Լատվիական երկաթուղի
Լատվիական երկաթուղի | |
---|---|
Տեսակ | երկաթուղային ընկերություն և պետական ձեռնարկություն |
Հիմնադրված է | հոկտեմբերի 1, 1991[1] |
Վայր | Ռիգա, Լատվիա |
Երկիր | Լատվիա |
Արդյունաբերություն | Service activities incidental to land transportation?[2] |
Ընդհանուր ակտիվներ | ▼785 մլն € (2023)[1] |
Հասույթ | ▲165 մլն € (2023)[1] |
Աշխատողների թիվ | ▼3945 մարդ (2023)[1] |
Դուստր ընկերություններ | LDz Cargo?, LDZ ritošā sastāva serviss? և LDZ Loģistika? |
Նախկին | ԽՍՀՄ հաղորդակցության ուղիների նախարարություն |
Սեփականատեր | Ministry of Transport? |
Կայք | ldz.lv(լատիշերեն)(անգլ.) |
Մասնակից է | Երկաթուղիների միջազգային միություն[3], RailNetEurope? և Երկաթուղային տրանսպորտի միջազգային կոմիտե[4] |
Rail transport in Latvia Վիքիպահեստում |
Լատվիական երկաթուղի (լատիշ․՝ Latvijas dzelzceļš կամ LDz) , Լատվիայի ազգային պետական երկաթուղային ընկերությունը։ Լրիվ անվանումը՝ «Latvijas dzelzceļš» պետական բաժնետիրական ընկերություն (լատիշ․՝ Valsts akciju sabiedrība «Latvijas dzelzceļš»):
Հիմնադրվել է 1919 թվականին[5] , վերականգնվել 1994 թվականին[6] Մերձբալթյան երկաթուղու լատվիական մասի հիման վրա[7]։
Ընկերությունն սպասարկում է երկրի ամբողջ երկաթուղային ցանցը՝ 1966,8 կիլոմետր ընդհանուր երկարությամբ[8][9], որից 1933,4 կիլոմետրը՝ լայնագիծ (1520 մմ), 33,4 կիլոմետրը՝ նեղգիծ (750 մմ)[10] (33,4 կիլոմետրանոց նեղգիծ երկաթուղին, որի օպերատորը SIA "Gulbenes - Alūksnes bānītis" ընկերությունն է[11], միմյանց է կապում Գուլբենե և Ալյուկսենե քաղաքները[12]): Երկաթուղային ամբողջ ցանցում էլեկտրաֆիկացված է ընդամենը 258,8 կիլոմետրը։ 2019 թվականին ուղևորափոխադրումների ընդհանուր ծավալը կազմել է շուրջ 18 միլիոն[13]։ Աշխատողների թվաքանակը անցել է 12.400-ից։
Ընկերության գլխավոր գրասենյակը գտնվում է Լատվիայի մայրաքաղաք Ռիգայում՝ Գոգոլի փողոց, թիվ 3 հասցեում[14]։ 2005 թվականին ընկերության վարչության նախագահ է ընտրվել Ուգիս Մագոնիսը[15]։
Ընկերությունն ունի 6 դուստր ձեռենարկություն.
- AS "LatRailNet"
- SIA "LDZ Apsardze" (անվտանգության ծառայություն)
- LDz infrastruktūra (ենթակառուցվածքներ)
- LDz Cargo (transportation)
- LDz Ritošā sastāva serviss (շարժակազմերի սպասարկում)
Միջազգային երթուղիներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ռիգա – Զիլուպե – Մոսկվա
- Ռիգա – Զիլուպե – Սանկտ Պետերբուրգ
- * Ռիգա – Դաուգավպիլս – Մինսկ
- Ռիգա – Շաուլյայ – Վիլնյուս – Մինսկ – Կիև
- Դաուգավպիլս – Վիլնյուս
Շարժակազմը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դիզելային լոկոմոտիվներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բեռնատար
- M62 – 33 լոկոմոտիվ
- 2M62 – 40 լոկոմոտիվ
- 2M62U – 30 լոկոմոտիվ[16]
- 2TE10M – 10 լոկոմոտիվ
- 2TE10U – 14 լոկոմոտիվ
Ուղևորատար
- TEP70 – 15 լոկոմոտիվ
- ČME3M, ČME3MB (ChME3) – 57 լոկոմոտիվ[17]
- TEM2 – 7 լոկոմոտիվ
- TGK2V – 1 լոկոմոտիվ
- TGM3 – 1 լոկոմոտիվ
- TGM23, TGM23B – 2 լոկոմոտիվ
EMUs
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ER2 electric trainset – 32 գնացք
- ER2T – 6 գնացք (7113-7118)
- ER2M – 1 գնացք (No 605)
- Škoda Vagonka EMUs – 32 գնացք[18][19][20]
DMUs
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- DR1 – 31 գնացք
- DR1AM – 10 գնացք
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 https://info.ur.gov.lv/#/legal-entity/40003032065
- ↑ https://company.lursoft.lv/en/latvijas-dzelzcels/40003032065
- ↑ https://vademecum.uic.org/en/memberDetail/85
- ↑ https://www.cit-rail.org/secure-media/files/cit_members_2023-01-11.pdf?cid=307322
- ↑ «Державне підприємство Латвійської Республіки „Латвійські залізниці“ (1919–1940)»
- ↑ ««Відновлення незалежної залізничного підприємства Латвії та підстава ДАТ» Латвійська залізниця" (1991–1994)». Արխիվացված է օրիգինալից 27 грудня 2010-ին. Վերցված է 4 жовтня 2012-ին.
- ↑ «LDz uzsācis vizuālās identitātes maiņas procesu». Latvijas dzelzceļš (լատվիերեն). 2018 թ․ հոկտեմբերի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 27-ին.
- ↑ Інфраструктура Латвійської залізниці Արխիվացված 2022-03-26 Wayback Machine (լատիշերեն)
- ↑ «Вузькоколійка Банітіс». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 3-ին.
- ↑ «Network Statement 2007» (PDF). Latvijas dzelzceļš. 2006 թ․ հունիսի 15. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ փետրվարի 23-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 24-ին.
- ↑ «About Company - Bānītis». www.banitis.lv. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
- ↑ «Timetable - Bānītis». www.banitis.lv. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
- ↑ «Škoda wins Latvian order for 32 electric trains». Railtech. 2019 թ․ հուլիսի 30. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 18-ին.
- ↑ «Контакти LDz»
- ↑ «Правління LDz»
- ↑ «2M62UM». LDz Ritošā sastāva serviss (անգլերեն). 2017 թ․ հունվարի 30. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
- ↑ «ČME3M». LDz Ritošā sastāva serviss (անգլերեն). 2014 թ․ նոյեմբերի 19. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
- ↑ https://www.railjournal.com/fleet/latvian-emu-order-goes-to-skoda-after-tender-re-evaluation/
- ↑ https://www.railjournal.com/fleet/latvian-emu-order-finally-signed/
- ↑ «ŠKODA VAGONKA WON A CONTRACT FOR THE SUPPLY OF ELECTRIC TRAINS FOR LATVIA | Škoda Transportation a.s.». skoda.cz (անգլերեն). 2019 թ․ հուլիսի 30. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ url-status (link)
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Сайт Латвійської залізниці
- Латвійська залізниця і база даних рухомого складу на Тrainpix
- Фотолініі Латвійської залізниці на сайті Railwayz.info
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լատվիական երկաթուղի» հոդվածին։ |