Իվան Մարտինով

Իվան Մարտինով
Ծնվել է	հունվարի 11, 1912(1912-01-11)
Ծննդավայր	Լովեչ, Բուլղարիա
Վախճանվել է	ապրիլի 11, 1991(1991-04-11) (79 տարեկան)
Վախճանի վայր	Սոֆիա, Բուլղարիա
Մասնագիտություն	գրող

Իվան Մարտինով (Իվան Ցեկով Գեորգիև, բուլղար․՝ Иван Мартинов, (հունվարի 11, 1912(1912-01-11), Լովեչ, Բուլղարիա - ապրիլի 11, 1991(1991-04-11), Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղարացի գրող, կուսակցական գործիչ։ Դիմիտրովյան մրցանակի դափնեկիր (1951)։

Կենսագրություն

Իվան Մարտինովը ծնվել է 1912 թվականի հունվարի 11-ին Լովեչում։ Սովորել է Լովեչի մանկավարժական ուսումնարանում։ Աշխատել է տպարանում։ Առաջին ստեղծագործությունը տպագրվել է 1929 թվականին „Струя“ ուսանողական ամսագրում։ 1930-ական թվականներին եղել է Երիտասարդական աշխատանքային միության ակտիվ անդամներից մեկը, տեղափոխվել է Սոֆիա, սովորել արական գիմնազիայում։ Սոֆիայի համալսարանում հետևել է սլավոնական բանասիրության դասընթացներին, սակայն 1932-1934 թվականներին հակաֆաշիստական գրական գործունեության համար երկու անգամ ձերբակալվել է։ Աշխատավոր գրողների միության և «Խրիստո Սմիռնենսկի» գրական հասարակության հիմնադիրն է եղել։

1944 թվականի սեպտեմբերի 9-ից հետո Մարտինովի նախաձեռնությամբ և խմբագրությամբ լույս է տեսել «Ֆրոնտովիկ» («Ճակատային») զինվորական թերթը։ Խմբագրել է նաև Համասլավոնական կոմիտեի օրգան «Սլավոններ» հանդեսը։

Գրական գործունեություն

Պատմվածքներ

• «Ճակատ» (ժամանակին բռնագրավված ֆաշիստական ոստիկանության կողմից)
• «Ապրանք առանց գնորդի», 1937
• «Պատմվածքներ Անտոն Բելինի մասին»
• «Երևանյան շիշը»

Վիպակներ

• «Գերի», 1947
• «Հանքափորներ», 1950

Վեպեր

• «Ձեղնահարկ», 1942
• «Երիտասարդություն», 1957
• «Հավերժական կրակը», 1961

Մրցանակներ

• Դիմիտրովյան մրցանակի դափնեկիր, 1951
• Մշակույթի վաստակավոր գործիչ, 1965
• «1944, սեպտեմբերի 9» շքանշան, 1972
• Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս, 1982
• «Գեորգի Դիմիտրովի» շքանշան, 1982
• Լովեչի պատվավոր քաղաքացի, 1972, ապրիլի 24

Աղբյուրներ

• Почетните граждани на Ловеч, Регионален исторически музей – Ловеч, съставител Капка Кузманова, ИК „Вита“, Вт., 2009, с. 37-40. ISBN 978-954-8259-84-2