Իգոր Պոմերանցև
Արտաքին տեսք
Իգոր Պոմերանցև И́горь Я́ковлевич Помера́нцев | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 11, 1948[1] (76 տարեկան) |
Ծննդավայր | Սարատով, Սարատովի մարզ, ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | լրագրող, բանաստեղծ, գրող և արձակագիր |
Լեզու | ռուսերեն |
Քաղաքացիություն | Ռուսաստան, ԽՍՀՄ և Միացյալ Թագավորություն |
Կրթություն | Չեռնովցիի համալսարան |
Ժանրեր | պոեզիա և էսսե |
Զավակներ | Peter Pomerantsev? |
Igor Jakowlewitsch Pomeranzew Վիքիպահեստում |
Իգոր Պոմերանցև (ռուս.՝ И́горь Я́ковлевич Помера́нцев, հունվարի 11, 1948[1], Սարատով, Սարատովի մարզ, ԽՍՀՄ), ռուս արձակագիր, բանաստեղծ, լրագրող։
Ծնվել է 1948 թվականին Սարատովում։ Ավարտել է Չեռնովիցի համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետը։ 1978 թվականից տարագրությունում է։ Երկար տարիներ աշխատակցել է «Ազատություն» ռադիոկայանին։
Հրապարակել է բանաստեղծություններ, Էսսեներ։ «Urbi» ալմանախի հիմնադրած Վյազեմսկու անվան մրցանակի առաջին դափնեկիրն է[2]։
Իգոր Պոմերանցևը հայերեն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Զանցանքը գործված է...»; «Եվ հենց տրամվայը...»; «Սանտիմետր է հեռու իմ շրթունքներից...»; «Սեպտեմբերին ես ցավով հիշում եմ...»; «Նույն պատահականությամբ...»; «Ահա մանկությանս...»; «Սենյակում մենակ եմ...»; «Կ-ովը պատրաստվում էր...»; «Լոնդոնյան զբոսայգու...»; «Լուսնոտության պահին...»; «Սպիտակ դաստիարակչուհին թիկնել է նստարանին...»; «Ահա ինչ է ասել Գ. Ֆլոբերը...»; «Անսփոփելի է...»; «Մի պատը՝ Այվազովսկին...»; «Միշա Էպշտեյնը...»; «Հիմա ստիպված ես...»; «Ինքս եմ տեսել...»; «Առոգանություն ունեցող մարդիկ...»; «Գրականության ասպարեզում Նոբելյան դափնեկիր...»; «Բոլոր հեղափոխություններից ինձ սրտամոտ է միայն մեկը...»: Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 269-285։ Թարգմ.՝ Հրանտ Ալեքսանյան։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 95—96. — ISBN 5-94848-307-X
- ↑ Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 268։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իգոր Պոմերանցև» հոդվածին։ |
|