Jump to content

Եվգենի Ֆյոդորով (գրող)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Եվգենի Ֆյոդորով
Ծնվել էհունվարի 15 (27), 1897[1]
ԾննդավայրՎիձի, Կովնոյի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էապրիլի 2, 1961(1961-04-02)[2][1] (64 տարեկան)
Վախճանի վայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԲոգոսլովսկոե գերեզմանատուն
Գրական անունАнтон Марута[1], Валентин Плугов[1], Ев. Ф.[1], землеустроитель А. Марута[1], З. Фёдоров[1], Олег Ручьёв[1] և Парткор Е. Ф.[1]
Մասնագիտությունգրող և վիպասան
Լեզուռուսերեն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունState University of Land Use Planning? (1931)
Ժանրերվեպ, վիպակ, ակնարկ և պատմվածք
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
Պարգևներ
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան «Հայրենական պատերազմի պարտիզանին» մեդալ «Լենինգրադի պաշտպանության համար» մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ անձնվեր աշխատանքի համար» մեդալ և Մեդալ «Լենինգրադի 250-ամյակի առթիվ»

Եվգենի Ֆյոդորով (բելառուս․՝ Фёдоров, Евгений Александрович, հունվարի 15 (27), 1897[1], Վիձի, Կովնոյի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - ապրիլի 2, 1961(1961-04-02)[2][1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային գրող, լայնորեն հայտնի է «Քարե գոտի» եռագրությամբ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1897 թվականի հունվարի 15-ին (27), Վիդզիում (այժմ` Վիտեբսկի մարզ, Բելառուս

Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին, գրոհել է Ձմեռային պալատը, քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ պարտիզան է եղել Ուրալում, սպիտակգվարդիականների խմբում, Վ. Բլյուխերի ղեկավարությամբ, այնուհետև 1919 թվականին եղել է հեծելավաշտի հրամանատար, դարձել է Կոմունիստական կուսակցության անդամ։ Վիրավորվել է, կոնտուզիայի ենթարկվել։

Կոլտնտեսության կյանքի մասին պատմող «Սողոմոն», «Կոմբայանավարները», «Տրակտորավարուհի Եվլանովան» գրքերի հեղինակն է։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ պաշտպանել է Լենինգրադը որպես Հյուսիս-արևմտյան ռազմաճակատի գրողների խմբի անդամ. ստացել է մայորի աստիճան։

Հայրենական մեծ պատերազմի թեմայով ստեղծվել են մոտավորապես 300 գեղարվեստական գործեր, այդ թվում` «Սառցե ճանապարհը», ինչպես նաև «Ամպրոպը Շելոնի վրա», «Պարտիզանական պատմություններ», «Լենինգրադի պաշտպանները», «Քաջություն», «Պահակները», «Մահից ավելի ուժեղ» և այլն։

1953-1961 թվականններին ապրել և աշխատել է Ռեպինո գյուղում[3]։

Առավել հայտնի ստեղծագործություններից են «Քարե գոտի» եռագրությունը (1940-1952) և «Երմակ» պատմական վեպը (1955, 2 հատորով)։

Մահացել է 1961 թվականի ապրիլի 2-ին, Լենինգրադում։

Մատենագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Избранное в двух томах. Л., Лениздат, 1958.
  • Соломонея. Свердловск, 1936
  • Шадринский гусь. Челябинск, 1937.
  • Горная дорога. Роман. Л., 1939.
  • Уральские повести. Л., 1941.
  • Рассказы о Кирове. Л., 1942.
  • Гроза над Шелонью. Роман. Л., 1944.
  • Тайна булата. Челябинск, 1944.
  • Кыштымский зверь. М., 1946.
  • У горы Магнитной. Л., 1949.
  • Каменный пояс. Роман в трех книгах. Л., 1951.
  • Большая судьба. Роман. Барнаул, 1953.
  • Ермак. Роман в двух книгах. Л., 1955
  • Пестрые рассказы. Курган, 1956.
  • Шадринский гусь и другие повести и рассказы. М., 1957
  • Вдоль голубых уральских гор. Роман. Свердловск, 1959.

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век (ռուս.) / под ред. О. В. Богданова
  2. 2,0 2,1 2,2 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 569—571. — ISBN 5-94848-307-X
  3. Мирецкая М. Писатель, воин, патриот. // Ленинградская здравница, февраль 1988 г.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Бикбулатова К. Ф. Фёдоров Евгений Александрович // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги: био-библ. словарь: в 3 т. / Под ред. Н. Н. Скатова. Т. 3. П—Я — М.: ОЛМА-ПРЕСС Инвест, 2005. — С. 569—571. — ISBN 5-94848-211-1 ; 5-94848-307-X