1841 թվականին Աթենքում հիմնադրել է Բուլղարիայում և Հունաստանում ազատագրական հակաթուրքական ապստամբություն կազմակերպելու գաղտնի ընկերություն, նույն թվականին Բրեիլայում (Ռումինիա) գլխավորել է հակաթուրքական ելույթ։ 1853 թվականին փորձ է արել Բուլղարիայում կազմակերպել հակաթուրքական ապստամբություն։ 1854 թվականին ղեկավարել է ապստամբների ջոկատ Մտարա Պլանինայում։ 1861—1862 թվականներին Բելգրադում կազմակերպել է առաջին Բուլղարական լեգիան (զորամիավորում), 1866 թվականի վերջին Բուխարեստում միավորել է չետոնիկ վոյեվոդաներին՝ Բուլղարիան օսմանյան լծից ազատագրելու նպատակով ծրագրված գործողություններ մղելու համար։ Կազմել է «Անտառային ժողովրդական ջոկատների ժամանակավոր օրենք» (1867 թվական), որտեղ արտահայտել է չետնիկներին կենտրոնացված ռազմական կազմակերպության վերածելու միտքը։ Առաջ է քաշել ազատագրական պայքարում բալկանյան ժողովուրդների եղբայրական համերաշխության գաղափարը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։