AirPlus International

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
AirPlus International
Изображение логотипа
Տեսակբիզնես ձեռնարկություն
Ընկերության տեսակվճարման համակարգ
Հիմնադրված է1986
ՎայրNeu-Isenburg, Օֆենբախ, Դարմշտադտի վարչական շրջան, Հեսսեն, Գերմանիա
Երկիր Գերմանիա
Մայր ընկերությունLufthansa Group
ՍեփականատերԼուֆթհանզա
Կայքwww.airplus.com

AirPlus International-ը (AirPlus Servicekarten GmbH), բիզնես ճանապարհորդությունների վճարումների համաշխարհային թրեյդեր է, որը զբաղվում է կորպորատիվ ճանապարհորդությունների կառավարմամբ։ Այն Lufthansa Group-ի դուստր ձեռնարկությունն է։

Ընկերությունը մատուցում է բիզնեսը բիզնեսի համար ծառայություններ՝ բիզնես ճանապարհորդությունների վճարման, հաշվապահական հաշվառման և վերլուծական գործառույթների համար, մասնավորապես՝ տրամադրելով մեկանգամյա օգտագործման վիրտուալ վարկային քարտերի համարներ։ 2015 թվականի դրությամբ Airplus-ը վիրտուալ վարկային քարտով տարեկան իրականացնում էր 1,3 միլիոն գործարքներ։ 2017 թվականին ընկերությունը կատարել է 18 միլիոն ճանապարհորդական տոմսերի վճարումներ։

Ընկերության պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ընկերության պատմությունը սկսվել է 1986 թվականին՝ Air Travel Card-ով (տարածվել է Lufthansa-ի կողմից), որն այժմ հայտնի է որպես Universal Air Travel Plan (UATP): Որպես առաջին վարկային քարտ՝ UATP/AirPlus քարտի համարները սկսվում են քարտի թողարկողի նույնականացման համարի «1» նախամասնիկով[1]։

1989 թվականի դեկտեմբերի 22-ին Lufthansa AirPlus Servicekarten GmbH-ը գրանցվել է Մայնի Օֆենբախում (Գերմանիա)[2]։

1993 թվականին AirPlus վարկային քարտն ուներ 60,000 բաժանորդ և պատկանում էր Aer Lingus-ին, Alitalia-ին, Austrian Airlines-ին, British Airways-ին, Finnair-ին, Iberia-ին, Lufthansa-ին, Sabena-ին և Swissair-ին[3][4]։

2000-ական թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2000 թվականին AirPlus-ը հնարավորություն է տվել SAP R/3 համակարգի միջոցով գործարքների մասին տեղեկատվության «արտահանմանը»՝ օգտագործելով SAP մոդուլը[5]։

AirPlus International Ltd-ն դուստր ընկերություն է, որը գտնվում է Միացյալ Թագավորությունում, հիմնադրվել է 2002 թվականին։

2005 թվականին AirPlus-ը գործարկել է AIDA-ն (AirPlus Integrated Data and Acceptance)՝ վիրտուալ վարկային քարտի ստեղծում, որի միջոցով տասնվեց նիշանոց վճարային քարտի համարները ստեղծվում են Mastercard նախածանցով, այն կարող է օգտագործվել գործարքների սահմանափակ քանակի համար[6]։

2010-ական թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականին Հյուրանոցների ամրագրման ծառայությունը հյուրանոցներին հնարավորություն է տվել ավտոմատ վճարումներ կատարել՝ օգտագործելով AirPlus-ի կողմից թողարկված, ավտոմատ ստեղծվող վիրտուալ վարկային քարտերի համարները[7][8]։

2017 թվականին գործադիր տնօրեն Պատրիկ Դայմերը կանխատեսել է, որ գործնական ճանապարհորդությունների գործընթացների մեծ մասը տեղափոխվելու է սմարթֆոններ։ 2017 թվականի դրությամբ AirPlus-ն աշխատում էր կորպորատիվ հաճախորդների քարտերի համար նույնականացման խիստ պահանջների ներդրման վրա։ 2018 թվականի ընթացքում Mastercard-ը և AirPlus-ը համատեղ սկսել են մարքեթինգային արշավ, որը կոչվում է «Վիրտուալ քարտեր»[9]։

2021 թվականին առաջարկվող վաճառք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 ֆինանսական տարում Airplus-ն ունեցել է 2 միլիոն եվրո շահույթ, որին հաջորդել է 2020 թվականին 146 միլիոն եվրոյի վնասը՝ կապված COVID-19-ի պատճառով գործուղումների կրճատման հետ։ Հետագայում, 2021 թվականի սկզբին Lufthans ընկերությունը նախատեսում էր AirPlus-ը վաճառել 1 միլիարդ եվրոյով՝ Lufthansa Technik-ի մասերի հետ միասին[10]։

2021 թվականի դեկտեմբերի դրությամբ Lufthansa-ն COVID-19 համաճարակի հետևանքով չեղարկել էր Գերմանիայում Airplus-ի մեծ մասը վաճառելու իր նախորդ ծրագիրը[11]։

Lufthansa-ն ավելի վաղ պլանավորում էր ավելի շատ բաց պահել LSG Sky Chefs-ի կամ AirPlus-ի մասնակի վաճառքը[12][13]։

2023 թվականի վաճառք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2023 թվականի հունիսի 21-ին SEB Group-ը Lufthansa-ից գնել է AirPlus-ը՝ մոտ 450 միլիոն եվրոյով (491 միլիոն դոլար)[6][14][15][16]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ DeLuna, Jo Ann (2016 թ․ օգոստոսի 1). «Virtual Cards: The Problems & the Solutions». Business Travel News. Northstar. «In 2015, AirPlus processed more than 1.3 million virtual card transactions for hotel rooms …»
  2. ↑ «Air Plus Additional Information». Farelogix. 2016. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «UATP was the world's first credit card, denoted with numbers beginning with 1; The UATP cards were also the first to feature the magnetic stripe. As the leading issuer worldwide of UATP, the UATP logo appears on AirPlus cards today. Air Plus is a special type of Master Card that is used specifically for Business Travel, issued by UATP. The UATP brand is accepted by 220 airlines worldwide. Employees of participating countries receive a co-branded credit card (i.e. Mastercard) with which travel and entertainment expenses are billed. … Important Note: The UATP card type does not require a CCV code when issuing documents; this differs from all other supported cards.»
  3. ↑ «A Lufthansa offshoot with a startup feel». Communications. AirPlus International: how it all started. AirPlus. 2019. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «[In 1989] A new company, Lufthansa AirPlus Servicekarten GmbH, was entered in the Commercial Register at the Local Court of Offenbach on December 22 … In 1992, the financial services company presented the world's first credit card to feature a chip.»
  4. ↑ Clark, John W.; Acting Assistant Attorney General (1993 թ․ հունվարի 13). Response to AirPlus' Request for Business Review Letter (Report). United States Department of Justice Antitrust Division. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «AirPlus was formed in 1986 by a number of European airlines in order to provide a business-oriented travel expense charge card. It is operated by AirPlus Company, Ltd., a British corporation based in London, the stock of which is currently owned by nine participating airlines: Aer Lingus, Alitalia, Austrian Airlines, British Airways, Finnair, Iberia, Lufthansa, Sabena and Swissair. … AirPlus has a license from the Universal Air Travel Plan ("UATP"). … Presently, there are 60,000 subscribers.» {{cite report}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  5. ↑ Arndt, Martin (2000). Probst, Albert (ed.). «Lufthansa Airplus ist zertifizierter SAP-Partner» [Lufthansa AirPlus is certified SAP-Partner] (PDF). SAPlement (գերմաներեն). No. 3. էջ 21. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2021 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. «Die Abrechnungsdaten für die »Airplus Company Card« wie auch für die »Airplus Corporate Cards »können von Unternehmenskunden nun direkt im SAP-Format bezogen werden. … Die Schnittstelle zum SAPModul – sie trägt den Namen »Sara« (SAP Airplus Reisekosten-Abrechnungssatz) … von Lufthansa Airplus versorgt werden – und zwar in den Formaten »Lars« (Lufthansa Airplus Abrechnungs-Satz) und Edifact.»
  6. ↑ 6,0 6,1 Diemer, Patrick W. (2017 թ․ հոկտեմբերի 20). «„Alle Prozesse wandern aufs Smartphone"» ["All processes are migrating to the smartphone"]. Handelsblatt (Interview). Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «Herr Diemer, 18 Millionen Tickets wurden im vergangenen Jahr über die Lösungen von AirPlus abgerechnet. … Abrechnen via Smartphone-App ist also absolut ein Thema und als effizienter Fortschritt einzuordnen. Im asiatischen Raum ist die Situation eine andere: Smartphone-Lösungen sind selbstverständlich, die betriebswirtschaftliche Auswertung und Nutzung von Reisedaten eines Unternehmens hingegen nicht.»
  7. ↑ AirPlus International Limited (Report). Company number 04449144. Companies House. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին.
  8. ↑ Dunn, Graham (2021 թ․ նոյեմբերի 3). «Lufthansa still pondering MRO unit options as strengthening efforts continue». FlightGlobal. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «strategy is potential divestments. The group has already indicated it will consider the sale of travel management company Airplus and catering unit LSG when the market recovers sufficiently, potentially in the second half of next year [2022].»
  9. ↑ Perrotta, Adam (2021 թ․ մայիսի 18). «AirPlus Relaunches Virtual Card Offering». Business Travel News. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «AirPlus has a long history with virtual cards, launching the AIDA platform in 2005 in Europe before bringing it to the U.S. in 2017. … Existing users of AirPlus AIDA cards are in the process of being migrated to the new platform, with all virtual cards issued via the former system expiring on July 12, 2021. … The Classic and Procurement cards can be issued in single-use versions for one-time payments or multi-use for recurring payments, while the Travel Agency card is offered only on a single-use basis.»
  10. ↑ Witzel, Tobias (2015). «Lufthansa AirPlus Servicekarten GmbH». CP on RTS specifying the requirements on strong customer authentication. European Banking Authority. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. «AirPlus, for example, provides a central account for all business travel expenses of multiple travelers to be paid with one invoice. Complementary, as a "virtual solution" there is the so-called A.I.D.A (AirPlus Integrated Data and Acceptance) … generates 16-digit MasterCard numbers which are perfect to pay for travel and business events. These virtual Mastercard numbers and their transactions are linked to one central account and will be paid with one invoice.»
  11. ↑ DeLuna, Jo Ann (2013 թ․ հոկտեմբերի 4). «HRS Integrates AirPlus Mobile AIDA Virtual Card Solution». Business Travel News. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. «When users book a hotel reservation through HRS, a virtual MasterCard number is generated and automatically sent to the hotel»
  12. ↑ Cohen, Amon (2017 թ․ դեկտեմբերի 5). «Corporate Lodge & Virtual Cards Are Exempted from Final European Payment Security Rules, but Challenges Remain for Plastic Cards». Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «AirPlus is creating a working group of card companies, global distribution systems, TMCs and other relevant parties to figure out a mutual approach to SCA. The group will meet in Germany for the first time this month»
  13. ↑ Koenen, Jens; Schütze, Arno (2021 թ․ նոյեմբերի 30). «Liquide wie lange nicht: Lufthansa zögert mit Verkauf von Tochtergesellschaften» [More liquid than for a long time: Lufthansa now hesitating to sell its subsidiaries]. Handelsblatt (գերմաներեն). Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «Eigentlich sollte der Verkaufsprozess längst gestartet sein – doch jetzt wird er erst mal komplett verschoben.»
  14. ↑ «Virtual cards: Accepted! AirPlus and Mastercard launch joint campaign for virtual cards». Press Releases (Press release). Mastercard. 2018 թ․ փետրվարի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. «Together with Mastercard, AirPlus International are launching a new campaign: "Virtual Cards: Accepted!"»
  15. ↑ «Lufthansa verkauft Tafelsilber» [Lufthansa sells the family silver]. Travel Inside. 2021 թ․ մարտի 11. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «Airplus soll im Sommer eine Milliarde in die Kasse spülen. … Airplus ging 1989 als Ableger aus der Lufthansa hervor, beschäftigt 1300 Mitarbeiter und hat weltweit zirka 48'000 Firmenkunden. Im Corona-Jahr 2020 macht die Firma mit Ableger in der Schweiz einen Betriebsverlust von EUR 146 Mio., im Jahr zuvor lag der Gewinn bei EUR 2 Mio.»
  16. ↑ Solsvik, Terje; Chabba, Tristan (2023 թ․ հունիսի 21). «Lufthansa to boost margins with sale of payments unit to SEB». Reuters. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունիսի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. «Lufthansa (LHAG.DE) said on Wednesday it has agreed to sell its AirPlus payments subsidiary to Swedish bank SEB (SEBa.ST) for around 450 million euros ($491 million), boosting the German airline group's operating margin and return on capital.»
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=AirPlus_International&oldid=9806752» էջից