Ֆրանչեսկո Սոլիմենա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Ֆրանչեսկո Սոլիմենա
իտալ.՝ Francesco Solimena
Francesco Solimena 001.jpg
Ծնվել էհոկտեմբերի 4, 1657(1657-10-04)[1][2][3][4][5][6]
ԾննդավայրՍերինո, Ավելինո, Կամպանիա, Իտալիա
Մահացել էապրիլի 3, 1747(1747-04-03)[7][6] (89 տարեկանում)
Մահվան վայրՆեապոլ, Նեապոլի թագավորություն
ՔաղաքացիությունFlag of Italy.svg Իտալիա[8]
ԵրկերThe Glorification of Saint Dominic?, Assumption of the Virgin? և Q3974474?
Մասնագիտություննկարիչ և ճարտարապետ
Ծնողներհայր՝ Angelo Solimena?
Francesco Solimena Վիքիպահեստում

Ֆրանչեսկո Սոլիմենա (իտալ.՝ Francesco Solimena, հոկտեմբերի 4, 1657(1657-10-04)[1][2][3][4][5][6], Սերինո, Ավելինո, Կամպանիա, Իտալիա - ապրիլի 3, 1747(1747-04-03)[7][6], Նեապոլ, Նեապոլի թագավորություն), իտալացի նկարիչ, բարոկկո ժամանակաշրջանի նշանավոր ներկայացուցիչ, նկարիչների և որմնանկարիչների իտալական դպրոցի անդամներից մեկը:

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դիանա և Էնդիմիոն
Դիդոյի և Էնեասի արքայական որսը

Ֆրանչեսկո Սոլիմենան ծնվել է Կանալե դի Սերինոյում, Ավելինոյի մոտակայքում: Վաղ կրթությունը ստացել է հորից՝ Անջելո Սոլիմենայից, որի հետ նա ստեղծել է Նոչերայի տաճարի «Դրախտ» և Սոլոֆրայի Սան Դոմենիկո եկեղեցու «Ս. Կիրիլ Ալեքսանդրացու տեսիլքը» որմնանկարները: Նոչերայում Ֆրանչեսկոն անցկացրեց իր կյանքի մեծ մասը: 1674 թվականին Սոլիմենան հաստատվում է Նեապոլում, որտեղ աշխատում է Ֆրանչեսկո դի Մարիայի, իսկ հետագայում՝ Ջակոմո դել Պոյի արվեստանոցներում[9]: Ըստ երևույթին, նա եկեղեցական թեմաներով պատվերներ էր վերցնում հոգևորականներից, որոնցից մեկը՝ կարդինալ Վինչենցո Օրսինին (հետագայում՝ Բենեդիկտոս XIII պապը) վաղուց հովանավորում էր Ֆրանչեսկոյին և քաջալերում, որ նկարիչ դառնա[10]: Մինչև 1680-ական թվականները նա արդեն որմնանկարի անկախ արվեստանոց ուներ, որը գերակշիռ դեր էր խաղում նեապոլյան գեղանկարչության մեջ 1690-ական թվականներից մինչև 18-րդ դարի չորրորդ տասնամյակը: Նա ձևավորեց գեղանկարչության իր ուրույն ոճը, որը հիմնված էր հռոմեական Բարոկկո ոճի վարպետների արվեստի վրա, որոնցից էին Լուկա Ջիորդանոն, Ջիովանի Լանֆրանկոն և Մատիա Պրետին, որոնց տաք դարչնագույն ստվերային տեխնիկային Սոլիմենան վաղուց էր հետամուտ լինում: Նեապոլում Սոլիմենան մեծ թվով որմնանկարներ ստեղծեց, խորաններ, հարսանյաց տոնակատարությունների և արքունի արարողությունների պատկերներ, դիցաբանական թեմաներ, (հատկապես՝ թատերական արտահայտչականության համար ընտրված) և դիմանկարներ: Նրա աշխատանքներն առանձնանում էին մի քանի բնորոշ մանրամասնություններով՝ աստիճանների, կամարների, ճաղաշարքերի, սյուների գործածության մեջ ուշադրությունը կենտրոնացված է մարդկանց և նրանց հագուստների վրա, որոնք հաճախ պատկերված են լճափերին և ողողված լույսի ճառագայթներով: Արվեստաբանները նրա ստեղծագործություններում հաճույքով գտնում են համադրություններ և հարմարեցումներ: Նրա բազմաթիվ նկարներ լի են միջոցների խառը բազմազանությամբ՝ թանաք, կավիճ և ջրաներկ: Այսպիսի «խառը բազմազանության» բնորոշ օրինակ է «Կանոնակարգի տրամաբանություն» (անգլ.՝ Allegory of Rule,1690թ.) կտավը՝ Ստրոգանովի հավաքածուից, որն այժմ պահվում է Սանկտ-Պետերբուրգի Էրմիտաժում: Կտավը Սոլիմենա նկարչի տաղանդի բացահայտումն է՝ գունային նրբերանգների ճկուն համադրությամբ և նրբությամբ: Սոլիմենան հույս ուներ, որ որդին՝ Օրացիոն իրավագիտությունը կընտրի որպես մասնագիտություն, սակայն որդին գնաց հոր ուղիով և դարձավ նկարիչ:

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սոլիմենայի ընդարձակ, հարմարավետ կահավորված և լուսավոր արվեստանոցը մի ուրույն ակադեմիա էր դարձել Նեապոլի մշակութային կյանքում: Նրա բազմաթիվ աշակերտներից էին Ֆրանչեսկո դե Մուրան (1696–1784), Ջուզեպե Բոնիտոն (1707–1789), Պիետրո Կապելին, Դոմենիկո Մոնդոն, Օնոֆրիո Ավելինոն, Սկիպիոնե Կապելան, Ջիովանի դելլա Կամերան[11], Ֆրանչեսկո Կամպորան[12], Լեոնարդո Օլիվիերոն[13], Սալվատորե Օլիվիերին[14], Սալվատորե Պասեն[15], Ռոմուալդո Պոլվերինոն[16], Պաոլո Գամբան, էվանջելիստա Շիանոն, Գասպարե Տրավերսին, Էուջենիո Վեգլիանտեն և ամենանշանավորները՝ Կորադո Ջակվինտոն և Սեբաստիանո Կոնկան: Շոտլանդացի նկարիչ, դիմանկարի վարպետ Ալան Ռամսեյը նույնպես աշակերտել է Սոլիմենային՝ նրա արվեստանոցում անցկացնելով երեք տարի[17]: Կյանքի տարիներին Սոլիմենան հռչակ է ձեռք բերում, արժանանում բարոնի տիտղոսի և ապրում շքեղ կյանքով: Ֆրանչեսկո Սոլիմենան մահացել է Բարայում, Նեապոլի մոտակայքում, 1747 թվականին:

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ֆրանչեսկո Սոլիմենայի աշխատանքները

  • Կնոջ դիմանկար

  • Վեներան Վուլկանի դարբնոցում, 1704

  • Տիրամայրը մանկան հետ

  • Գթա ինձ

  • Ենթադրություն

  • Հայտարարություն

  • Հակոբի երազը

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 RKDartists
  2. ↑ 2,0 2,1 Solimena Francesco — 1792.
  3. ↑ 3,0 3,1 Benezit Dictionary of Artists — 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7, 978-0-19-989991-3
  4. ↑ 4,0 4,1 KulturNav — 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 SNAC — 2010.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Brockhaus Enzyklopädie
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Շվեդիայի ազգային թանգարան — 1792.
  8. ↑ https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=1831
  9. ↑ Biographical catalogue of the principal Italian painters, by a lady [M. Farquhar] ed. R.O. Wornum, by Maria Farquhar; Published 1855; Original from Oxford University; Googlebooks Digitized Jun 27, 2006
  10. ↑ Cardinal Vincenzo Orsini (later Pope Benedict XIII)
  11. ↑ Boni Filippo de' (1852)։ Biografia degli artisti ovvero dizionario della vita e delle opere dei pittori, degli scultori, degli intagliatori, dei tipografi e dei musici di ogni nazione che fiorirono da'tempi più remoti sino á nostri giorni. Seconda Edizione.։ Venice; Googlebooks: Presso Andrea Santini e Figlio։ էջ 171 
  12. ↑ Boni, page 177
  13. ↑ Memorie storiche degli scrittori nati nel regno di Napoli, by Camillo Minieri-Riccio, page 243.
  14. ↑ Minieri-Riccio, page 243.
  15. ↑ Minieri-Riccio, page 248.
  16. ↑ Minieri-Riccio, page 279.
  17. ↑ «Francesco Solimena, Charles Beddington Ltd»։ Արխիվացված է օրիգինալից January 8, 2014-ին 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Francesco Solimena on-line
  • J. Paul Getty Museum: Francesco Solimena
  • Scuola Media F. Solimena, Canale di Serino.
  • Farquhar Maria (1855)։ Ralph Nicholson Wornum, ed.։ Biographical catalogue of the principal Italian painters, by a lady։ Woodfall & Kinder, Angel Court, Skinner Street, London 
  • Wittkower Rudolf (1980)։ Art and Architecture in Italy, 1600-1750։ Pelican History of Art (Penguin Books Ltd)։ էջեր 462–465 
Commons-logo.svg Ֆրանչեսկո Սոլիմենա Վիքիպահեստում
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ֆրանչեսկո_Սոլիմենա&oldid=5668214» էջից