Ալան Ռամսեյ (նկարիչ)
Ալան Ռամսեյ անգլ.՝ Allan Ramsay | |
|---|---|
_-_Google_Art_Project.jpg) | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 13, 1713[1][2] |
| Ծննդավայր | Էդինբուրգ[2] |
| Վախճանվել է | օգոստոսի 10, 1784[3][4][5][…] (70 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Դուվր, Քենթ, Քենթ, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի թագավորություն[2] |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Մեծ Բրիտանիայի թագավորություն |
| Մասնագիտություն | նկարիչ |
| Ոճ | կլասիցիզմ |
| Ժանր | դիմապատկեր[6] |
| Թեմաներ | գեղանկարչություն |
| Ուսուցիչ | Hans Hysing? |
| Աշակերտներ | Alexander Nasmyth? |
| Պաշտոն | պալատական նկարիչ |
| Հայր | Allan Ramsay? |
| Ամուսին | Margaret Lindsay Ramsay? և Anne Bayne? |
| Allan Ramsay (artist) Վիքիպահեստում | |
Ալան Ռամսեյ (անգլ.՝ Allan Ramsay, հոկտեմբերի 13, 1713[1][2], Էդինբուրգ[2] - օգոստոսի 10, 1784[3][4][5][…], Դուվր, Քենթ, Քենթ, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի թագավորություն[2]), շոտլանդացի նշանավոր նկարիչ, դիմանկարի վարպետ։
Կյանք և կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ալան Ռամսեյը ծնվել է Շոտլանդիայի Էդինբուրգ քաղաքում։ Նա բանաստեղծ Ալան Ռամսեյի (1686-1758) ավագ որդին էր։ Քսան տարեկանից նա սովորում է Լոնդոնում՝ շվեդ նկարիչ Հանս Հայսինգի մոտ և Սուրբ Մարտինի ակադեմիայում։ 1736 թվականին մեկնում է Հռոմ և Նեապոլ, որտեղ երեք տարի աշխատում է Ֆրանչեսկո Սոլիմենայի և Ֆրանչեսկո Ֆերնանդիի (Իմփերիալի) արվեստանոցներում։ 1738 թվականին վերադառնալով Բրիտանիա, նա բնակություն է հաստատում Էդինբուրգում, որտեղ ճանաչման է արժանանում իր վրձնած Դունկան Ֆորբես Կալոդենցու դիմանկարով, ապա Արգայլի III դքսի՝ Արչիբալդ Քեմփբելի նկարով, որը հետագայում դրոշմվեց Շոտլանդիայի արքայական դրամատան թողարկած թղթադրամների վրա։ Այնուհետև նա տեղափոխվում է Լոնդոն, որտեղ աշխատանքի է անցնում Ֆրանսիս Էգերտոնի՝ Բրիջուոթրի III դքսի մոտ։ Նրա հաճելի շարժուձևը և բազմակողմանի կրթությունը, ոչ պակաս չափով, քան նրա նկարչական տաղանդը գրավում էին մարդկանց։ Նրա միակ լուրջ մրցակիցը Թոմաս Հադսոնն էր։ 1739 թվականին նա ամուսնանում է Աննա Բեյնի հետ։ Աննան մահանում է 1743 թվականի փետրվարի 4-ին՝ իրենց երրորդ երեխայի ծննդից հետո։ Նրանց երեխաներից ոչ-ոք չի հասնում չափահասության տարիքի։ Ռամսեյի աշակերտուհիներից մեկն էր Մարգարետ Լինդսեյը՝ Սըր Ալեքսանդր Լինդսեյի (1683-1762) և Ամելիա Մյուրեյի (Սթորմոնտի 5-րդ վիկոնտ Դևիդ Մյուրեյի թոռնուհու) ավագ դուստրը և նավատորմի սպա Ջոն Լինդսեյի քույրը։ Ռամսեյը և Մարգարետը ծածուկ հանդիպում էին, իսկ 1752 թվականի մարտի 1-ին ամուսնանում են Էդինբուրգի Կանոնգեյթ եկեղեցում։ Մարգարետի հայրը երբեք չի ներում աղջկան՝ նկարչի հետ ամուսնանալու համար։ Ռամսեյն արդեն իսկ ստիպված էր հոգ տանել առաջին ամուսնությունից մնացած միակ դստեր և իր երկու քույրերի մասին, սակայն հայտնում է Սըր Ալեքսանդրին, որ ինքը պատրաստ է Մարգարետին տարեկան հարյուր ֆունտ տրամադրել։ Նաև հայտնում է, որ գումարի չափը կավելանա, «քանի որ, փառք Աստծո, իմ եկամուտը նույնպես ավելանալու ճանապարհին է» և որ իր ամուսնության միակ շարժառիթն «իմ անսահման սերն է Ձեր դստեր նկատմամբ, որը ավելի շատ գումար ստանալու իրավունք ունի, քան ես նրան երբևէ կարող եմ տալ»[7]։ Նրանց երկար և երջանիկ ամուսնության ընթացքում ծնվեցին երեք երեխաներ՝ Ամելիա (1755–1813), Շառլոտ (1758–1818) և Ջոն (1768–1845): Ռամսեյն ու կինը 1754 թվականից 1757 թվականներն անցկացրեցին Իտալիայում՝ Հռոմում, Ֆլորենցիայում, Նեապոլում և Տիվոլիում, որտեղ նրանք որոնում, նկարում և գծագրում էին ծեր պարոնների, հնություններ և հնագիտական վայրեր։ Նա բավականաչափ գումար է վաստակում վրձնելով Գրան տուրի ճանապարհորդների դիմանկարները։ Այս և հետագա ճանապարհորդությունները դեպի Իտալիա, սակայն, ավելի շատ գրական և հնագիտական պրպտումներով էին հագեցած, քան նկարչությամբ։ 1761 թվականին Բրիտանիա վերադառնալով, Ռամսեյը Ջորջ III-ի արքունական նկարիչը դառնալու առաջարկ է ստանում՝ Հադսոնից վերցնելով վերջինիս պաշտոնը։ Ջորջ III արքան այնքան շատ դիմանկարներ էր պատվիրում Ռամսեյի մոտ՝ դեսպաններին և գաղութների կառավարիչ-նահանգապետերին նվիրելու համար, որ Ռամսեյը ստիպված էր բազմաթիվ օգնականներ վարձել, որոնց թվում նաև Դևիդ Մարտինին և Ֆիլիպ Ռինեգլին։ 1770- ական թվականներին Ռամսեյը թողնում է նկարելը, որպեսզի կենտրոնանա գրական գործունեության վրա։ 1782 թվականին մահանում է Ռամսեյի երկրորդ կինը՝ Մարգարետը։ Այս ծանր հարվածը, ինչպես նաև աջ թևի պատահական հոդախախտումը, քայքայում են նրա առողջությունը։ Նա պայքարում է անխուսափելի անորոշության դեմ այնքան ժամանակ, մինչև կկատարեր թագավորի բոլոր պատվերները, ապա ճանապարհ ընկնում դեպի իր այնքան սիրելի Իտալիա։ Մեկնելուց առաջ նա իր օգնական Ռինեգլին է թողնում 50-ից ավել արքայական դիմանկարների անավարտ էսքիզներ, որոնք օգնականը պիտի ավարտին հասցներ։ Ռամսեյը հարավում մի քանի տարի է անցկացնում՝ վերջնականապես քայքայված առողջությամբ։ Ռամսեյը մահանում է Դովերում, 1784 թվականի օգոստոսի 10-ին։ Ռամսեյը Սեմյուել Ջոնսոնի մտերիմ ընկերն է եղել, որը նրա մասին գրել է. «Ես շատ եմ սիրում Ռամսեյին, ուրիշ մեկին գտեք, որի խոսքի մեջ նույնքան իմաստ, տեղեկություն և նրբագեղություն կա, որքան Ռամսեյի»[8]։
Արվեստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռամսեյի լավագույն նկարները նրա վաղ շրջանի աշխատանքների թվում են, ներառյալ Արգայլի դքսի ամբողջ հասակով մեկ նկարված նկարը, ինչպես նաև շոտլանդացի բազմաթիվ ազնվականների և նրանց կանանց դիմանկարները, որոնք նա ստեղծել է նախքան Լոնդոնում հաստատվելը։ Այս նկարները լի են թե՛ նրբագեղությամբ և թե՛ անհատականությամբ՝ հագեցած գերազանց գծագրական աշխատանքով և մարմնամասերի հնարամիտ հաստատունությամբ՝ չնայած գույները երբեմն նաև մի փոքր կոպիտ են և մթամած։ Նրա «Լեդի Մերի Քոքի դիմանկարը» սպիտակ սատինի վրա, նշանավոր է իր հմուտ և նուրբ աշխատանքով։ Իր երկրորդ կնոջ՝ դարչնագույն աչքերով Մարգարետի դիմանկարը, այժմ՝ Շոտլանդիայի ազգային պատկերասրահում, գրավում է իր քաղցրությամբ և քնքշությամբ։ Ռամսեյի կնոջ դիմանկարը նաև արտահայտում է ֆրանսիական արվեստի ազդեցությունը, որը նա համադրել է իր աշխատանքի մեջ։ Էդինբուրգի «Շոտլանդիայի արքայական ակադեմիայում» պահվող նրա մեծ հավաքածուն ևս ցուցադրում է ֆրանսիական փափուկ գույներն ու նրբագեղությունը։ 2014 թվականի փետրվարին ԲիԲիՍի-ի թողարկած մի փաստավավերագրական ֆիլմում Ռամսեյը ներկայացվում է որպես մի նկարիչ, որը նկարել է Չարլզ Էդուարդ Ստյուարտին՝ 1745 թվականին, նրա՝ Անգլիա ներխուժելուց առաջ[9]։
Նկարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռամսեյի նկարները պահպանվում են բրիտանական մի քանի հաստատությունների հավաքածուներում, ներառյալ՝ Լոնդոնի ազգային պատկերասրահում, Դերբիի պատկերասրահում, Գլազգոյի թանգարանում և Նյուսթեդի աբբայությունում[10]։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ալան Ռամսեյի աշխատանքները
Ինքնադիմանկար
Չարլզ էդուարդ Ստյուարտ, էդինբուրգ, 1745 թվական
Շառլոտ թագուհին, 1762 թվական
Դևիդ Հյում
Դևիդ Հյումի դիմանկարը, 1766 թվական
Ալեքսանդր Բոսվել, Լորդ Օշինլեկ
Վարդագույն մետաքս հագած տիկինը
2-րդ բարոնետ Սըր Ջոն Ինգլիս
.jpg)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 https://rkd.nl/en/explore/artists/65557
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Allan Ramsay
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Benezit Dictionary of Artists — 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ↑ http://vocab.getty.edu/page/ulan/500019302
- ↑ Ramsay to Lindsay, 31 March 1752, A. Smart, Allan Ramsay: Painter, Essayist, and Man of the Enlightenment (1992), 96 n. 10
- ↑ James Boswell (ապրիլի 30, 1778)։ The Life of Samuel Johnson
- ↑ «Lost Bonnie Prince Charlie portrait found in Scotland»։ BBC News։ փետրվարի 22, 2014։ Վերցված է փետրվարի 23, 2014
- ↑ Allan Ramsay, BBC; accessed August 2011.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Works in the National Galleries of Scotland
- Nigel Warburton on the significance of two portraits of Hume and Rousseau
- Art "4" "2"-Day Archived 2004-08-11 at the Wayback Machine. - Collection of Short Biographies
- Web Gallery of Art - more examples of Ramsay's work
| ||||||||||||||||
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Ալան Ռամսեյ (նկարիչ) կատեգորիայում։ |