Օսլոյի քաղաքապետարան
| Օսլոյի քաղաքապետարան | |
| նորվ.՝ Oslo rådhus | |
| |
| Տեղագրություն | Նորվեգիա |
| Կառուցման ժամանակ | 1931թ. |
| Բարձրություն | |
|---|---|
| Վերջին հարկ | 66 մ |
| Տեխնիկական պարամետրներ | |
| Տարածքը շինության մեջ | 45600 |
| Սեփականատեր | Օսլոյի քաղաքային իշխանություն |
Օսլոյի քաղաքապետարան (նորվ.՝ Oslo rådhus), Նորվեգիայի մայրաքաղաք Օսլոյի քաղաքապետարանի շենքը։ Շինության հիմնական նպատակն է մայրաքաղաքի վարչատարածքային կառավարման շրջանակներում շահագործելը։
1986 թվականին Օսլոն դարձավ Նորվեգիայի առաջին կոմունան, որը ղեկավարման համակարգի փոփոխություն կատարեց և մտցրեց խորհրդարանական կառավարման համակարգ։ Քաղաքապետը ընտրվում է խորհրդարանի անդամներից առանձին և իրականացնում է իր պարտականությունները ընտրական օրենսգրքով սահմանված ամբողջ ժամանակահատվածում, որը կազմում է 4 տարի։ Քաղաքային խորհւորդը կազմված է 59 անդամից, ովքեր հավաքվում են խորհրդակցության տարեկան 15 անգամ։
Սկսած 1990 թվականից յուրաքանչյուր դեկտեմբերի 10-ին քաղաքապետարանում շնորհվում է Նոբելյան մրցանակը[1]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օսլոյում քաղաքապետարանի նոր շենքի կառուցման գաղափարը առաջացել է 1905 թվականին Շվեդիայից համաձայնագրով առանձնանալուց հետո։ Այն պետք է խորհրդանշեր Նորվեգիայի անկախությունը։ 1915 թվականին Օսլոյի քաղաքապետ Յերոնիմուս Հեյերդալը առաջարկեց մի նախագիծ, համաձայն որի՝ քաղաքապետարանի շենքի կառուցումով պետք է քանդվեին և ազատ տարածք դարձվեին Պիպերվիկ թաղամասն ու հարակից տարածքները։ Պիպերվիկը հիմնականում կազմված էր հին և խարխուլ շենքերից ու տներից։ 1918 թվականին հայտարարվեց լավագույն ճարտարապետական նախագծի համար, որի հաղթողներ դարձան Արնսթեյն Արնեբերգը և Մարկուս Պոուլսոնը։ Սակայն Առաջին համաշխարհային պատերազմը առաջացրեց ֆինանսա-տնտեսական խնդիրներ և շինարարությունը չսկսվեց։ 1930-ական թվականներին համադրվեցին բոլոր նախագծերը, որոնք պարունակում էին տվյալ ժամանակաշրջանի ճարտարապետակլան բազմաթիվ ոճեր, և արդեն 193 թվականին դրվեց շինարարությնա առաջին քարը։ Աստիճանաբար սկսվեց քաղաքի վերակառուցման ու զարգացման գործընթացը։ Հին խարխուլ տների ու շենքերի տեղում վեր խոյացավ քաղաքային նոր կենտրոնը, որտեղ ընդգծված էր բոլոր կառույցներից վեր խոյացող քաղաքապետարանի շենքի աշտարակները։ Սակայն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը զգալիորեն խանգարեց նոր շինությունների բացմանը։ Շինարարությունը մեծ մասամբ ավարտվեցց 1950 թվականին և նույն թվականի մայիսի 15-ին պաշտոնապես բացվեց։
Շինություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օսլոյի քաղաքապետարանի շենքը կազմված է մեծ հսկայական շինությունից, որտեղ կազմակերպվում են քաղաքային խորհրդի նիստերը և որտեղ են գտնվում հանդիսությունների սրահներ, 2 աշտարակ, որտեղ աշխատում են քաղաքապետարանի շուրջ 450 աշխատակից։ Արևելյան աշտարակը ունի 66 մ բարձրություն, արևմտյանը՝ 63 մ։ Շենքային համալիրի մակերեսը 45600 մ² է, որից օգտագործման համար նախատեսված է 38.000 մ²։ Նիստերի կենտրոնական դահլիճը ունի 1.500 մ² մակերես, 20,8 մ բարձրություն։ 2000 թվականին կառուցվեց բրոնզեձույլ 49 զանգակ, որոնք կշռում էին 4-ից 14 կգ։ Շինության ներքին հարդարումը իրականացվել է համաձայն նորվեգական մշակութային տարրերով։ Պատերին պատկերված են երկրի կարևորագույն իրադարձույթւոնները բնութագրող պատկերներ։ Քաղաքապետարանում կառուցված է նաև Էդվարդ Մունկի սրահ։
Օսլոյի քաղաքապետարանի շենքը հանդիսանում է Նորվեգիայի մայրաքաղաքի խորհրդանիշներից մեկը և 20-րդ դարի գեղեցիկ հուշարձան։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Carl Just (ред.): Das Rathaus zu Oslo. Oslo 1973.
- Robert Schediwy: Städtebilder. Reflexionen zum Wandel in Architektur und Urbanistik, Wien 2005. speziell S. 161 ff, ISBN 3-8258-7755-8
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Ратуша: фото, описание. (ռուսերեն)