Տասը մատով տպելու հմտություն
 |
Ուշադրություն, այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով այդ աղբյուրներին հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Առանց համակարգչի ստեղնաշարին նայելու՝ տպելու հմտություն է տասը մատների միջոցով։ Գոյություն ունի շուրջ 120 տարի։
Տասնյակ տարիներ առաջ (մինչև համակարգիչների հանդես գալը) այդ ունակությունը ձեռք էր բերվում գրամեքենաների միջոցով և կիրառվում էր սղագրությունում։ Տասը մատով տպելաձևի հեղինակ ե համարվում սղագրող Ֆրանք Էդվարդ Մակգուրինը։
Ստեղներից երկուսը (արևելահայերենում «ֆ» և «յ», ռուսերենում "а" և "о", անգլերենում "f" և "j" ստեղները) փոքր խութեր ունեն՝ ցուցամատների միջոցով կողմնորոշվելու համար։ Այդ խութերը շոշափելուց հետո ձախ և աջ ցուցամատները կարող են տպել «ֆ» և «յ» տառերը։ Մնացած մատները համապատասխան դիրք են զբաղեցնում. ձախ միջնամատը՝ «դ», մատնեմատը՝ «ս», ճկույթը՝ «ա», աջ միջնամատը՝ «կ», մատնեմատը՝ «լ», ճկույթը՝ «;»։ Հեշտ հիշելու համար այդ ութ տառերից (ասդֆճկլ;) կազմվում է երկու «բառ»՝ «ասդֆ» (ձախ ձերքի համար) և «ճկլ;» (անգլերենում "asdf" և "jkl;" ռուսերենում "фыва" և "олдж")։ Եվ այդպես շարունակ՝ մնացած ստեղների նկատմամբ։ Այսպիսով տպողը «տեսնում» է ստեղնաշարն իր հիշողության մեջ։
Տասը մատով տպելը ոչ միայն բոլոր մատներով, այլ նաև՝ արագ տպել է նշանակում։ Արագ տպելու մրցույթների հաղթողները տպում էին մինչև 900 տառ/րոպեում։
Մի շարք երկրներում արագ տպելու հմտությանը սովորեցնում են միջնակարգ դպրոցներում։
Հղումներ[edit | edit source]
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
