Վլադիմիր Աշուրկով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վլադիմիր Աշուրկով
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 15, 1972(1972-02-15) (52 տարեկան)
ԾննդավայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Ռուսաստան
Մայրենի լեզուռուսերեն
ԿրթությունՄոսկվայի Ֆիզիկատեխնիկական Ինստիտուտ և Ուորթոնի դպրոց
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ, մենեջեր, հասարակական գործիչ, ֆիզիկոս և գործարար
ԱշխատավայրAlfa Group?, X5 Retail Group և Կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամ
ԿուսակցությունԱռաջադիմական կուսակցություն (Ռուսաստան)
ԱնդամությունՌուսական ընդդիմության կոորդինացման խորհուրդ
 Vladimir Ashurkov Վիքիպահեստում

Վլադիմիր Լվովիչ Աշուրկով (փետրվարի 15, 1972(1972-02-15), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական ու հասարակական գործիչ։ 2006-2012 թվականներին եղել է «Ալֆա-Գրուպ» կոնսորցիումի կառավարող ընկերության՝ CTF Holdings Ltd ակտիվների կառավարման և վերահսկողության գծով տնօրեն, X5 Retail Group N. V. դիտորդական խորհրդի անդամ՝ կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամի գործադիր տնօրեն։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1972 թվականի փետրվարի 15-ին Մոսկվայում ռազմարդյունաբերական համալիրի փակ գիտահետազոտական ինստիտուտներում աշխատող ինժեներների ընտանիքում։ Սովորել է թիվ 36 դպրոցում՝ անգլերենի խորացված ուսուցմամբ։ Սովորել է լավ[1]։ Անգլերեն լեզվից բացի ինքնուրույն սովորել է նաև գերմաներեն։ Համադասարանցի Դմիտրի Երոխովի խոսքով՝ ավագ դասարաններում համարվում էր «առաջադեմ» տղա, մասնավորապես, առաջիններից մեկը սկսեց լսել The Doors ռոք խումբը։ Աշուրկովը հիշում է, որ Աշուրկովների տանը շատ գրքեր են եղել․

Կարդացի Սոլժենիցինին, հատուկ տպավորություն թողեց ինձ վրա Յուրի Դոմբրովսկին և նրա վեպերի հերոսները «Ավելորդ իրերի ֆակուլտետը» և «Հնությունների պահապանը»։ Այն, թե ինչպես են այդ ստեղծագործություններում ցույց տալիս անձի և պետական ճնշման մեքենայի դիմակայությունը, տեղի ունեցածը շատ է ազդել իմ վերաբերմունքի վրա։

Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Մոսկվայի ֆիզիկատեխնիկական ինստիտուտի ֆիզիկական և քվանտային էլեկտրոնիկայի ֆակուլտետ։ Դասընթացը լավագույն ուսանողներից մեկն էր[1]։

Ուսումնառության ընթացքում երրորդ կուրսում ընդունվել է բիզնեսի և տնտեսության ամերիկյան ինստիտուտի երեկոյան երկամյա բիզնես-ծրագրին զուգահեռ։ Այդ ծրագրով արտասահմանում ամառային ստաժավորում է անցել Pepsico ընկերությունում։ 1995 թվականին ավարտել է ինստիտուտը «ինժեներ-ֆիզիկոս» մասնագիտությամբ, սակայն դիպլոմը չի պաշտպանել։ Ֆակուլտետի դեկանի տեղակալ Անտոն Կուդրյաշովի խոսքով՝ ուսման ընթացքում ոչ մի վերահանձնում չի ունեցել[1]։

Ուսումն ավարտելուց հետո արժանացել է Muskie դրամաշնորհ՝ Փենսիլվանիայի համալսարանի Ուորտոնի բիզնեսի դպրոցում սովորելու համար։ Ուսումնառության ընթացքում ստաժավորում է անցել Boston Consulting Group ընկերության մոսկովյան գրասենյակում[1]։ 1996 թվականին ստացել է MBA դիպլոմ։

Գործարար գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1997-1999 թվականներին զբաղեցրել է «Ռենեսանս Կապիտալ» ընկերության ներդրումային-բանկային ծառայությունների դեպարտամենտի տնօրենի տեղակալի պաշտոնը։ 1999-2001 թվականներին եղել է Սանկտ Պետերբուրգի ծովային նավահանգստի ֆինանսական տնօրեն և «Պորտում ներդրումներ կատարած բանկերի միավորում» ՓԲԸ ֆինանսական պլանավորման բաժնի պետ[2][3]։ 2001-2003 թվականներին զբաղեցրել է Սանկտ Պետերբուրգի ծովային նավահանգստի ազգային կոնտեյներային ընկերության նախագահի պաշտոնը։ 2003-2005 թվականներին աշխատել է TransCare ընկերության գլխավոր տնօրեն (լոգիստիկայի և տրանսպորտի ոլորտում խորհրդատու)։ 2005-2006 թվականներին զբաղեցրել է «Արդյունաբերական ներդրողներ» խմբի ռազմավարական պլանավորման գծով փոխնախագահի պաշտոնը, որը միավորում է տրանսպորտային և մեքենաշինական ընկերությունները։ 2006 թվականի սեպտեմբերից մինչև 2012 թվականի փետրվար եղել է CTF Holdings Ltd ակտիվների կառավարման և վերահսկողության տնօրեն, «Ալֆա-Գրուպ» ընկերության կառավարիչ։ Մինչև 2012 թվականի հունիսը եղել է X5 Retail Group N. V. դիտորդական խորհրդի անդամ[4]), որի կազմում գլխավորել է ռազմավարության կոմիտեն, ինչպես նաև եղել է աուդիտի կոմիտեի անդամ։

«Ալֆա-Գրուպ»-ից դուրս գալը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ալֆա-Գրուպ»-ի դիտորդական խորհրդի նախագահ Միխայիլ Ֆրիդմանը 2012 թվականի ապրիլի 11-ին «Դոժդ» հեռուստաընկերության եթերում Աշուրկովի հեռացումը բացատրել է թոփ-մենեջերի քաղաքական հայացքներով․ «Երբ մենք բաժանվեցինք, նա ընտրության իրավունք ուներ՝ կամ չզբաղվել քաղաքականությամբ, կամ հեռանալ բիզնեսից։ Նա իր համար ընտրել է քաղաքականությամբ զբաղվելու ճանապարհը»։ Միխայիլ Ֆրիդմանի խոսքով՝ «մենք ապրում ենք Ռուսաստանում, և, անկասկած, մեր ռուսական պայմաններում նման ակտիվ քաղաքական կյանքում ներգրավումը, ընդհանուր առմամբ, բիզնեսի համար այնքան էլ ընդունելի չէ»[5]։

Հասարակական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշուրկովի խոսքով՝ իրեն միշտ հետաքրքրել են քաղաքականությունն ու պետական կառավարումը։ 2009 թվականին Աշուրկովը «բախվել է Նավալնիի բլոգին» և առաջարկել նրան իր օգնությունը հակակոռուպցիոն գործունեության կազմակերպման գործում։ Նախքան «Ալֆա-Գրուպ»-ից հեռանալը, աշխատանքից հետո Աշուրկովը «նամակներ էր գրում, աշխատում էր փաստաթղթերի հետ, հանդիպում տարբեր մարդկանց հետ, քննարկում ռազմավարությունները»[4]։ 2012 թվականի փետրվարին հայտնի դարձավ, որ Աշուրկովը դարձել է գրանցված «կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամ» ոչ առևտրային կազմակերպության առաջին հովանավորներից մեկը. Աշուրկովը հիմնադրամին է փոխանցել 300 000 ռուբլի (Նավալնին հրաժարվել է անանուն նվիրատվություններից)[4]։

Կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամի գործադիր տնօրեն, որը միավորել է Ալեքսեյ Նավալնիի «Ռոսպիլ», «Ռոսյամա» և «Ռոսվիբորներ» նախագծերը։ Աշուրկովը այսպես է նկարագրում իր գործունեությունը. «Մեզ մոտ ամեն ինչ ոչ ֆորմալ է՝ ով ինչ կտոր աշխատանք կարող է «կծել», դրա համար էլ պատասխանում է։ Իմ փորձից ելնելով, ես օգնում եմ Ալեքսեյին և նրա թիմին տարբեր կոռուպցիոն դեպքերի վերլուծության կորպորատիվ կառավարման հարցերի շուրջ։ Վերջերս մենք, օրինակ, Harvard Business Review-ում համատեղ հոդված ենք գրել պետական ընկերություններում կորպորատիվ կառավարման մասին։ Ես նաև զբաղվում եմ հիմնադրամի համար միջոցների ներգրավման հարցերով, մասնակցում եմ նրա գործունեության ռազմավարության և մարտավարության մշակմանը, համակարգում եմ օտարերկրյա գործընկերների հետ շփումները, կամավորների հետ աշխատանքը»[6]։

«Յաբլոկո» կուսակցության առաջնորդ Սերգեյ Միտրոխինի կարծիքով՝ Աշուրկովի միջոցով Նավալնին ֆինանսավորվում է «Ալֆա-Գրուպ» ընկերության կողմից՝ Միխայիլ Ֆրիդմանի կողմից[7]։ Քաղաքագետ Սերգեյ Մարկովը կարծում է. «բավականին ակնհայտ է, որ Նավալնին հզոր աջակցություն է ստանում «Ալֆա-Գրուպ»-ից[8]:.

Քաղաքական գործունեություն և արտագաղթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանդես է եկել «ժողովրդական Ալյանս» կուսակցության հիմնադիրներից մեկը. կուսակցության կազմկոմիտեի անդամ է եղել 2012 թվականի հուլիսի 30-ից[9]։ Կուսակցության հիմնադիր համագումարում 2012 թվականի դեկտեմբերի 15-ին ընտրվել է կենտրոնական խորհրդի քարտուղար[10], լիազորված է ներկայացնել կուսակցության շահերը արդարադատության նախարարությունում գրանցման գործընթացում[11]։

2012 թվականի դեկտեմբերի 12-ին «Վեդոմոստիում» հրապարակել է «ընդդիմությունը որպես բիզնես նախագիծ» ծրագրային հոդվածը, որտեղ հարուստ մարդկանց առաջարկել է  ներդրումներ կատարել ընդդիմության մեջ[12][13]։ «»

Ֆինանսական և կազմակերպչական աջակցություն է ատացել մարդկանց կողմից, որոնք տնտեսապես հետաքրքրված են ավտորիտար թրենդի շրջադարձով, որ այն ազդելու է տարբեր ընդդիմադիր նախագծերի վրա, փոփոխությունները կսկսվեն ավելի արագ, տեղի կունենա ավելի քիչ էքսցեսներով, ինչով կարող էին, նրա համար, որ կձևավորվի ադեկվատ օրակարգ՝ երկրի զարգացման համար <...> Եթե նայենք ընդդիմադիր շարժման աջակցության նման կոլեկտիվ նախագծին՝ որպես հինգ տարի ժամկետով ներդրումների, ապա 200-300 մլն դոլարի պայմանական ընդհանուր ներդրումների դեպքում ձեռնարկատիրական և կառավարչական շերտի համար համախառն արդյունքը կկազմի տասնյակ միլիարդներ և կբերի եկամտաբերություն, որի բիզնես նախագծերին չի հասնի։

2014 թվականի ապրիլին մեկնել է Ռուսաստանից։ 2014 թվականի հուլիսի 30-ին Մոսկվայի քաղաքապետի ընտրություններում Նավալնիի ընտրարշավի ֆինանսավորման հետ կապված խարդախության գործով դաշնային հետախուզում էր հայտարարվել[14]։

2014 թվականի հուլիսին Մեծ Բրիտանիայում քաղաքական ապաստան էր խնդրել Ռուսաստանում հետապնդումների կապակցությամբ[15]։ 2015 թվականի փետրվարին ապաստան է ստացել[16], միևնույն ժամանակ Բասմանի դատարանը հեռակա կարգով կալանավորել է նրա կին՝ Ալեքսանդրինա Մարկովային, Ռուսաստանի Դաշնության ընտանեկան օրենսգիրք, որ «բյուր 17»-րդ ընկերությունը մեղադրել է մի քանի միլիոն բյուջետային միջոցներ հափշտակելու մեջ՝ գրական միջոցառումներ անցկանցնելիս[17]։

Մեծ Բրիտանիայում զբաղվել է վենչուրային և հրեշտակային ներդրումների ոլորտում ներդրումային նախագծերով, որոնք նվիրված են էլեկտրոնային առևտրին։ Դրա հետ մեկտեղ շարունակել է համատեղ աշխատանքը Ալեքսեյ Նավալնիի հետ[18]։ 2015 թվականի դեկտեմբերին գործարկել է «իրավունքի սանացիա» նախագիծը, որը զբաղվում է ընդունված սկանդալային օրինագծերի վերլուծությամբ և դրանց հետագա չեղարկման գործընթացով, «ինչը ակտուալ կդառնա, երբ տեղի ունենա քաղաքական համակարգի ազատականացում, և նոր իշխանությունը բռնատիրական ռեժիմի ապամոնտաժման կուրս կվերցնի»[19]։ Ըստ սեփական պնդումների՝ լիբերտարիական համոզմունքները փոխարինել է ավելի ձախերի[20]։

Բրիտանական խորհրդարանի ներկայացուցիչների պալատի միջազգային գործերի կոմիտեին ցուցմունքներ է տվել՝ կապված «ռուսական կոռուպցիան և դրա հետաքննությունը Բրիտանիայում» (Russian corruption and the UK inquiry[21]) վերջին զեկույցի նախապատրաստման հետ, որը ներկայացվել էր 2018 թվականի մայիսին[22][23]։

2018 թվականի նոյեմբերին Anonymous խմբավորման հաքերները հրապարակել էին Integrity Initiative Բրիտանական նախագծի փաստաթղթերը, մասնակիցներ ցուցակներում, ի թիվս այլոց, կար նաև Աշուրկովի ազգանունը[24]։ Աշուրկովը ենթադրել է, որ հաքերները գողացել են Institute of Statecraft փոստային հասցեների տվյալների բազան (Integrity Initiative-ի հիմնադիրներից մեկը), որտեղ իսկապես պարունակվում է նրա էլեկտրոնային փոստի հասցեն։ Նրա խոսքովա՝ ինքը Integrity Initiative նախագծի մասին չի լսել[25]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ապրում է Ալեքսանդրա Մարկվոյի հետ չգրանցված ամուսնության մեջ, կինը ունի մի դուստր իր առաջին ամուսնությունից Արադն Սենատորով և ընդհանուր որդին Նիկոլաս[26][27]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Неутомимый оптимист // The New Times
  2. «Акционеры». ЛенИздат.ru. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 20-ին.
  3. Волчек, Дмитрий. «"Я отказался играть в этой команде"». Радио Свобода (ռուսերեն). Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 21-ին.
  4. 4,0 4,1 4,2 Диана Хачатрян , Владимир АШУРКОВ: «Ради чего молчать и бояться?» Արխիվացված 2012-04-28 Wayback Machine — Новая газета, № 47 от 27 апреля 2012
  5. Александра Крекнина, Юлия Ярош, X5 рассталась с менеджером из-за его политических взглядов — Vedomosti.ru, 13.04.2012
  6. Роман Баданин, Иван Осипов, «Я понимал, что сотрудничество с Навальным может быть угрозой для моей работы» — www.forbes.ru, 25 апреля 2012
  7. Альфа-банк проиграл суд Митрохину по делу о финансировании Навального
  8. «Альфа-групп» сотрудничала с Навальным
  9. Илья Азар, «Электронная партия» — Лента.ру, 06.08.2012
  10. Состоялся учредительный съезд партии «Народный Альянс» Արխիվացված 2013-01-01 Wayback Machine — официальный сайт партии «Народный альянс», 17.12.12
  11. «Народный альянс» принял программу и выбрал руководство — РИА Новости, 15.12.2012
  12. Проект «Навальный»: сколько стоит оппозиция и кто за нее платит?
  13. Владимир Ашурков: Оппозиция как бизнес-проект - Ведомости
  14. Соратник Навального объявлен в розыск
  15. Павел Хлюпин. Сторонник Навального попросил убежища в Великобритании «Slon.ru», 06.10.2014
  16. Соратник Навального Ашурков получил политическое убежище в Великобритании «Медиазона», 16.02.2015
  17. Анастасия Михайлова. Суд заочно арестовал жену соратника Навального «РБК», 16.02.2015
  18. Андрей Козенко. Спецслужбы считают меня ближайшим соратником Навального" «Meduza», 01.06.2015
  19. Елена Мухаметшина. Гражданское общество занялось подготовкой реформ для новой власти «Ведомости», 25.12.2015
  20. Владимир Ашурков. Как я перестал быть либертарианцем и полюбил левую идею
  21. Russian corruption and the UK inquiry parliament.uk
  22. Парламент: Британия годами не могла остановить поток «грязных денег» из России Русская служба Би-би-си, 21 мая 2018.
  23. Комитет Палаты общин начал расследование «русской коррупции в Британии» 28 марта 2018.
  24. «В МИД Британии прокомментировали заявление хакеров Anonymous» (ռուսերեն). ՌԻԱ Նովոստի. 20181123T2245+0300Z. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 4-ին.
  25. «Хакеры опубликовали британские инструкции по борьбе с пропагандой России». РБК. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 4-ին.
  26. Владимир Ашурков попросил политическое убежище в Великобритании
  27. Елена Мухаметшина. Владимир Ашурков получил политическое убежище в Великобритании «Ведомости», 31.03.2015

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Աշուրկով» հոդվածին։