Վիկտոր Վերետեննիկով

Վիկտոր Վերետեննիկով; ուկրաիներեն՝ Віктор Олександрович Веретенников
Ծնվել է	օգոստոսի 22, 1940
Ծննդավայր	Դնեպր, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	մարտի 15, 2023 (82 տարեկան)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ուկրաինա
Կրթություն	«Դնեպրոպետրովսկի պոլիտեխնիկ» ազգային տեխնիկական համալսարան
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ, գրող և կինոպրոդյուսեր
Զբաղեցրած պաշտոններ	Ուկրաինայի ժողովրդական պատգամավոր և Ուկրաինայի ժողովրդական պատգամավոր
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; և
Անդամություն	Ուկրաինայի IV գումարման Գերագույն ռադա և Ուկրաինայի գրողների ազգային միություն

Վիկտոր Ալեքսանդրովիչ Վերետեննիկով (ուկրաիներեն՝ Віктор Олександрович Веретенников, օգոստոսի 22, 1940(1940-08-22), Դնեպր, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - մարտի 15, 2023(2023-03-15)), ուկրաինացի ձեռնարկատեր, գրող, պրոդյուսեր և քաղաքական գործիչ, Ուկրաինայի Գերագույն ռադայի առաջին գումարման (1990-1994) պատգամավոր։ Ուկրաինայի արվեստի վաստակավոր գործիչ (2009)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1940 թվականի օգոստոսի 22-ին Դնեպրոպետրովսկում, բանվորական ընտանիքում։ 1955 թվականից սովորել է Դնեպրոպետրովսկի երկաթուղային տեխնիկումում, իսկ ավելի ուշ ավարտել է Դնեպրոպետրովսկի լեռնահանքային ինստիտուտը՝ «ինժեներ-էլեկտրոմեխանիկ» մասնագիտությամբ։ 1959 թվականից աշխատել է № 702 էլեկտրամոնտաժային գնացքի էլեկտրիկ, բրիգադիր, վարպետ, 1961 թվականից ծառայել է խորհրդային բանակում, 1964 թվականից աշխատել է Դնեպրոպետրովսկի մեքենաշինական գործարանում՝ էլեկտրոփականագործ։ Եղել է ԽՄԿԿ անդամ (1966)։ 1965 թվականից աշխատել է Դնեպրոպետրովսկի քաղաքային կաթի գործարանում՝ որպես ավագ էներգետիկ ինժեներ, ապա՝ գլխավոր էներգետիկ, փոխտնօրեն, իսկ 1976 թվականից՝ Դնեպրոպետրովսկի թիվ 2 կաթի գործարանի տնօրեն։ 1988 թվականից եղել է Պրիդնեպրովսկի կաթնամթերքի կոմբինատի գլխավոր տնօրեն, ավելի ուշ՝ «Պրիդնեպրովսկի կոմբինատ» բաժնետիրական ընկերության նախագահ, Ուկրաինական «Մանկական սնունդ» կորպորացիայի նախագահ։

1990 թվականին, Ուկրաինական ԽՍՀ-ում առաջին այլընտրանքային խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ, առաջադրվել է որպես ժողովրդական պատգամավորության թեկնածու Պրիդնեպրովսկի կաթնամթերքի գործարանի, Հրուշակեղենի արդյունաբերության արտադրական ասոցիացիայի, Գինու գործարանի, Գարեջրի և ոչ ալկոհոլային խմիչքների «Դնեպր» արտադրական միավորման և թիվ 0304 ավտոմոբիլային ձեռնարկության աշխատանքային կոլեկտիվների կողմից և 1990 թվականի մարտի 18-ին երկրորդ փուլում ընտրվել է Ուկրաինական ԽՍՀ XII գումարման Գերագույն խորհրդի ժողովրդական պատգամավոր (այսուհետ՝ Ուկրաինայի Գերագույն Ռադայի I գումարման) Դնեպրոպետրովսկի մարզի թիվ 79 արդյունաբերական ընտրատարածքից առաջադրված 5 թեկնածուներից ստացել է ձայների 59,01%-ը։ Խորհրդարանում ընդգրկվել է «Համաձայնություն-կենտրոն» պատգամավորական խմբում, եղել դրա ղեկավարը, նաև՝ «Նոր Ուկրաինա» խմբակցության անդամ, տնտեսական բարեփոխումների և ժողովրդական տնտեսության կառավարման հանձնաժողովի անդամ։ Պատգամավորական լիազորությունների ժամկետն ավարտվել է 1994 թվականի մայիսի 10-ին։

1994 թվականին պատգամավորական լիազորություններն ավարտելուց հետո շարունակել է զբաղվել ձեռնարկատիրական գործունեությամբ։ 2002 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում ընտրվել է Ուկրաինայի IV գումարման Գերագույն ռադայի ժողովրդական պատգամավոր, եղել է ֆինանսաբանկային հանձնաժողովի անդամ, ընդգրկվել է «Ուկրաինայի արդյունաբերողների և ձեռներեցների կուսակցության» խմբակցության կազմում։

Վերետեննիկովը հայտնի է նաև որպես մի շարք ֆիլմերի սցենարիստ և պրոդյուսեր, հեղինակ է «Կարմիր որջ» (1982), «Եղջերուների բնասահմանի երգը» (1984), «Անսպասելի-անակնկալ» (1987), «Գայլերի հետապնդում» (1992), «Եղջերուների երամակի երգը» (1992), «Քարարծիվներ» (1992), «Կորուսյալ դրախտ» (1995), «Վայրի երամակ» (1998), «Ուր է շտապում վայրի երամակը» (1998), «Ձիարշավ» (2000), «Զապորոգ» (2004), «Զագրավա» (2010) գրքերի, «Առանցքային դիրքեր» (1985) թատերական բեմադրությունների, իր «Զապորոգներ» վեպի թատերական բեմականացման (Դնեպրոպետրովսկի Տարաս Շևչենկոյի անվան ազգային թատրոնի բեմականացում, ռեժիսոր՝ Լիդիա Կուշկովայա, (2004)) և «Կորուսյալ դրախտ» (2000), «Վայրի նախիր» (2003), «Զապորոգներ» (2006) «Զագրավա» (2011) գեղարվեստական ֆիլմերի պրոդյուսեր։

Պարգևներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիկտոր Վերետեննիկովը եղել է Ուկրաինայի գրողների ազգային միության (1994) և Ուկրաինայի լրագրողների ազգային միության (1994) անդամ և Կառավարման ու բիզնեսի միջազգային ակադեմիայի պատվավոր ակադեմիկոս (1996)։

Արժանացել է մի շարք պետական պարգևների, այդ թվում՝ «Պատվո նշան» շքանշան (1986), «Իշխան Յարոսլավ Իմաստունի» V աստիճանի շքանշան (2005)^[1] և «Վաստակի համար» III աստիճանի շքանշան (2002)^[2]։

Արժանացել է նաև մի շարք միջազգային ստեղծագործական մրցանակների՝ «Ալեքսանդր Դովժենկոյի» ոսկե մեդալի գրականության, հեռուստատեսության և կինոյի զարգացման գործում ծառայությունների համար, «Կորուսյալ դրախտ» վեպի և ֆիլմի համար (2001), «Լեսյա Ուկրաինկա» ոսկե մեդալի հեռուստատեսության և կինոյի զարգացման, համաշխարհային հանրության կյանքում նրանց դերի և այդ գործում ունեցած մեծ ավանդի համար, «Վայրի երամակ» վեպի և ֆիլմի համար (2003), «Անտոն Չեխովի» անվան ոսկե մեդալի համաշխարհային գրականության և կինոյի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար։

2009 թվականի սեպտեմբերի 11-ին գրական գործունեության և ուկրաինական կինոմատոգրաֆիայի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար Վիկտոր Վերետեննիկովին շնորհվել է «Ուկրաինայի արվեստի վաստակավոր գործչի» կոչում^[3]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «Про відзначення державними нагородами України з нагоди річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року». president.gov.ua (ուկրաիներեն). 2005 թ․ նոյեմբերի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.
↑ «О награждении государственными наградами Украины работников Казенного производства "Харьковское конструкторское бюро по машиностроению имени А. А. Морозова"». president.gov.ua (ուկրաիներեն). 2002 թ․ սեպտեմբերի 4. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.
↑ «Про відзначення державними нагородами України працівників підприємств, установ, організацій міста Дніпропетровська». president.gov.ua (ուկրաիներեն). 2009 թ․ սեպտեմբերի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[1] «Про відзначення державними нагородами України з нагоди річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року». president.gov.ua (ուկրաիներեն). 2005 թ․ նոյեմբերի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.

[2] «О награждении государственными наградами Украины работников Казенного производства "Харьковское конструкторское бюро по машиностроению имени А. А. Морозова"». president.gov.ua (ուկրաիներեն). 2002 թ․ սեպտեմբերի 4. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.

[3] «Про відзначення державними нагородами України працівників підприємств, установ, організацій міста Дніпропетровська». president.gov.ua (ուկրաիներեն). 2009 թ․ սեպտեմբերի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.

[1]

[2]

[3]