Jump to content

Լորանս Տուբիանա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լորանս Տուբիանա
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 5, 1951(1951-07-05)[1] (73 տարեկան)
ԾննդավայրՕրան, Ֆրանսիական Ալժիր[2]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
ԿրթությունՓարիզի քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտ (1973) և Փարիզ 1 Պանթեոն-Սորբոն համալսարան[3]
Մասնագիտությունտնտեսագետ և համալսարանի դասախոս
Զբաղեցրած պաշտոններchairman of the executive board? և ընկերության նախագահ
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունHigh Council on Climate? և French Agricultural Research Centre for International Development?
 Laurence Tubiana Վիքիպահեստում

Լորանս Տուբիանա (ֆր.՝ Laurence Tubiana, հուլիսի 5, 1951(1951-07-05)[1], Օրան, Ֆրանսիական Ալժիր[2]) ֆրանսիացի տնտեսագետ, գիտնական և դիվանագետ[6]։ Ֆրանսիայի կլիմայի փոփոխության դեսպան է և Փարիզի տարածաշրջանում 2015 թվականի COP21 Կլիմայի փոփոխության համաժողովում հատուկ ներկայացուցիչ, որի համար ճանաչվել է որպես Փարիզի համաձայնագրի հիմնական մշակող:

Տուբիանան հիմնադրել և ղեկավարել է Փարիզում գործող Կայուն զարգացման և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտը (IDDRI), պրոֆեսոր է Sciences Po Paris-ում և նախկինում ծառայել է որպես Ֆրանսիայի նախկին վարչապետ Լիոնել Ժոսպենի շրջակա միջավայրի գծով ավագ խորհրդական: Նա պատասխանատու է եղել Ֆրանսիայի կառավարության համար միջազգային բնապահպանական բանակցությունների վարման համար, ինչպես նաև եղել է Ֆրանսիայի վարչապետի գրասենյակին առընթեր Conseil d'Analyse Économique-ի անդամ[7][8]: 2013 թվականից Ֆրանսիական զարգացման գործակալության (AFD) տնօրենների խորհրդի նախագահն է[9]։ 2017 թվականից Կլիմայի եվրոպական հիմնադրամի գործադիր տնօրենն է։

Վաղ կյանք և կրթություն

Տուբիանան ծնվել է Ալժիրի Օրան քաղաքում 1951 թվականին։ Հայրը ձեռնարկատեր էր, ով զբաղվում էր ծխախոտի և կինոյի արտադրությամբ, ծագումով Ալժիրյան հայտնի հրեական ընտանիքից էր։ Մայրն ու տատիկը հույն կաթոլիկ ներգաղթյալներ էին և Ալժիրում շվեդական ժամանակակից կահույքի առաջին ներմուծողներն էին: Ծնողների ՝ ֆրանսախոս ձախակողմյան մտավորականների շնորհիվ վաղ տարիքից հետաքրքրություն է ցուցաբերել քաղաքականության և բաց քննարկումների նկատմամբ[10]։

1962 թվականին՝ Ալժիրի անկախության ձեռքբերման ժամանակ, Տուբիանան 11 տարեկան էր, երբ ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Ֆրանսիա[6]: 1968 թվականի մայիսին, ինչպես ժամանակի շատ պատանիներ, միացել է Հեղափոխական կոմունիստական ​​լիգային։

Տուբիանան ավարտել է Sciences Po-ն 1973 թվականին և 1976 թվականին ստացել է տնտեսագիտության դոկտորի աստիճան Փարիզ I համալսարանում (Սորբոն): Այնուհետև նա ձեռնամուխ է եղել ընդունելության քննություններին INRA-ի՝ Ֆրանսիայի Ազգային գյուղատնտեսական հետազոտությունների ինստիտուտի համար:

Կարիերա

1980-ականներից մինչև 1990-ականներ

Տուբիանան աշխատել է որպես այն ժամանակվա տնտեսագիտության պրոֆեսոր Լիոնել Ջոսպենի օգնական Տեխնոլոգիական ինստիտուտ-համալսարանում[10]:

1980-ականներին հիմնադրել և ղեկավարել է Սոլագրալը ՝ Հյուսիս-Հարավ համագործակցության, սննդի և գյուղատնտեսության հարցերով զբաղվող հասարակական կազմակերպությունը[11]:

1997 թվականին, երբ Ժոսպենը դարձավ վարչապետ, Տուբիանան նրա խորհրդականն էր շրջակա միջավայրի հարցերով[6]։ Օգնել է նրան Կիոտոյի արձանագրության շուրջ բանակցություններում 1997 թվականին[12]։ Նաև Ֆրանսիայի վարչապետի գրասենյակին կից տնտեսական վերլուծության ֆրանսիական խորհրդի անդամ էր: 2000 թվականին նշանակվել է Գյուղատնտեսության նախարարի տեղակալ:

1995 թվականից մինչև 2002 թվականը եղել է INRA-ի գիտական ղեկավար, իսկ 1992 թվականից մինչև 1997 թվականը՝ Մոնպելյեի բարձրագույն ազգային ագրոնոմիական դպրոցի դոցենտ:

2000-ականներ

2001 թվականին Տուբիանան հիմնադրել է Կայուն զարգացման և միջազգային հարաբերությունների ինստիտուտը (ֆր.՝ Institut du développement durable et desrelations internationales – IDDRI[13]), իսկ 2003 թվականին նշանակվել է Sciences Po-ի Կայուն զարգացման ամբիոնի պրոֆեսոր և տնօրեն[6]։ 2004 թվականից մինչև 2014 թվականը հրավիրյալ պրոֆեսոր էր Կոլումբիայի համալսարանի Միջազգային և հանրային կապերի դպրոցում[8]:

Տուբիանան աջակցել է ֆրանսիական իշխանություններին 2009 թվականի Կոպենհագենում կլիմայի փոփոխության վերաբերյալ COP15 համաժողովի նախապատրաստման հարցում[14]:

2009 թվականի մայիսին ստեղծել է և այնուհետև ղեկավարել է Ֆրանսիայի արտաքին գործերի նախարարության Համաշխարհային հանրային բարիքների տնօրինությունը:

2010-ականներ

2012 թվականին Ֆրանսիայի նախագահական ընտրություններից առաջ Տուբիանան ստորագրել է մի քանի տնտեսագետների կոչը՝ ի պաշտպանություն թեկնածու Ֆրանսուա Օլանդի[15]։

2012 թվականին Տուբիանան դարձել է Էներգետիկ անցումային բանավեճի Ֆրանսիայի բարձր մակարդակի ղեկավար կոմիտեի անդամ, ում աշխատանքը հանգեցրել է Ֆրանսիայի էներգետիկ անցման մասին օրենքի ընդունմանը 2015 թվականին[8]: 2012 թվականից մինչև 2014 թվականը համանախագահել է Կայուն զարգացման լուծումների ղեկավարության խորհուրդը և համանախագահել է ցանցի աշխատանքային խումբը «Խորը դեկարբոնացման ուղիներ»-ի վերաբերյալ[8]: 2002 թվականից Չինաստանի շրջակա միջավայրի և զարգացման միջազգային համագործակցության խորհրդի անդամ է[8][11]:

2014 թվականին Տուբիանան նշանակվել է Ֆրանսիայի կլիմայական փոփոխությունների դեսպան և հատուկ ներկայացուցիչ 2015 թվականին Փարիզում կայանալիք COP21 Կլիմայի փոփոխության համաժողովում։ Նա համարվել է 2015 թվականի դեկտեմբերի 12-ին ՄԱԿ-ի Կլիմայի փոփոխության մասին շրջանակային կոնվենցիայի կողմերի կողմից ընդունված կլիմայի փոփոխության վերաբերյալ Փարիզի համաձայնագրի հիմնական մշակողը[16][17]: Տուբիանան, Հակիմա էլ-Հայտեի հետ միասին, նշանակվել է որպես Կլիմայի գործողությունների պատասխանատու մինչև 2020 թվականը ՝ Փարիզի համաձայնագրին տրված թափը պահպանելու համար[18]:

Ներկայիս գործունեություն

Տուբիանան Կլիմայի եվրոպական հիմնադրամի գործադիր տնօրենն է 2017 թվականից: Նշանակվել է Ֆրանսիայի Կլիմայի փոփոխության բարձրագույն խորհրդի անդամ 2018 թվականին[19]: Ֆրանսիայի փորձագիտության խորհրդի, ինչպես նաև Ֆրանսիայի շրջակա միջավայրի և էներգիայի կառավարման գործակալության (ADEME) գիտական ​​խորհրդի նախագահն է 2013 թվականից հանդիսանում է Զարգացման ֆրանսիական գործակալության (AFD) տնօրենների խորհրդի նախագահը:

COP21 և Փարիզյան համաձայնագիր

Տուբիանան Ջոն Քերիի և Լորան Ֆաբիուսի հետ, 2015 թվականի դեկտեմբերի 7-ին
Տուբիանան (ձախից) բարձրաստիճան պաշտոնյաների հետ ՝ COP21-ի եզրափակիչ նստաշրջանում

2014 թվականի մայիսի 15-ին, հաշվի առնելով կլիմայական խնդիրների վերաբերյալ Տուբիանայի լայնածավալ միջազգային փորձը, Ֆրանսիայի արտաքին գործերի նախարար Լորան Ֆաբիուսը հրավիրել է Տուբիանային՝ իր ներկայացուցիչը լինելու Փարիզի COP21 կլիմայական կոնֆերանսում[20]։ Ինչպես բացատրել է Financial Times-ին տված 2015 թվականի «Կանայք» հարցազրույցում, Տուբիանան այն ժամանակ Նյու Յորքում էր՝ աշխատելով որպես հրավիրյալ պրոֆեսոր Կոլումբիայի համալսարանում[21]: Չնայած հատուկ դեսպանի պաշտոնի ահռելի աշխատանքին՝ Տուբիանան անմիջապես ընդունել է առաջարկը, և իր նշանակումը որպես հատուկ դեսպան հաստատվել է 2014 թվականի հունիսի 3-ին Նախարարների խորհրդի նիստում[22]։ Հաջորդ 18 ամիսների ընթացքում աշխատել է առավոտյան 7-ից մինչև կեսգիշերը և շուրջ 45 ճանապարհորդություն է կատարել ՝ հանդիպելու նախարարների և գործարար խմբերի հետ ամբողջ աշխարհում: Նրա ռազմավարությունը, որը հաջողությամբ է ավարտվել, հիմնված էր տարբեր երկրներին խրախուսելու մշակել իրենց սեփական ծրագրերը ՝ կլիմայի փոփոխությանը նպատակաուղղված համապատասխան գործողությունների ներքին քաղաքականություն ընդունելու համար[21]։

Համաժողովի մեկնարկից առաջ Տուբիանան խոսեց գլոբալ տաքացման վերաբերյալ իր տեսակետների մասին․ «Այսօրվա պայմանները անկայուն են և անհավասարակշիռ, ինչը նպաստում է այն վերաբերմունքին և սպառման մակարդակին, որոնք վնասակար են բոլորիս համար: Ինձ համար շարժիչ ուժը հենց արդարության գաղափարն է»[14]։

Տուբիանան առաջարկել է պետությունների ղեկավարներին հրավիրել համաժողովի բացմանը, որպեսզի խուսափեն Կոպենհագենում COP15-ում հանդիպած խնդիրներից: Պատասխանատու լինելով սննդի և լուսավորության համար ՝ մեղմացրել է հագուստի դրեսս կոդը ՝ պատվիրակների համար ստեղծելով ընկերական մթնոլորտ[23]: Ձիավարության ընթացքում տեղի ունեցած դժբախտ պատահարից հետո Համաժողովների Կենտրոնի միջանցքներով նախընտրել է շրջել սպորտային կոշիկներով, այլ ոչ թե բարձրակրունկներով: Բացի այդ, համաժողովի մեկնարկից ընդամենը մեկ շաբաթ առաջ նա երկու օր անցկացրել է հիվանդանոցում կույր աղիքի բորբոքումով[21]: Տուբիանային տրվել է բանակցությունները ղեկավարելու մեծ պատասխանատվությունը, որի արդյունքում 195 երկրներ համաձայնության են եկել վերջնական տեքստի շուրջ, որը շատ ավելին է, քան նախկինում սպասվածները[23]։

Համաժողովից մի քանի օր անց նշել է ամենակարևոր արդյունքները, որոնցից մի քանիսը զգալիորեն գերազանցում էին նախնական նպատակները: Դրանք ներառում էին․ «տաքացման սահմանափակում մինչև 2°C-ից ցածր և շարունակել ջանքերը ՝ սահմանափակելու ջերմաստիճանի բարձրացումը մինչև 1,5°C», այլ ոչ թե մինչև 2°C, նախքան հանդիպումը սկսելը: Ընդամենը մի քանի երկրներ, որոնց բաժին է ընկնում ջերմոցային գազերի արտանետումների միայն 15%-ը, ի սկզբանե պետք է մշակեին կոնկրետ քաղաքականություն[24]։ Խորհրդակցությունից հետո ցանկում ներառվել են բոլոր երկրները, բացի ամենաաղքատ երկրներից։ Ֆինանսական հաստատություններից նույնպես ավելի ու ավելի են պահանջվել իրենց ներդրումներում հաշվի առնել կլիմայի փոփոխությունը: Այս հանդիպման արդյունքում նոր էներգետիկ տեխնոլոգիաները կստանան զարգացման անսպասելի մակարդակ, իսկ ազգային վարչակազմերի և մասնավոր ընկերությունների միջև համատեղ ձեռնարկությունների թիվը կավելանա[25]:

Կոչումներ

  • 2008 թվականին ՝ Պատվո լեգեոնի սպա:[26]

Ընտրյալ հոդվածներ

  • Henry, C., & Tubiana, L. (2017). Earth at Risk: Natural Capital and the Quest for Sustainability. Columbia University Press. 9780231162524. 
  • Pachauri, Rajendra K.; Paugam, Anne; Ribera, Teresa; Tubiana, Laurence (2014). Building the future we want. The Energy and Resources Institute (TERI). ISBN 978-81-7993-575-0.
  • Grosclaude, Jean-Yves; Tubiana, Laurence; Pachauri, Rajendra K. (2014). A Planet for Life 2014. Teri Press.


Արտաքին հղումներ

Վիիքպահեստ

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ 1,0 1,1 Who's Who in France (ֆր.) — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Qui est Laurence Tubiana, proposée pour devenir Première ministre du Nouveau Front populaire ? (ֆր.) — 2024. — ISSN 1760-6454
  3. ↑ http://www.cae-eco.fr/IMG/pdf/Tubiana.pdf
  4. ↑ https://www.legifrance.gouv.fr/jorf/id/JORFTEXT000019160503
  5. ↑ https://uclouvain.be/fr/decouvrir/events/docteurs-honoris-causa-2021.html
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Pellissier, Pauline (30 November 2015). «Qui est Laurence Tubiana, chef de la délégation française à la COP21 ?» (French). Grazia. Վերցված է 15 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  7. ↑ «Laurence Tubiana». Global Policy. Վերցված է 15 December 2015-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «Laurence Tubiana». UNESCO. Վերցված է 15 December 2015-ին.
  9. ↑ «Governance». The Agence Française de Développement. Վերցված է 17 July 2019-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 Laurent-Simon, Caroline (22 November 2015). «COP21 : Laurence Tubiana, celle qui fait la pluie et le beau temps» (French). Elle. Վերցված է 15 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  11. ↑ 11,0 11,1 «Laurence Tubiana» (PDF) (French). Sciences-Po. Վերցված է 17 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  12. ↑ «Climat: Laurence Tubiana, l'ambassadrice en baskets, à la manoeuvre» (French). Sciences et Avenir. 6 November 2015. Վերցված է 15 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  13. ↑ «Laurence Tubiana». IDDRI. Վերցված է 16 December 2015-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 «Climat: Laurence Tubiana, l'ambassadrice en baskets, à la manoeuvre». La Croix (French). 6 November 2015. Վերցված է 16 December 2015-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  15. ↑ Nous, économistes, soutenons Hollande Le Monde, April 17, 2012.
  16. ↑ McGrath, Matt (2018-12-16). «Climate deal to bring Paris pact to life» (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2019-08-02-ին.
  17. ↑ «Meet Sustainable Hero and ECF CEO Laurence Tubiana». Greentech Capital Advisors (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2019-08-02-ին.
  18. ↑ «Laurence Tubiana nommée championne du climat par le président de la COP21 | CCNUCC». unfccc.int. Վերցված է 2019-08-02-ին.
  19. ↑ Le Hir, Pierre. «Climat : un Haut Conseil pour orienter le gouvernement». Le Monde. Վերցված է 17 July 2019-ին.
  20. ↑ «Nomination de Laurence Tubiana, représentante spéciale pour la conférence Paris Climat 2015 - Déclaration de Laurent Fabius (15 mai 2014)» (French). France Diplomatie. 15 May 2015. Վերցված է 16 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 Clark, Pilita (11 December 2015). «Women of 2015: Laurence Tubiana». FT Magazine. Վերցված է 16 December 2015-ին.
  22. ↑ «Compte-rendu du Conseil des Ministres du mardi 3 juin 2014» (French). Elysee.fr. 3 June 2014. Վերցված է 17 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  23. ↑ 23,0 23,1 Robert, Aline; While, Samuel (14 December 2015). «COP21 hailed as shining example of French diplomacy». EurActiv. Վերցված է 16 December 2015-ին.
  24. ↑ Kunzig, Robert (15 October 2015). «Fresh Hope for Combating Climate Change». National Geographic. Արխիվացված է օրիգինալից October 16, 2015-ին. Վերցված է 2 March 2016-ին.
  25. ↑ Losson, Christian (17 December 2015). «L'ambassadrice française pour le climat, Laurence Tubiana, revient pour la première fois sur le déroulement des débats au Bourget» (French). Libération. Վերցված է 20 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  26. ↑ «Décret du 11 juillet 2008 portant promotion et nomination» (French). Legifrance. 13 July 2008. Վերցված է 20 December 2015-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լորանս_Տուբիանա&oldid=10014470» էջից