«Եսայի Գռուզյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չ clean up, ջնջվեց: | Commons = oգտվելով ԱՎԲ |
||
| Տող 33. | Տող 33. | ||
| Վիքիդարան = |
| Վիքիդարան = |
||
}} |
}} |
||
'''Եսայի Հովհաննեսի Գռուզյան ''' (ծնվել է [[1913]], [[Ամասիա]]), հայագետ։ |
'''Եսայի Հովհաննեսի Գռուզյան ''' (ծնվել է [[1913]], [[Ամասիա]]), հայագետ։ |
||
[[1931]]-[[1937]] թվականին սովորել է [[Հռոմ |
[[1931]]-[[1937]] թվականին սովորել է [[Հռոմ]]ի համալսարանում։ Եղել է [[Վենետիկ]]ի [[Մխիթարյան միաբանություն|Մխիթարյան միաբանության]] անդամ ([[1937]]-[[1958]]), [[1951]]-[[1952]] թվականներին՝ Մուրաս Ռափայելյան, իսկ [[1953]]—[[1958]] թվականներին՝ [[Ալեքսանդրիա|Ալեքսանդրի]]այի ([[Եգիպտոս]]) Մխիթարյան վարժարանների տնօրեն։ [[1962]] թվականին հիմնադրել է [[Սան Պաուլո]]ի ([[Բրազիլիա]]) համալսարանի հայագիտության [[ամբիոն]]ը, ուր աշխատում է որպես դասախոս և ամբիոնի վարիչ։ Հրատարակել է երկլեզվյան՝ [[Պորտուգալիա|պորտուգալ]]երեն-[[հայ]]երեն հայագիտական եռահատոր դասագիրքը, որտեղ ըստ հատորների զետեղված են նյութեր հայ ժողովրդի կազմավորման, հայոց լեզվի ծագման մասին, հայերեն զրուցարան և հայոց լեզվի քերականությունը։ Առանձին աշխատանքներ է նվիրել հայերենի այբուբենին, [[Եղիշե Չարենց]]ին, արդի հայ գրականության կապերին։ Անդրադարձել է հայ մատենագիտությանը, ճարտարապետությանը, հայ-[[հռոմ]]եական հարաբերություններին։ Առաջարկել և կիրառել է լսատեսողական մեթոդը հայերենը ուսուցանելիս։ |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
||
{{DEFAULTSORT:Գռուզյան, Եսայի}} |
|||
[[Կատեգորիա:1913 ծնունդներ]] |
[[Կատեգորիա:1913 ծնունդներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Հայ հայագետներ]] |
[[Կատեգորիա:Հայ հայագետներ]] |
||
06:37, 25 հունվարի 2015-ի տարբերակ
Եսայի Գռուզյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1913 Ամասիա |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | հայագետ |
| Հաստատություն(ներ) | Մուրադ-Ռափայելյան վարժարան[1] և Սան Պաուլուի համալսարան[1] |
| Ալմա մատեր | 1931 |
Եսայի Հովհաննեսի Գռուզյան (ծնվել է 1913, Ամասիա), հայագետ։
1931-1937 թվականին սովորել է Հռոմի համալսարանում։ Եղել է Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության անդամ (1937-1958), 1951-1952 թվականներին՝ Մուրաս Ռափայելյան, իսկ 1953—1958 թվականներին՝ Ալեքսանդրիայի (Եգիպտոս) Մխիթարյան վարժարանների տնօրեն։ 1962 թվականին հիմնադրել է Սան Պաուլոի (Բրազիլիա) համալսարանի հայագիտության ամբիոնը, ուր աշխատում է որպես դասախոս և ամբիոնի վարիչ։ Հրատարակել է երկլեզվյան՝ պորտուգալերեն-հայերեն հայագիտական եռահատոր դասագիրքը, որտեղ ըստ հատորների զետեղված են նյութեր հայ ժողովրդի կազմավորման, հայոց լեզվի ծագման մասին, հայերեն զրուցարան և հայոց լեզվի քերականությունը։ Առանձին աշխատանքներ է նվիրել հայերենի այբուբենին, Եղիշե Չարենցին, արդի հայ գրականության կապերին։ Անդրադարձել է հայ մատենագիտությանը, ճարտարապետությանը, հայ-հռոմեական հարաբերություններին։ Առաջարկել և կիրառել է լսատեսողական մեթոդը հայերենը ուսուցանելիս։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|