Հոսքային մուլտիմեդիա
Հոսքային մուլտիմեդիա կամ սթրիմինգ (անգլ.՝ streaming media), մուլտիմեդիա, որը շարունակաբար ստանում է օգտագերը հոսքային հեռարձակման մատակարարից։ Այս հասկացողությունն օգտագործվում է ինչպես այն տեղեկության վերաբերյալ, որը տարածվում է հեռահաղորդակցությամբ, այնպես էլ տեղեկության, որը սկզբնապես տարածվում էր հոսքային հեռարձակման (օրինակ՝ ռադիո, հեռուստատեսություն) կամ ոչ հոսքային (օրինակ՝ գրքեր, կասետներ, աուդիո CD-ներ) միջոցով։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համակարգիչների վրա մուլտիմեդիա տեղեկատվության ցուցադրման առաջին փորձերը սկսվել են 20-րդ դարի կեսերին[1]։ Սակայն այս ոլորտում առաջընթացը շատ փոքր էր՝ այն ժամանակվա համակարգիչների բարձր արժեքի և սահմանափակ հնարավորությունների պատճառով։
1980-ականների վերջից մինչև 1990-ականներ սպառողներին հասանելի համակարգիչներն արդեն կարողանում էին ցուցադրել տարբեր տեսակի տեղեկատվություն։ Հոսքային հեռարձակման հիմնական տեխնիկական խնդիրները բավական արդյունավետ CPU-ի և անվադողերի բացակայությունն էին՝ անհրաժեշտ բիտրեյտի մուլտիմեդիա փոխանցման համար
Այնուամենայնիվ, համակարգչային ցանցերը մնում էին սահմանափակ, իսկ հոսքային մուլտիմեդիան զիջում էր ավանդականին (CD-ROM):
1990-2000 թվականների համացանցի օգտագործողները ստացել են․
- ցանցերի բարձր թողունակություն, մասնավորապես, վերջին մղոնի
- աճել է ցանցերի, հատկապես համացանցի բաժանորդների թիվը
- սկսել են օգտագործվել ստանդարտացված արձանագրություններ և ձևաչափեր, ինչպիսիք են TCP/IP, HTTP և HTML
- համացանցում հայտնվել է առևտուր (կոմերցիա)։
Ցանցային ոլորտում այս ձեռքբերումները, բարձր կատարողական տնային համակարգիչների և ժամանակակից օպերացիոն համակարգերի հետ միասին, դարձնում են հոսքային մուլտիմեդիա տեղեկատվությունը մատչելի մի շարք հասարակ օգտատերերի համար: Ինտերնետ-ռադիոյի ինքնավար ընդունիչներն օգտատերերին առաջարկել են հոսքային ձայնը լսելի դարձնելու հնարավորություն՝ առանց համակարգչի առկայության:
Հիմնականում, մուլտիմեդիա տեղեկատվությունը մեծ ծավալներ է զբաղեցնում, այնպես, որ պահպանման և նմանատիպ տեղեկատվության փոխանցամն ծախսերը միշտ մեծ են; հետևաբար, շատ դեպքերում փոխանցվող հոսքի տեղեկատվությունը սեղմվում է հեռարձակման ցանց փոխանցման ժամանակ։
Մուլտիմեդիա հոսքերը լինում են երկու տեսակի․ ըստ պահանջի կամ կենդանի։ Տեղեկատվության հոսքերը, որոնք առաջանում են օգտատերի պահանջով, պահվում են սերվերների վրա երկար ժամանակ: Կենդանի հոսքերը հասանելի են կարճ ժամանակահատվածում, օրինակ, սպորտային մրցումներից տեսանյութեր փոխանցելու ժամանակ:
Մոտավորապես 2002 թվականին միասնական հոսքային ֆորմատի նկատմամբ հետաքրքրությունն ու Adobe Flash-ի լայն տարածումը նպաստեել են Flash-ի միջոցով հոսքային տեսանյութերի ձևաչափի մշակմանը, որն օգտագործվում էր Flash-նվագարկիչներում, որոնք տեղակայված էին ՅուԹյուբի նման շատ հայտնի վիդեոհոսթինգներում։ Այսօր հոսքային մուլտիմեդիայի կողմից լռելյայն օգտագործվում են HTML5 ձևաչափով տեսանյութեր, որոնք փոխարինեել են Flash-նվագարկիչներին[2]: Օգտվողների աճող հետաքրքրությունը հոսքային տեսանյութի նկատմամբ համոզել է ՅուԹյուբի մշակողների թիմին օգտատերերի համար նոր հոսքային ծառայություն իրականացնել[3][4]:
Ձայնագրող ընկերությունների ամերիկյան ասոցիացիան (RIAA) 2015 թվականի եկամուտների մասին իր զեկույցում հայտնել է, որ հոսքային մուլտիմեդիայի ծառայություններին բաժին է ընկել տարվա ընթացքում երաժշտական ինդուստրիայի ընդհանուր եկամտի 34,3 տոկոսը՝ նախորդ տարվա համեմատ աճելով 29 տոկոսով և դառնալով եկամտի խոշորագույն աղբյուր՝ ստանալով մոտ 2,4 միլիարդ դոլար[5][6]: ԱՄՆ-ում հոսքային փոխանցումից եկամուտն աճել է 2016 թվականի առաջին կիսամյակում 57 տոկոսով և կազմել 1,6 միլիարդ դոլար, ինչը կազմել է արդյունաբերության վաճառքի գրեթե կեսը[7]։
Ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Հոսքային մուլտիմեդիա» (անգլ.՝ streaming media) տերմինն առաջին անգամ օգտագործվել է ժապավենի կրիչների համար, որոնք արտադրված են եղել Data Electronics Inc.-ի կողմից և նախատեսված են եղել ամբողջ արձանագրված տեղեկատվության դանդաղ աճի և միացման համար; նման ուղիների առաջացումը հանգեցրել է ծախսերի նվազեցմանը, ինչը դարձրել է ապրանքը ավելի մրցունակ։ «Հոսքային մուլտիմեդիա»-ն կիրառվել է 1990-ականների սկզբին, որպես լավագույն միջոց տեսանյութը փոխանցելու համար[8]։ Առաջին անգամ դա արվել է Starlight Networks-ի կողմից՝ հոսքային վիդեոյի[9] և Real Networks-ի կողմից՝ հոսքային աուդիոյի համար[10][11]։
Մարքեթինգ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մուլտիմեդիայի հոսքային հաղորդման բնորոշ օրինակներ են վիդեո ձայնագրությունները, առցանց հեռարձակումները և վեբինարները համացանցում[12]: Տեսագրության առավելությունն այն է, որ նրանք կարող են երկար ժամանակ տևել, նրանք միշտ կարող են դադարեցվել և շարունակել դիտվել այլ ժամանակ, ինչպես նաև ցանկացած վայրում տեսանյութերը կրկնելու հնարավորություն կա:
Կան նաև նոր մարքեթինգային հասկացություններ։ Օրինակ՝ Բեռլինի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը համերգի ուղիղ հեռարձակման տոմսերը վաճառում է այսպես կոչված «թվային համերգասրահի» միջոցով[13]։ Նման «առցանց համերգները» նույնպես տարածվում են տարբեր վայրերում՝ կինոթատրոններում՝ երկրագնդի տարբեր վայրերում։ Նման հայեցակարգն օգտագործվում է Նյու Յորքի Մետրոպոլիտեն օպերայում[14]։ Շատ հաջող սկսնակ ընկերություններ հիմնել են իրենց բիզնեսը հոսքային մեդիայի վրա[15]։
«Հոսքային պատերազմներ» տերմինը հորինվել է հոսքային վիդեո ծառայությունների միջև մրցակցության նոր դարաշրջանի քննարկման համար, ինչպիսիք են Նեթֆլիքսը, Disney+-ը, Apple TV+-ը, Amazon Prime-ը, HBO Max-ը և այլն[16]:
Հեղինակային իրավունքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հեղինակային իրավունքով պաշտպանված հոսքային մեդիան չի կարող պատճենահանվել տարածման նպատակով։ Դրա հետ մեկտեղ բովանդակության հոսքային հաղթոդումը կամ դիտումն օրինական է Եվրոպայում, նույնիսկ, եթե նյութը պաշտպանված է հեղինակային իրավունքով[17][18]:
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Lee Jack (2005)։ Scalable Continuous Media Streaming Systems: Architecture, Design, Analysis and Implementation։ John Wiley & Sons։ էջ 25։ ISBN 9780470857649
- ↑ «YouTube now defaults to HTML5 <video>»։ YouTube Engineering and Developers Blog։ Retrieved 2018-02-20
- ↑ Josh Lowensohn (2008)։ «YouTube to Offer Live Streaming This Year»։ Վերցված է 2011-07-23
- ↑ «YouTube Video Speed History»։ Արխիվացված է օրիգինալից ապրիլի 26, 2012-ին։ Վերցված է ապրիլի 30, 2012
- ↑ «"News and Notes on 2015 RIAA Shipment and Revenue Statistics" (PDF)»։ RIAA։ Retrieved 5 January 2017
- ↑ «Streaming made more revenue for music industry in 2015 than digital downloads, physical sales»։ The Washington Times։ Retrieved 5 January 2017
- ↑ Shaw, Lucas (սեպտեմբերի 20, 2016. Retrieved 5 January 2017)։ «The Music Industry Is Finally Making Money on Streaming»։ Bloomberg
- ↑ Tobagi F.A., Pang J. (1993)։ «Star Works-a video applications server»։ Digest of Papers. Compcon Spring։ էջեր 4–11։ ISBN 0-8186-3400-6։ doi:10.1109/CMPCON.1993.289623
- ↑ «Starlight Networks and Hughes Network Systems»
- ↑ «On buffer requirements for store-and-forward video on demand service circuits»։ IEEE
- ↑ Gelman A.D., Halfin S., Willinger W. (1991)։ «On buffer requirements for store-and-forward video on demand service circuits»։ IEEE Global Telecommunications Conference GLOBECOM '91: Countdown to the New Millennium. Conference Record։ IEEE։ էջեր 976–980։ ISBN 0-87942-697-7։ doi:10.1109/GLOCOM.1991.188525
- ↑ «A typical one-hour video lecture is the following "live stream" from an international conference on financial crises»։ videolectures.net։ 2008
- ↑ «The Berliner Philharmoniker's Digital Concert Hall»։ Digital Concert Hall
- ↑ Pamela McClintock, "Met Opera Standoff Threatens $60 Million Theater Business", The Hollywood Reporter (online), August 7, 2014 on hollywoodreporter.com
- ↑ «Video Streaming Startups»։ TechCrunch։ Retrieved 2015-03-12
- ↑ «Streaming Wars»։ www.theverge.com (անգլերեն)։ Վերցված է 2019-12-01
- ↑ Smith, Chris (հունիսի 5, 2014)։ «Pirating copyrighted content is legal in Europe, if done correctly»։ bgr.com։ Boy Genius Report
- ↑ Maeda Mari (2001-03-17)։ «The internet of the future»։ Optical Fiber Communication Conference and International Conference on Quantum Information (2001), Paper TuK1 (անգլերեն) (Optical Society of America): TuK1։ ISBN 1-55752-654-0։ doi:10.1364/OFC.2001.TuK1
| ||||||
