Լեզգիների ներխուժման ժամանակ մարդիկ հերթով պահակ են կանգնել այստեղ։ Թշնամու երևալուն պես նրանք իմաց են տվել գյուղացիներին, և սրանք զինված գնացել են սարը։ Մի գիշեր էլ լեզգիները թաքուն սպանել են պահակին։ Դրանից հետո սարի անունը դրել են Պահակասար[3][4][5][6]։
↑Հայաստանի Հանրապետության Ֆիզիկաաշխարհագրական օբյեկտների համառոտ տեղեկատու-բառարան, Երևան, «Գեոդեզիայի և քարտեզագրության կենտրոն ՊՈԱԿ», 2007, էջ 98 — 150 էջ։
↑Մանուկ Աբեղյան (1899). Հայ ժողովրդական առասպելները Մովսես Խորենացու Հայոց պատմության մեջ. Վաղարշապատ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
↑Г. Халатьянц (1896). Армянский эпос в Истории Армении Моисея Хоренского. Москва.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)