Շանտալ Լոբի
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 23, 1948[1][2] (76 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Գապ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | դերասանուհի, կատակերգու, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, հեռուստահաղորդավարուհի և կինոսցենարիստ |
| Ընտրանի | La Cité de la peur?, Didier?, Աստերիքսն ու Օբելիքսը. Առաքելությունը Կլեոպատրա և Qu'est-ce qu'on a fait au Bon Dieu?? |
| Երեխա(ներ) | Jennifer Ayache? |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Շանտալ Լոբի (ֆրանսերեն՝ Chantal Lauby. մարտի 23, 1948[1][2], Գապ), ֆրանսիացի ժամանակակից դերասանուհի, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, կատակերգակ, հեռուստահաղորդավարուհի։ Կատակերգակների Les Nuls խմբի հիմնադիր անդամ է՝ Բրունո Կարետի, Ալեն Շաբայի և Դոմինիկ Ֆարուջայի հետ միասին։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է ֆրանսիական Օվերն երկրամասի Բարձր Ալպեր դեպարտամենտի վարչական կենտրոնում՝ Գապ քաղաքում։ Մանկությունն անցկացրել այդ երկրամասի Օզո և և Կլերմոն-Ֆերան բնակավայրերում[5]։ 1970 թվականից հանդես է եկել որպես ORTF հեռուստաալիքի հաղորդավարուհի[6]։ Հետագայում աշխատել է France 3-ի տարածաշրջանային հեռուստաընկերություններում և Radio France-ում, լրագրողական իր գործունեության ընթացքում հանդիպել ապագա խմբակիցներին, հաճախակի այցելել Ֆրանսիական Ռիվիերա, որտեղ 1977 թվականի ամռանը, լինելով առաջին կինն աշխարհում, օրկա դելֆին է հեծնել տեսախցիկների առջև (Անթիբի ջրաշխարհում՝ Մարինլենդում)[7]։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շանտալը ֆրանսիական Superbus փոփ-ռոք խմբի մենակատար Ջենիֆեր Այաչեի մայրն է[8]։
Մեծարանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շանտալ Լոբիին շնորհվել են հետևյալ կառավարական պարգևներն ու պատվավոր կոչումները.
- Պատվո լեգեոնի շքանշան և այդ շքանշանի ասպետի կոչում (31 դեկտեմբերի 2019 թ.)[9]
- Արվեստների և գրականության շքանշան և այդ շքանշանի կոմանդորի կոչում (17 հոկտեմբերի 2022 թ.)[10]:
Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սցենարիստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- La Cité de la peur, ռեժիսոր՝ Ալեն Բերբերյան (1994)
- Kitchendales, ռեժիսոր՝ Շանտալ Լոբի (2000)
- Laisse tes mains sur mes hanches, ռեժիսոր՝ Շանտալ Լոբի (2002)
- Les Tuche, ռեժիսոր՝ Օլիվիե Բարու (2011)
Դերասանուհի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ils sont grands, ces petits, ռեժիսոր՝ Ժոել Սանտոնի (1978)
- La Cité de la peur, ռեժիսոր՝ Ալեն Բերբերյան (1994)
- Delphine 1, Yvan 0, ռեժիսոր՝ Դոմինիկ Ֆարուջա (1996)
- XY, ռեժիսոր՝ Ժան-Պոլ Լիլիենֆելդ (1996)
- Didier, ռեժիսոր՝ Ալեն Շաբա (1997)
- Meilleur Espoir féminin, ռեժիսոր՝ Ժերար Ժունո (1999)
- Antilles sur Seine, ռեժիսոր՝ Պասկալ Լեգիտիմուս (2000)
- Asterix et Obelix : Missione Cleopatra, ռեժիսոր՝ Ալեն Շաբա (2002)
- Laisse tes mains sur mes hanches, ռեժիսոր՝ Շանտալ Լոբի (2002)
- Casablanca Driver, ռեժիսոր՝ Մորիս Բարտելեմի (2003)
- Les clefs de bagnole, ռեժիսոր՝ Լորան Բաֆի (2003)
- Toi et moi, ռեժիսոր՝ Ժյուլի Լոպե Կուրվալ (2006)
- L'uomo medio + medio, ռեժիսոր՝ Պիեռ-Պոլ Ռենդր (2006)
- Vilaine, ռեժիսոր՝ Ժան-Պատրիկ Բենե (2008)
- Bancs publics (Versailles Rive-Droite), ռեժիսոր՝ Բրունո Պոդալիդե (2009)
- Le Thanato, ռեժիսոր՝ Ֆրեդերիկ Սերյուլի (2010)
- Toi, moi, les autres, ռեժիսոր՝ Օդրի Էստրոգո (2011)
- Marsupilami, ռեժիսոր՝ Ալեն Շաբա (2012)
- La cage dorée|La Cage dorée, ռեժիսոր՝ Ռուբեն Ալվես (2013)
- Grand Départ, ռեժիսոր՝ Նիկոլյա Մերսիե (2013)
- Prêt à tout, ռեժիսոր՝ Նիկոլյա Կուշ (2013)
- Non sposate le mie figlie!, ռեժիսոր՝ Ֆիլիպ դը Շովրոն (2014)
- Les Souvenirs, ռեժիսոր՝ Ժան-Պոլ Ռուվ (2014)
- Vicky, ռեժիսոր՝ Դենիս Իմբեր (2015)
- La Dream Team, ռեժիսոր՝ Թոմաս Սորյո (2016)
- Jour J, ռեժիսոր՝ Ռեմ Խերիսի (2017)
- Photo de famille, ռեժիսոր՝ Սեսիլիա Ռուո (2018)
- Non sposate le mie figlie! 2, ռեժիսոր՝ Ֆիլիպ դը Շովրոն (2019)
- Chiamate un dottore!, ռեժիսոր՝ Տրիստան Սեգելա (2019)
- Sol, ռեժիսոր՝ Ժեզաբել Մարկես (2020)
- Riunione di famiglia - Non sposate le mie figlie! 3, ռեժիսոր՝ Ֆիլիպ դը Շովրոն (2021)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 GeneaStar
- ↑ http://www.culture.gouv.fr/Nous-connaitre/Organisation/Conseil-de-l-Ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Arretes-de-Nominations-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Nomination-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres-janvier-2014
- ↑ https://www.legifrance.gouv.fr/jorf/id/JORFTEXT000039726325
- ↑ «Chantal Lauby - Le clown qui n'a jamais quitté la Haute-Loire». 2016 թ․ դեկտեմբերի 7. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|autore=ignored (|author=suggested) (օգնություն); Unknown parameter|sito=ignored (|website=suggested) (օգնություն) - ↑ «Chantal Lauby : biographie, news, photos et videos» (ֆրանսերեն). Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|sito=ignored (|website=suggested) (օգնություն) - ↑ Cita web|url=https://www.francetvinfo.fr/replay-radio/tout-et-son-contraire/chantal-lauby-jaime-quand-les-mecs-sont-des-mecs-quand-ils-ont-des-couilles_2142802.html%7Ctitolo=Chantal Lauby : "J’aime quand les mecs sont des mecs, quand ils ont des couilles"|sito=Franceinfo|data=2017-04-26|lingua=fr-FR|accesso=2023-10-25
- ↑ Cita web|url=https://www.purepeople.com/article/chantal-lauby-qui-est-le-pere-de-sa-fille-unique-jennifer-ayache-superbus_a497678/1%7Ctitolo=Chantal(չաշխատող հղում) Lauby : Qui est le père de sa fille unique Jennifer Ayache (Superbus) ?|autore=Purepeople|sito=www.purepeople.com|accesso=2023-10-25
- ↑ Cita news|lingua=fr|url=https://www.lemonde.fr/societe/article/2020/01/01/legion-d-honneur-jeanne-balibar-gilbert-montagne-et-le-prix-nobel-gerard-mourou-distingues_6024518_3224.html%7Ctitolo=Légion d’honneur : Jeanne Balibar, Gilbert Montagné et le Prix Nobel Gérard Mourou distingués|pubblicazione=Le Monde.fr|data=2020-01-01|accesso=2023-10-25
- ↑ Cita web|url=https://www.culture.gouv.fr/fr/Nous-connaitre/Organisation-du-ministere/Conseil-de-l-Ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Arretes-de-Nominations-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Nomination-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres-ete-2022%7Ctitolo=Nomination dans l'ordre des Arts et des Lettres – été 2022|sito=www.culture.gouv.fr|lingua=fr-FR|accesso=2023-10-25
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Chantal Lauby Internet Movie Database կայքում
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շանտալ Լոբի» հոդվածին։ |
| ||||||||||||
