Նորբաբելոնական արվեստ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Նորբաբելոնական արվեստ՝ 7-րդ դարում ձևավորված արվեստը Բաբելոնում։

Մարաստանի հետ Ասորեստանյան տերության կործանումից հետո Հին Բաբելոնի մոտ սկսվեց վերելքի մի նոր շրջան։ Բաբելոն քաղաքը դարձավ խոշոր առևտրական կենտրոն։

Ճարատարապետություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճարտարապետությունը Նորբաբելոնական թագավորության արվեստի առաջատար ճյուղն էր։ Այն սերտորեն համագործակցում էր զարդարվեստի հետ։

Նաբուգոդոնոսոր 2-րդ-ի օրոք (մ.թ.ա. 605-562) նոր թափ է առնում շինարարությունը։ Ճարտարապետական նոր տեսք է ստանում Բաբելոն քաղաքը։ Քաղաքի հատակագիծը 10 քառ. կմ մակերեսով կանոնավոր ուղղանկյունի էր։ Քաղաքը պարսպապատ էր, իսկ 8 դարպասները կրում էին աստվածների անունները։ Քաղաքի գլխավոր դարպասը «Իշտար դարպասն» էր, որտեղից սկսվում էր շքերթների, թափորների սուրբ ճանապարհը, որը պատված էր կրաքարե և փշրաքարե սպիտակ ու կարմիր սալերով։ Այդ ճանապարհը տանում է Մարդուկ աստծուն նվիրված Բաբելոնի Էսագիլ գլխավոր տաճարը։ Տաճարի կողքին է գտնվում 90 մետրանոց նշանավոր բաբելոնյան աշտարակը՝ Էտեմենանկին։ Աշտարակի յոթ աստիճանների գագաթին էր գտնվում ոսկեզօծ եղջույրներով զարդարված սրբավայրը։ Իրենց զարդանախշերով աչքի էին ընկնում նաև Նաբուգոդոնոսոր 2-րդ-ի պալատները։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։