Նատալյա Օռլովա

Նատալյա Օռլովա
Նատալյա Օռլովա
Ծննդյան թիվ՝	մայիսի 12, 1948 (75 տարեկան)
Քաղաքացիություն՝	ԽՍՀՄ; Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝	ռեժիսոր, մուլտիպլիկատոր, սցենարիստ և նկարիչ-բեմադրող
Պարգևներ՝	և
IMDb։	ID 0650146

Նատալյա Վյաչեսլավովնա Օռլովա (ռուս.՝ Наталья Вячеславовна Орлова, մայիսի 12, 1948(1948-05-12)^[1]), ռուս ռեժիսոր-մուլտիպլիկատոր, սցենարիստ, բեմադրող ռեժիսոր, նկարիչ-մուլտիպլիկատոր։ Ռուսաստանի Դաշնության արվեստների վաստակավոր գործիչ (2013)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նատալյա Օռլովան ծնվել է 1948 թվականի մայիսի 12-ին։ 1967 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Վ․ Սուրիկովի անվան ինստիտուտին առընթեր գեղարվեստի միջնակարգ դպրոցը, 1973 թվականին՝ Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտը (Իվան Իվանով-Վանոյի արվեստանոց), 1984 թվականին՝ Սցենարիստների և ռեժիսորների բարձրագույն դասընթացները։

1973-1992 թվականներին Նատալյա Օռլովան աշխատել է «Սոյուզմուլտֆիլմ» կինոստուդիայում։ Որպես բեմադրող նկարիչ աշխատել է ռեժիսորներ Անդրեյ Խրժանովսկու, Ռոման Կաչանովի, Գենադի Սոկոլսկու մոտ։ Եղել է «Երրորդ մոլորակի գաղտնիքը» մուլտֆիլմի բեմադրող նկարիչը։

1985 թվականից աշխատել է կինոստուդիայում որպես ռեժիսոր։ 1992-1994 թվականներին որպես ռեժիսոր-մուլտիպլիկատոր մասնակցել է BBC և «Քրիսթմազ Ֆիլմզ» ստուդիայի «Շեքսպիր։ Մեծագույն կատակերգություններ և ողբերգություններ» համատեղ նախագծին, որտեղ աշխատել է «Համլետ» և «Ռիչարդ III» էպիզոդների վրա։

1994 թվականից աշխատել է «Человек и время» ստուդիայում։ 2000 թվականին դարձել է «Анимос» ստուդիայի գեղարվեստական ղեկավար և ռեժիսոր^[2]։

Նատալյա Օռլովան եղել է «Մոբի Դիք» (ռուս.՝ «Моби Дик», 1999) մուլտֆիլմի ռեժիսորը, որը նկարահանվել է գեղանկարչության ապակու վրա տեխնոլոգիայով^[2]։ Նկարահանել է նկարված մուլտֆիլմեր, աշխատել է «փոշու» և «գեղանկարչություն ապակու վրա» տեխնոլոգիաներով։

«Նիկա» կինեմատոգրաֆիական արվեստների ակադեմիայի անդամ է։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսին՝ Թենգիզ Սեմյոնով, վավերագրական ֆիլմերի ռեժիսոր,
Դուստր՝ Եկատերինա Սեմյոնովա, թատրոնի և կինոյի դերասանուհի,
Թոռներ՝ Նիկիտա (ծնվ.՝ 1990) և Մարիա (ծնվ.՝ 1997)։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1982 – ԽՍՀՄ պետական մրցանակ «Երրորդ մոլորակի գաղտնիքը» մուլտֆիլմի համար
2000 – Անիմացիոն կինոյի ռուսական բաց փառատոն Տարուսում, դիպլոմ «օրիգինալ տեխնոլոգիաների հետևողական մշակման», «Մոբի Դիք» ֆիլմի համար^[3]
2005 – «Նիկա» մրցանակ լավագույն անիմացիոն ֆիլմի համար – «Կաշտանկա»^[4]
2013 – Ռուսաստանի Դաշնության արվեստների վաստակավոր գործիչ (22 ապրիլի, 2013 թվական) – արվեստի բնագավառում ունեցած ավանդի համար^[5]

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեժիսոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1985 – Հոլ (ռուս.՝ Волчок)
1986 – Переменка № 5. Не поделили
1988 – Ո՞ւմ պատմեմ իմ վիշտը (ռուս.՝ Кому повем печаль мою?)
1992 – Համլետ (ռուս.՝ Гамлет, «Շեքսպիր։ Մեծագույն կատակերգություններ և ողբերգություններ» շարք)
1993 – Ռիչարդ III (ռուս.՝ Ричард III, «Շեքսպիր։ Մեծագույն կատակերգություններ և ողբերգություններ» շարք)
1998 – Optimus mundus 36։ Ձմեռ (ռուս.՝ Optimus mundus 36. Зима)
1999 – Մոբի Դիք (ռուս.՝ Моби Дик)
2001 – Թիմունը և միաժանին (ռուս.՝ Тимун и нарвал)
2004 – Կաշտանկա (ռուս.՝ Каштанка)

Սցենարիստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1975 – Վատ եղանակ, վատ եղանակ (ռուս.՝ Непогода, непогода)
1986 – Лафертовская маковница
1986 – Переменка № 5. Не поделили
1998 – Optimus mundus 36։ Ձմեռ

Դիաֆիլմի նկարիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1982 – Հարյուր տարի սրանից հետո (Կոլյան ապագայում) (ռուս.՝ 100 лет тому вперёд (Коля в будущем), ստուդիա «Диафильм», 1982 թվական)

Բեմադրող նկարիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1976 – Տունը, որ կառուցել է Ջեքը (ռուս.՝ Дом, который построил Джек)
1977 – Արծաթե սմբակ (ռուս.՝ Серебряное копытце)
1978 – Հրաշքներ մաղում (ռուս.՝ Чудеса в решете)
1978 – Պիկ մկնիկը (ռուս.՝ Мышонок Пик)
1981 – Երրորդ մոլորակի գաղտնիքը (ռուս.՝ Тайна третьей планеты)
1982 – Կախարդական դեղ (ռուս.՝ Волшебное лекарство)
1986 – Переменка № 5. Не поделили
1987 – Հայրենիքի ծառը (ռուս.՝ Дерево Родины)
1988 – Ո՞ւմ պատմեմ իմ վիշտը (ռուս.՝ Кому повем печаль мою?)
1990 – Այն պատճառով, որ դարբնոցում մեխ չկար (ռուս.՝ От того, что в кузнице не было гвоздя)
1998 – Optimus mundus 36։ Ձմեռ

Գեղարվեստական ղեկավար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2000 – Երեք քույրերը, որոնք հայտնվել էին սարում (ռուս.՝ Три сестры, которые упали в гору)
2002 – Ժելտուխին (ռուս.՝ Желтухин)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.
↑ ^2,0 ^2,1 «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 29-ին.«Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 29-ին.
↑ Итоги ОРФАК Таруса-2000
↑ «Ника» досталась «Каштанке» Натальи Орловой Новости 18 марта 2006
↑ Указ Президента Российской Федерации от 22 апреля 2013 года № 401 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4 Стр. 487-488.
Лариса Малюкова СВЕРХкино. Современная Российская анимация. — Спб.: Умная Маша, 2013. — 368 с. — (Ассоциация анимационного кино). — ISBN 978-5-9904193-1-5 Раздел: Анимос. Стр. 60-64.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_23a0cde482f62447-1] 1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.

[И-2] 2,0 ^2,1 «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 29-ին.«Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 29-ին.

[3] Итоги ОРФАК Таруса-2000

[4] «Ника» досталась «Каштанке» Натальи Орловой Новости 18 марта 2006

[5] Указ Президента Российской Федерации от 22 апреля 2013 года № 401 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]