Մաքսիմ Ամելին

Մաքսիմ Ամելին
Ծնվել է	հունվարի 7, 1970 (53 տարեկան)
Ծննդավայր	Կուրսկ, ՌԽՖՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրական քննադատ, թարգմանիչ և հրատարակիչ
Լեզու	ռուսերեն
Քաղաքացիություն	Ռուսաստան
Կրթություն	Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ
	Maxim Amelin Վիքիպահեստում

Մաքսիմ Ալբերտովիչ Ամելին (ռուս.՝ Макси́м Альбе́ртович Аме́лин, հունվարի 7, 1970(1970-01-07), Կուրսկ, ՌԽՖՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն) ռուս գրող, թարգմանիչ, գրական քննադատ և հրատարակիչ^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1988 թվականին ավարտել է Կուրսկի առևտրային համալսարանը (առևտրային քոլեջ)։ Բանակում ծառայել որպես սովորական շարքային։

1991 թվականից մինչև 1994 թվականը սովորել է Լիտինստիտուտում, մասնակցել է Օլեսյա Նիկոլաևայի դասընթացներին։ 1995 թվականին աշխատել է «Symposium» հրատարակչությունում որպես առևտրային տնօրեն, 2008 թվականից եղել է «ՕԳԻ» հրատարակչության գլխավոր խմբագիր։ Ապրել է Մոսկվայում։ Նա ամուսնացած է բանաստեղծուհի Աննա Զոլոտարևայի հետ^[2]։.

Հրատարակվել է «Նոր աշխարհ», «Խորհրդանշան», «Արիոնե» և այլ թերթերում։ Բանաստեղծությունների գրքի հեղինակ է («Dubia», «Սառը ներբողներ», «Գորգոնների ձին») և ունի բազմաթիվ թարգմանություններ լատիներենից և հին հունարենից։

Մաքսիմ Ամելինի արվեստը քննել է Տատանյա Բեկը, որը նրան անվանել է «նորարարության հնագետ»^[3]։ Նրա ստեղծագործության վրա ազդեցություն են ունեցել 18-րդ դարի ռուսական պոեզիայն և անտիկ դասականները^[4]^[5]։ Նա կատարել է անտիկ դասական Կատուլլուսի, Պինդարոսի, Հոմերոսի ստեղծագործությունների թարգմանությունները։ Գրական թարգմանություններից բացի՝ Մաքսիմ Ամելինը զբաղվել է հրատարակչական գործով։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սառը ներբողներ- М.: Symposium, 1996.
Dubia — СПб.: Ина-Пресс, 1999. — 99 c.
Գորգոնների ձին — М.: Время, 2003. — 124 c.
Ինը չափումները։ Ռուսական նորագույն բանաստեղծության անթոլոգիա / Сост.: Б. Кенжеев, М. Амелин, П. Барскова, С. Тимофеев, Д. Воденников, Д. Давыдов, Д. Кузьмин, К. Маренникова, М. Маурицио, И. Кукулин. — М.: Новое литературное обозрение, 2004. — 408 с.
Ճկուն խոսք — М.: Б. С. Г.-Пресс, 2011. — 464 с.

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մաքսիմ Ամելինը կնոջ հետ

«Անտիբուքեր» (1998)
«Նոր աշխարհ» ամսագրի մրցանակ
«Московский счёт» մեծ մրցանակ (2004)
Բունինյան մրցանակ (2012)
Ալեքսանդր Սոլժենիցինի մրցանակ (2013)՝ «նորարարական փորձերի, քնարական պոեզիայի սահմանները և հնարավորությունները առաջ մղելու, ռուսական չափածոյի տարբեր ավանդույթների զարգացման և հօգուտ նրբագեղ գրականության լայնածավալ կրթական աշխատանք կատարելու համար»^[6]։
«Պոետ» մրցանակ

Մեջբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ես անձամբ ինձ համար որոշել եմ, որ պետք չէ շատ բանաստեղծություններ գրել։ Նրանք պետք է լինել այնքան, որքան պետք չի գրել (2013)^[1]։
Հիմա շատերը մտածում են, որ մեր գրականությունը դարձել է հին։ Թվում է, թե արդեն ամեն ինչ պարզ է, և այլևս ոչինչ ավելին պետք չէ։ Ինձ թվում է, որ այդ ամենը այդպես չէ։ Ինձ թվում է, որ նրանցում հարյուրավոր բանաստեղծների դեռ չիրացված հնարավորություններ կան։ Միգուցե հարյուր չէ, բայց մի քանի տասնյակ հաստատ կան(2013)^[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Максим Амелин: Многие считают, что наша литература стала старой — Михаил Визель — Российская газета
↑ Вы просили "Зрелище"!| Независимая газета
↑ Бек Т. Сев на Пегаса задом наперёд, или Здравствуй, архаист-новатор! // «Дружба народов». — 1997. — № 11.
↑ Бак Д. О поэзии Михаила Айзенберга, Максима Амелина, Глеба Шульпякова и Татьяны Щербины. // «Октябрь». — 2009. — № 3.
↑ Скворцов А.. Максим Амелин: знакомый незнакомец. // «Знамя». — 2010. — № 10.
↑ Новикова Л. Поэт Максим Амелин стал лауреатом премии Солженицына. // Известия. — 24 февраля 2013., «Может, когда выйду на пенсию, закончу перевод „Одиссеи“». // Известия. — 24 февраля 2013.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Максим Амелин в Журнальном Зале.
Максим Амелин в «Читальном зале».
Издательство «Время», Амелин Максим Альбертович.
Анна Кузнецова. (2011-07-27)։ «Максим Амелин. Гнутая речь»։ Буквоїд։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-06-19-ին։ Վերցված է 2013-06-18
Татьяна Бек. Сев на Пегаса задом наперёд, или Здравствуй, архаист-новатор! // Дружба народов : журнал. — 1997. — № 11.
Любовь Сумм. Второй свиток. Катулл. Лирика. Перевод с латинского Максима Амелина. // Новый мир : журнал. — 2006. — № 4.
Максим Амелин на сайте Новая карта русской литературы Կաղապար:Проверено
Лиза Новикова. (2012-05-02)։ «Максим Амелин: «Каждому новому поколению нужны новые переводы древних поэтов»»։ Московский книжный журнал։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-06-19-ին։ Վերցված է 2013-06-18 .
«Известия», Поэт Максим Амелин стал лауреатом премии Солженицына.
Файер В. В. «СТАНУТ ПОТОМКИ ТЕБЯ БЛАГОСЛÓВИТЬ»? (О новом переводе первой книги «Одиссеи») // Philologica, 2013/2014, vol.10, № 24. — P. 123—128.

[autogenerated1-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Максим Амелин: Многие считают, что наша литература стала старой — Михаил Визель — Российская газета

[2] Вы просили "Зрелище"!| Независимая газета

[3] Бек Т. Сев на Пегаса задом наперёд, или Здравствуй, архаист-новатор! // «Дружба народов». — 1997. — № 11.

[4] Бак Д. О поэзии Михаила Айзенберга, Максима Амелина, Глеба Шульпякова и Татьяны Щербины. // «Октябрь». — 2009. — № 3.

[5] Скворцов А.. Максим Амелин: знакомый незнакомец. // «Знамя». — 2010. — № 10.

[6] Новикова Л. Поэт Максим Амелин стал лауреатом премии Солженицына. // Известия. — 24 февраля 2013., «Может, когда выйду на пенсию, закончу перевод „Одиссеи“». // Известия. — 24 февраля 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]