Մաքսիմ Ամելին
Մաքսիմ Ամելին | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 7, 1970 (51 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Կուրսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ, գրական քննադատ, թարգմանիչ և հրատարակիչ |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան |
| Կրթություն | Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ |
| Maxim Amelin Վիքիպահեստում | |
Մաքսիմ Ալբերտովիչ Ամելին (ռուս.՝ Макси́м Альбе́ртович Аме́лин, հունվարի 7, 1970, Կուրսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ) ռուս գրող, թարգմանիչ, գրական քննադատ և հրատարակիչ[1]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1988 թվականին ավարտել է Կուրսկի առևտրային համալսարանը (առևտրային քոլեջ)։ Բանակում ծառայել որպես սովորական շարքային։
1991 թվականից մինչև 1994 թվականը սովորել է Լիտինստիտուտում, մասնակցել է Օլեսյա Նիկոլաևայի դասընթացներին։ 1995 թվականին աշխատել է «Symposium» հրատարակչությունում որպես առևտրային տնօրեն, 2008 թվականից եղել է «ՕԳԻ» հրատարակչության գլխավոր խմբագիր։ Ապրել է Մոսկվայում։ Նա ամուսնացած է բանաստեղծուհի Աննա Զոլոտարևայի հետ։[2].
Հրատարակվել է «Նոր աշխարհ», «Խորհրդանշան», «Արիոնե» և այլ թերթերում։ Բանաստեղծությունների գրքի հեղինակ է («Dubia», «Սառը ներբողներ», «Գորգոնների ձին») և ունի բազմաթիվ թարգմանություններ լատիներենից և հին հունարենից։
Մաքսիմ Ամելինի արվեստը քննել է Տատանյա Բեկը, որը նրան անվանել է «նորարարության հնագետ»[3]։ Նրա ստեղծագործության վրա ազդեցություն են ունեցել 18-րդ դարի ռուսական պոեզիայն և անտիկ դասականները[4][5]: Նա կատարել է անտիկ դասական Կատուլլուսի, Պինդարոսի, Հոմերոսի ստեղծագործությունների թարգմանությունները։ Գրական թարգմանություններից բացի՝ Մաքսիմ Ամելինը զբաղվել է հրատարակչական գործով։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սառը ներբողներ- М.: Symposium, 1996.
- Dubia — СПб.: Ина-Пресс, 1999. — 99 c.
- Գորգոնների ձին — М.: Время, 2003. — 124 c.
- Ինը չափումները։ Ռուսական նորագույն բանաստեղծության անթոլոգիա / Сост.: Б. Кенжеев, М. Амелин, П. Барскова, С. Тимофеев, Д. Воденников, Д. Давыдов, Д. Кузьмин, К. Маренникова, М. Маурицио, И. Кукулин. — М.: Новое литературное обозрение, 2004. — 408 с.
- Ճկուն խոսք — М.: Б. С. Г.-Пресс, 2011. — 464 с.
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Անտիբուքեր» (1998)
- «Նոր աշխարհ» ամսագրի մրցանակ
- «Московский счёт» մեծ մրցանակ (2004)
- Բունինյան մրցանակ (2012)
- Ալեքսանդր Սոլժենիցինի մրցանակ (2013)՝ «նորարարական փորձերի, քնարական պոեզիայի սահմանները և հնարավորությունները առաջ մղելու, ռուսական չափածոյի տարբեր ավանդույթների զարգացման և հօգուտ նրբագեղ գրականության լայնածավալ կրթական աշխատանք կատարելու համար»[6]:
- «Պոետ» մրցանակ
Մեջբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ես անձամբ ինձ համար որոշել եմ, որ պետք չէ շատ բանաստեղծություններ գրել: Նրանք պետք է լինել այնքան, որքան պետք չի գրել (2013)[1]:
- Հիմա շատերը մտածում են, որ մեր գրականությունը դարձել է հին: Թվում է, թե արդեն ամեն ինչ պարզ է, և այլևս ոչինչ ավելին պետք չէ: Ինձ թվում է, որ այդ ամենը այդպես չէ: Ինձ թվում է, որ նրանցում հարյուրավոր բանաստեղծների դեռ չիրացված հնարավորություններ կան: Միգուցե հարյուր չէ, բայց մի քանի տասնյակ հաստատ կան(2013)[1]:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Максим Амелин: Многие считают, что наша литература стала старой — Михаил Визель — Российская газета
- ↑ Вы просили "Зрелище"!| Независимая газета
- ↑ Бек Т. Сев на Пегаса задом наперёд, или Здравствуй, архаист-новатор! // «Дружба народов». — 1997. — № 11.
- ↑ Бак Д. О поэзии Михаила Айзенберга, Максима Амелина, Глеба Шульпякова и Татьяны Щербины. // «Октябрь». — 2009. — № 3.
- ↑ Скворцов А.. Максим Амелин: знакомый незнакомец. // «Знамя». — 2010. — № 10.
- ↑ Новикова Л. Поэт Максим Амелин стал лауреатом премии Солженицына. // Известия. — 24 февраля 2013., «Может, когда выйду на пенсию, закончу перевод „Одиссеи“». // Известия. — 24 февраля 2013.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Максим Амелин в Журнальном Зале.
- Максим Амелин в «Читальном зале».
- Издательство «Время», Амелин Максим Альбертович.
- Анна Кузнецова. (2011-07-27)։ «Максим Амелин. Гнутая речь»։ Буквоїд։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-06-19-ին։ Վերցված է 2013-06-18
- Татьяна Бек. Сев на Пегаса задом наперёд, или Здравствуй, архаист-новатор! // Дружба народов : журнал. — 1997. — № 11.
- Любовь Сумм. Второй свиток. Катулл. Лирика. Перевод с латинского Максима Амелина. // Новый мир : журнал. — 2006. — № 4.
- Максим Амелин на сайте Новая карта русской литературы Կաղապար:Проверено
- Лиза Новикова. (2012-05-02)։ «Максим Амелин: «Каждому новому поколению нужны новые переводы древних поэтов»»։ Московский книжный журнал։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-06-19-ին։ Վերցված է 2013-06-18.
- «Известия», Поэт Максим Амелин стал лауреатом премии Солженицына.
- Файер В. В. «СТАНУТ ПОТОМКИ ТЕБЯ БЛАГОСЛÓВИТЬ»? (О новом переводе первой книги «Одиссеи») // Philologica, 2013/2014, vol.10, № 24. — P. 123—128.
| ||||||||
