Մարիա Պուրշե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարիա Պուրշե
Ծնվել էմարտի 5, 1980(1980-03-05) (44 տարեկան)
ԾննդավայրԷպինալ, Վոգեզներ, Ֆրանսիա
Մասնագիտությունգրող, դոցենտ, սյունակագիր, սոցիոլոգ և սցենարիստ
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Պարգևներ

Մարիա Պուրշե (ֆր.՝ Maria Pourchet, մարտի 5, 1980(1980-03-05), Էպինալ, Վոգեզներ, Ֆրանսիա[2]), ժամանակակից ֆրանսիացի գրող[3], ում երկերի մեծ մասը լույս է ընծայել Gallimard հրատարակչությունը՝ Blanche մատենաշարով։

Համառոտ տեղեկատվություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարիա Պուրշեն հասարակական գիտությունների դոկտոր է։ 2007 թվականին Մեցի Պոլ Վեռլենի անվան համալսարանում հաջողությամբ պաշտպանելով իր պատրաստած ատենախոսությունը՝ ստացել է գիտական առաջին աստիճանը, 2010 թվականին Փարիզի համալսարանում նույնպիսի հաջողությամբ պաշտպանել է իր դոկտորական աշխատանքը։ Մշակութային տարբեր հաստատություններում ու ընկերություններում գիտահետազոտական ու խորհրդատվական գործունեություն ծավալելու հետ մեկտեղ հասարակագիտություն և տեղեկատվական ու հաղորդակցական գիտություններ է դասավանդել Paris X, Nanterre և այլ համալսարաններում։ Վերջին շրջանում դադարեցրել է դասախոսական գործունեությունը[4], համագործակցում է Décapage ( Flammarion) ամսագրի և այլ պարբերականների հետ։ Բացի այդ, սցենարներ է գրում կինոյի ու հեռուստատեսության համար[5]։

2013 թվականին արժանացել է Erckmann-Chatrian մրցանակի։ 2021 թվականի սեպտեմբերին նրա Feu («Կրակ») վեպը տեղ է գտել է Գոնկուրյան մրցանակի առաջադրման համար ընտրված 16 գրական ստեղծագործությունների ցանկում[6]։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վեպեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիպակներ և պոեզիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • La 206, in La Nouvelle Revue française, numéro 618, éditions Gallimard, date-mai 2016 9782070183739.
  • Roman, in La Nouvelle Revue française (n° 641), Gallimard, date-mars 2020 9782072890963.
  • Hypo Game, in Les désirs comme désordre (collectif), Pauvert, 2020, 9782720215674.

Այլ հրատարակություններ (կոլեկտիվ աշխատանքներ և գրախոսություններ)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Les Médiations de l’écrivain, les conditions de la création littéraire[15][15] sous la direction de Maria Pourchet et d’Audrey Alvès, éditions de L'Harmattan, 2011 9782296139114.
  • Avec Sylvie Ducas, Comment le livre vient au lecteur : la prescription littéraire à l’heure de l’hyperchoix et du numérique, in Communication et Langages, éditions Armand Colin, Paris, 2014.
  • « Roger Marchal, dir., Vie des salons et activités littéraires de Marguerite de Valois à Mme de Staël », Questions de communication, 5, 2004, lire en ligne
  • « Olivier Donnat, Paul Toila, dirs, Le(s) public(s) de la culture », Questions de communication, 6, 2004 lire en ligne
  • « Mihai Coman, Pour une anthropologie des médias », Questions de communication, 7, 2005 lire en ligne

Վավերագրական գործեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Des écrivains sur un plateau : une histoire du livre à la télévision (52 min), écrit par Maria Pourchet, co-réalisé avec Bernard Faroux, produit par l'INA, diffusion France 2, date-octobre 2009

Կինոսցենարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Nouveau départ (scénario et dialogues) avec Philippe Lefebvre, réalisé par Philippe Lefebvre, produit par Récifilms, 2022.
  • King (collaboration au scénario), réalisé par David Moreau, produit par Full House, 2021.

Մրցանակներ և առաջադրումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Erckmann-Chatrian մրցանակ[9] 2013 թ., Rome en un jour վեպի համար[16].
  • Հանրության մրցանակ (Touquet Paris-Plages), 2015 թ., Champion վեպի համար[17]
  • Révélation de la SGDL մրցանակ, 2018 թ., Toutes les femmes sauf une վեպի համար[18]
  • Le Monde թերթի 2018 թ. մրցանակաբաշխության եզրափակիչ փուլի մասնակից, Toutes les femmes sauf une վեպի համար[19]
  • Ֆրանսուազ Սագանի անվան մրցանակ, 2019 թ. - "Ժյուրիի հատուկ նշում" Les Impatients վեպի համար[20]
  • Les impatients վեպը 2019 թ. ընտրվել է Orange du livre մրցանակի առաջադրվելու[21]։
  • Les impatients վեպը 2019 թ. ընտրվել է Marie-Claire մրցանակի առաջադրվելու։
  • Feu վեպը 2021 թ. ընտրվել է Գոնկուրյան, Ռենոդո, prix Interallié, prix de Flore, prix Décembre, prix France Inter, prix des lectrices de Elle, prix France Culture-Télérama, prix Le Monde մրցանակների առաջադրվելու։
  • Rive Gauche մրցանակ Feu վեպի համար

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ https://actualitte.com/article/114239/prix-litteraires/maria-pourchet-laureate-du-prix-de-flore-2023
  2. ↑ « Première réussie pour Maria Pourchet », Le Républicain lorrain, 29 octobre 2012.
  3. ↑ Le Républicain lorrain.
  4. ↑ Article|langue=fr|titre=Maria Pourchet, le sens de la repartie|périodique=Le Monde.fr|date=2019-02-02|lire en ligne=https://www.lemonde.fr/culture/article/2019/02/02/maria-pourchet-le-sens-de-la-repartie_5418166_3246.html%7Cconsulté le=2022-04-25
  5. ↑ Article |langue=fr |titre=Maria Pourchet, le sens de la repartie |périodique=Le Monde.fr |date=2019-02-02 |lire en ligne=https://www.lemonde.fr/culture/article/2019/02/02/maria-pourchet-le-sens-de-la-repartie_5418166_3246.html |consulté le=2020-06-26
  6. ↑ Isabelle Contreras, « La première sélection du Goncourt 2021 », Livres Hebdo, 7 septembre 2021.
  7. ↑ Avancer, 'Humanité.
  8. ↑ Rome en un jour on Babelio
  9. ↑ 9,0 9,1 Prix Erckmann-Chatrian.
  10. ↑ Champion on Amazon
  11. ↑ «Toutes les femmes sauf une». Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
  12. ↑ Présentation Արխիվացված 2021-10-16 Wayback Machine on franceculture.fr.
  13. ↑ Présentation Արխիվացված 2021-10-16 Wayback Machine sur franceculture.fr.
  14. ↑ Ouvrage|langue=fr|titre=Toutes les femmes sauf une, Maria Pourchet|lire en ligne=https://www.telerama.fr/livres/toutes-les-femmes-sauf-une,n5832568.php%7Cconsulté(չաշխատող հղում) le=2019-06-12
  15. ↑ 15,0 15,1 Les Médiations de l’écrivain.
  16. ↑ «Rome en un jour - Blanche - GALLIMARD - Site Gallimard». www.gallimard.fr. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 12-ին..
  17. ↑ «Le Touquet - Prix du jeune romancier : le jury applaudit une « cuvée exceptionnelle »». La Voix du Nord (ֆրանսերեն). 2016 թ․ հոկտեմբերի 18. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 12-ին..
  18. ↑ Livres Hebdo (ed.). «Le palmarès des prix SGDL Révélation 2018» (ֆրանսերեն). Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 12-ին..
  19. ↑ Article|titre=Maria Pourchet, le sens de la repartie|date=2019-02-02|lire en ligne=https://www.lemonde.fr/culture/arti(չաշխատող հղում)cle/2019/02/02/maria-pourchet-le-sens-de-la-repartie_5418166_3246.html|périodique=Le Monde.
  20. ↑ «Sélection 2019 du Prix Françoise Sagan - Liste de 11 livres». Babelio (ֆրանսերեն). Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 20-ին..
  21. ↑ Livres Hebdo (ed.). «La sélection du prix Orange du livre 2019» (ֆրանսերեն). Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 12-ին..

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մարիա_Պուրշե&oldid=9468658» էջից