Մասնակից:Մարիամ Ժ/Ավազարկղ
Իմպրեսիոնիզմը երաժշտության մեջ, շարժում արևմտյան դասական երաժշտության տարբեր կոմպոզիտորների շրջանում (հիմնականում 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին), որոնց երաժշտությունը կենտրոնանում է տրամադրության և մթնոլորտի վրա՝ «փոխանցելով թեմայի առաջացրած տրամադրություններն ու հույզերը, այլ ոչ թե մանրամասն ծրագրային պատկերը»[1] ։ «Իմպրեսիոնիզմը» փիլիսոփայական և գեղագիտական տերմին է, որը փոխառված է 19-րդ դարի վերջի ֆրանսիական գեղանկարչությունից՝ Կլոդ Մոնեի «Տպավորություն. Ծագող արև» նկարից: Կոմպոզիտորներին իմպրեսիոնիստ էին անվանում իմպրեսիոնիստ նկարիչների նմանությամբ, ովքեր օգտագործում են խիստ կոնտրաստային գույներ, լույսի էֆեկտ առարկայի վրա, լղոզված առաջնային և հետին պլան, հարթեցնող հեռանկար և ալն, որպեսզի դիտորդն իր ուշադրությունը կենտրոնացնի ընդհանուր տպավորության վրա[2]։
Երաժշտական իմպրեսիոնիզմի ամենաակնառու հատկանիշը «գույնի» օգտագործումն է, կամ երաժշտական առումով տեմբրը, որին կարելի է հասնել գործիքավորմամբ, տեքստուրայի, հարմոնիայի օգտագործմամբ և այլ միջոցներով:[3] Երաժշտական իմպրեսիոնիզմի այլ տարրեր ներառում են նաև նոր ակորդային համադրություններ, տոնայնական նոր մեկնաբանումներ, ընդլայնված ակորդներ, լադերի և էկզոտիկ գամմաների օգտագործում, զուգահեռ շարժում, ծրագրային երաժշտություն և գրավիչ վերնագրեր ինչպիսիք են՝ “Reflets dans l'eau” («Մտորումներ ջրի վրա»), “Brouillards” («Մառախուղներ») և այլն[2]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կլոդ Դեբյուսին և Մորիս Ռավելը իմպրեսիոնիզմի երկու առաջատար դեմքերն են, չնայած Դեբյուսին մերժեց այս պիտակը (1908-ի մի նամակում նա գրել է, որ «անհեթեթները [այն, ինչ ես փորձում եմ գրել Պատկերներում] անվանում են «իմպրեսիոնիզմ», տերմին, որն օգտագործվում է առավելագույն անճշտությամբ, հատկապես արվեստի քննադատների կողմից, որոնք օգտագործում են այն որպես պիտակ՝ կպցնելու Թըրներին՝ առեղծվածի լավագույն ստեղծողն ամբողջ արվեստի մեջ») և Ռավելը դրա հետ կապված անհանգստություն հայտնեց՝ մի պահ պնդելով, որ այն ընդհանրապես չի կարող պատշաճ կերպով կիրառվել երաժշտության մեջ:
In 1912, the French composer Ernest Fanelli (1860–1917) received significant attention and coverage in the Parisian press following a performance of a symphonic poem he wrote in 1886, titled Thèbes,[4] incorporating elements associated with Impressionism, such as extended chords and whole-tone scales.[5] Ravel was unimpressed by Fanelli's novelties, maintaining that these were already utilized by past composers such as Franz Liszt.[6] He also opined that Fanelli's Impressionism stemmed from Hector Berlioz rather than Liszt or Russian composers.[7]
Other composers linked to Impressionism include Lili Boulanger,[8][9] Isaac Albéniz,[10] Frederick Delius,[11] Paul Dukas,[10] Alexander Scriabin,[12] Manuel de Falla,[10] John Alden Carpenter,[10] Ottorino Respighi, Albert Roussel, Karol Szymanowski, Charles Tomlinson Griffes, and Federico Mompou.[10] The Finnish composer Jean Sibelius is also associated with Impressionism,[11] and his tone poem The Swan of Tuonela (1893) predates Debussy's Prélude à l'après-midi d'un faune (regarded as a seminal work of musical Impressionism) by a year.[11] The American composer Howard Hanson also borrowed from both Sibelius and Impressionism generally in works such as his Second Symphony.[11]
Characteristics
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]One of the most important tools of musical Impressionism was the tensionless harmony. The dissonance of chords was not resolved, but was used as timbre. These chords were often shifted parallel. In the melodic field the whole tone scale, the pentatonic and church tonal turns were used. The melodics were characterized by their circular melodic movements. The timbre became the stylistic device of Impressionism instead of concise themes or other traditional forms.[13]
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Michael Kennedy, "Impressionism", The Oxford Dictionary of Music, second edition, revised, Joyce Bourne, associate editor (Oxford and New York: Oxford University Press, 2006). 978-0-19-861459-3.
- ↑ 2,0 2,1 J. Peter Burkholder, Donald Jay Grout and Claude V. Palisca, A History of Western Music, eighth edition (New York: W. W. Norton & Company, 2010). 978-0-393-93280-5. [Հղում աղբյուրներին]
- ↑ Nolan Gasser, "Impressionism". Classical Archives. Accessed 9 November 2011.
- ↑ Calvocoressi, M. D. (1912). «An Unknown Composer of To-Day: M. Ernest Fanelli». The Musical Times. 53 (830): 225–226. doi:10.2307/905497. JSTOR 905497.
- ↑ Adriano (2002). Anderson, Keith (ed.). «Fanelli: Symphonic Pictures – Bourgault-Duboudray: Rhapsodie cambodgienne | About this recording» (CD booklet). London: Marco Polo – via naxos.com.
- ↑ Orledge, Robert (2000). «Evocations of exoticism». In Mawer, Deborah (ed.). The Cambridge Companion to Ravel. Cambridge Companions to Music. Cambridge, UK: Cambridge University Press. էջեր 27–46. ISBN 978-0-521-64856-1.
- ↑ Ravel, Maurice (2003). Orenstein, Arbie (ed.). A Ravel Reader: Correspondence, Articles, Interviews. Mineola, New York: Dover Publications. էջեր 349–350. ISBN 978-0-486-43078-2.
- ↑ [1] By Sylvia Typaldos, Nocturne for violin (or flute) & piano
- ↑ [2] By Sylvia Typaldos, Pie Jesu for mezzo-soprano, string quartet, harp & organ
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 ",Ivar Henning Mankell and Blair FairchildImpressionism, in Music", The Columbia Encyclopedia, sixth edition (New York: Columbia University Press, 2007) (Archive copy from 3 April 2009, accessed 25 December 2012).
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Richard Trombley, "Impressionism in Music", Encyclopedia of Music in the 20th Century, edited by Lol Henderson and Lee Stacey (London and Chicago: Fitzroy Dearborn, 1999). 978-1-57958-079-7; 978-1-135-92946-6.
- ↑ Christopher Palmer, Impressionism in Music (London: Hutchinson; New York: Charles Scribner's Sons, 1973): 208.
- ↑ «Musikalischer Impressionismus in Musik | Schülerlexikon | Lernhelfer». www.lernhelfer.de (գերմաներեն). Վերցված է 2020-06-12-ին.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Fulcher, Jane. Debussy and His World. Princeton: Princeton University Press, 2001. 978-0-691-09042-9.
- Machlis, Joseph, and Kristine Forney. The Enjoyment of Music, seventh edition. New York: W. W. Norton & Company, 1995. 0-393-96643-7.
- Pasler, Jann. "Impressionism". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers, 2001.
- Thompson, Oscar. Debussy, Man and Artist. New York: Dodd, Mead & company, 1937.