Մասնակից:Մարիամ11/Սևագրություն 1
 | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
|
Մարսելո Դանիել Գալյարդո (իսպ.՝ Marcelo Daniel Gallardo; ), արգենտինացի ֆուտբոլիստ, ֆուտբոլային մարզիչ:
Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խաղային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Ռիվեր Փլեյթ» ակումբի սան: Իր նորամուտը որպես հիմք նշել է 1992/93 մրցաշրջանում։ «Ռիվերայի» կազմում իր առաջին շրջանում Գալյարդոն ընդգրկվել է ակումբի լեգենդների շարքում՝ կողք կողքի հաղթելով այնպիսի վարպետների հետ, ինչպիսիք են Էնցո Ֆրանչեսկոլին, Էրնան Կրեսպոն, Մատիաս Ալմեյդան, Հերման Բուրգոսը, Մարսելո Սալասը, Արիել Օրտեգան: Մի շարք ներքին և միջազգային գավաթներ, մասնավորապես Արգենտինայի 5 առաջնություններ, Լիբերտադորեսի գավաթ 1996, Լիբերտադորեսի Սուպերգավաթ 1997: Երկրպագուները Գալյարդո El Muñeco մականունն են տվել, ինչը թարգմանաբար նշանակում է ձագ՝ չնայած բավականին համեստ հասակին (169 սմ) Մարսելոն հիանալի էր վարում խաղը՝ բաժանելով ֆիլիգրան փոխանցումներ և հաճախ ինքն է աչքի ընկնում մրցակիցների դարպասը խփած գոլերով: Մարսելոյի խաղի ուժեղ կողմերից է նաև ստանդարտ դիրքերի գերազանց կատարումը՝ տուգանային հարվածներ և անկյունայիններ։
1998 թվականին Գալյարդոն տեղափոխվեց «Մոնակո» և անմիջապես դարձավ թիմի առաջատարներից մեկը՝ դաշտի կենտրոնում «մահացու» կապոց կազմելով Լուի Ժյուլիի հետ։ 1998/1999 մրցաշրջանում Գալյարդոն մոնեգասկների կազմում անցկացրել է 28 հանդիպում և դարձել 8 գոլի հեղինակ։ Երկրորդ մրցաշրջանում Գալյարդոն օգնեց իր թիմին հաղթել Ֆրանսիայի առաջնությունում։ Չնայած աստղային շրջապատին (Ժյուլի, Ռաֆայել Մարկես, Սաբրի Լյամուշի, Դավիդ Տրեզեգե, Յոն-Արնե Ռիիս), հենց Գալյարդոն է ճանաչվել Ֆրանսիայի 1999/2000 թվականների լավագույն ֆուտբոլիստ[1]։ Սակայն հետագայում Գալյարդոն չկարողացավ ընդհանուր լեզու գտնել Դիդյե Դեշամի հետ և 2003 թվականին, հետևելով Պանուչիի և Մարկո Սիմոնեի օրինակներին, որոշեց հեռանալ Մոնակոյից և վերադառնալ հայրենի «Ռիվեր»:
Սակայն հետագայում Գալյարդոն չկարողացավ ընդհանուր լեզու գտնել Դիդյե Դեշամի հետ և 2003 թվականին, հետևելով Պանուչիի և Մարկո Սիմոնեի օրինակներին, որոշեց հեռանալ Մոնակոյից և վերադառնալ հայրենի «Ռիվեր»: Մեկ տարի այնտեղ անցկացնելուց հետո նա խզել է հարաբերությունները փարիզեցիների հետ՝ Վաշինգտոնից MLS-ի «Դի Սի Յունայթեդ» ակումբ տեղափոխվելու համար։ Նա դարձավ պատմության մեջ MLS լիգայի երրորդ ամենաբարձր վարձատրվող խաղացողը՝ Դեյվիդ Բեքհեմից և Կուաուտեմոկ Բլանկոյից հետո[2]։
В феврале 2009 года Гальярдо вновь вернулся в «Ривер».
12 июня 2011 года завершил карьеру игрока[3].
В составе сборной Аргентины Гальярдо в 1994—2003 гг. провёл 44 матча и забил 13 голов. Принял участие в финальных стадиях двух чемпионатов мира (1998, 2002), двух Кубков Америки (1995, 1997), Олимпийских игр 1996 года, в Кубке Короля Фахда 1995 (прототип Кубка конфедераций).
Тренерская[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
29 июня 2011 года состоялся тренерский дебют Гальярдо — он возглавил «Насьональ», где недавно завершил карьеру футболиста. Гальярдо в первом же сезоне 2011/12 привёл «Насьональ» к титулу чемпиона Уругвая, после чего ушёл в отставку.
С 2014 года возглавляет родной «Ривер Плейт». В первый же год работы завоевал с «Ривером» Южноамериканский кубок, прервав 17-летнюю серию клуба без международных трофеев; при этом сам Гальярдо в 1997 году завоёвывал Суперкубок Либертадорес, будучи игроком «миллионеров». В 2018 году во второй раз привёл «миллионеров» к победе в главном клубном турнире Южной Америки, став, таким образом, самым успешным тренером в истории «Ривер Плейта». Впечатление от успеха испортило провальное выступление команды на клубном чемпионате мира, где аргентинский клуб сенсационно в полуфинале уступил эмиратскому «Аль-Айну». Однако «Ривер» сумел отойти от этой неудачи и в 2019 году вновь дошёл до финала Кубка Либертадорес, где лишь на последних минутах уступил «Фламенго»[4].
Достижения[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Как игрока[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Командные
- «Ривер Плейт»
- Чемпион Аргентины (6): 1993 (Апертура), 1994 (А), 1996 (А), 1997 (Клаусура), 2002 (К), 2004 (К)
- Обладатель Кубка Либертадорес (1): 1996
- Обладатель Суперкубка Либертадорес (2): 1997
- «Монако»
- Чемпион Франции (1): 1999/2000
- Обладатель Суперкубка Франции (1): 2000
- Обладатель Кубка французской лиги (1): 2002/03
- «Пари Сен-Жермен»
- Обладатель Кубка французской лиги (1): 2007/08
- «Ди Си Юнайтед»
- Обладатель Кубка США (1): 2008
- «Насьональ»
- Чемпион Уругвая (1): 2010/11
- «Аргентина»
- Победитель Панамериканских игр (1): 1995
- Серебряный призёр летних Олимпийских игр (1): 1996
- Личные
- Лучший молодой футболист чемпионата Аргентины (2): 1993 (А), 1994 (К)
- Лучший игрок чемпионата Аргентины (5): 1994 (К), 1994 (А), 1995 (К), 1996 (К), 1997 (А)
- Лучший игрок чемпионата Франции: 1999/2000
Как тренера[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Командные
- «Насьональ»
- Чемпион Уругвая (1): 2011/12
- «Ривер Плейт»
- Чемпион Аргентины (1): 2021
- Обладатель Кубка Аргентины (3): 2015/16, 2016/17, 2018/19
- Обладатель Суперкубка Аргентины (2): 2017, 2019
- Обладатель Южноамериканского кубка (1): 2014
- Обладатель Рекопы Южной Америки (3): 2015, 2016, 2019
- Обладатель Кубка Либертадорес (2): 2015, 2018
- Финалист Кубка Либертадорес (1): 2019
- Обладатель Кубка банка Суруга (1): 2015
- Личные
- Футбольный тренер года в Южной Америке (2): 2018, 2019
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ По версии Национального союза профессиональных футболистов — здесь трофей может получить любой игрок, выступающий в чемпионате Франции, в отличие от версии France Football, которая даёт приз только гражданам Франции
- ↑ «Gallardo Is United's Highest-Paid Player Ever». Արխիվացված է օրիգինալից 2011-02-11-ին. Վերցված է 2017-09-29-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Марсело Гальярдо закончил карьеру». Արխիվացված է օրիգինալից 2011-06-15-ին. Վերցված է 2011-06-12-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «¡Flamengo campeón de la CONMEBOL Libertadores 2019!» (իսպաներեն). КОНМЕБОЛ. 2019-11-23. Արխիվացված է օրիգինալից 2019-11-25-ին. Վերցված է 2019-11-24-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ֆուտբոլիստի էջը MLS կայքում(անգլ.)