Մալգոբեկ
Բնակավայր | |||
---|---|---|---|
ինգուշ.՝ МагӀалбике | |||
| |||
![]() | |||
Երկիր | ![]() | ||
Հիմնադրված է | 1934 թ. | ||
Մակերես | 17 կմ² | ||
ԲԾՄ | 409 մետր | ||
Պաշտոնական լեզու | ինգուշերեն և ռուսերեն | ||
Բնակչություն | 37 442 մարդ (հունվարի 1, 2018)[1][2] | ||
Ժամային գոտի | UTC+3 | ||
Հեռախոսային կոդ | 8734 | ||
Փոստային դասիչ | 386300 | ||
Պաշտոնական կայք | malgobek.ru(ռուս.) | ||
Награды | Город воинской славы | ||
| |||
Մալգոբեկը (ինգուշ.՝ МагӀалбике[7], չեչեներեն՝ Малхабек[8]) — Ռուսաստանի Դաշնության Ինգուշիայի քաղաքներից է։ Մալգոբեկի մունիցիպալ շրջանի վարչական կենտրոնն է, սակայն շրջանի կազմի մեջ չի մտնում։ Հանրապետական նշանակություն ունեցող քաղաք է[9] և ունի ինքնուրույն կառավարման համակարգ։
Անվան ծագումնաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ վարկածների, «Մալգոբեկ» տեղանունը առաջացել է Տերսկի լեռնաշղթայի արևմտյան մասում բնակվող քաբարդյան ժողովուրդների Կաբարդա-չերքեզերեն լեզվից։ կաբ.-չերք.՝ Мэлгъэбэг ստուգաբանության համաձայն, мэл բառը թարգմանվում է «ոչխար», իսկ բառի շարունակությունը թարգմանվում է «ուռած» (թույնից կամ թունավոր բույսից ուռած իմաստով)[10]։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ քաղաքի անվանումը գալիս է Մագիալ-Բեկ բնավայրի (ճահիճ անտառի մեջ, անտառ դաշտերի մեջ և այլն) անունից, որի տեղում, ենթադրաբար, հայտնվել է քաղաքը։ Ինգուշերեն լեզվից այս տեղանունը թարգմանվում է որպես «Բանակի գերագույն հրամանատար»՝ ի պատիվ է այդ հողերի նախկին սեփականատիրոջ[11]։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քաղաքը տեղակայված է Ալխանխուրտի հովտում՝ Տերսկի լեռնաշղթայի հարավային լանջին, հանրապետության մայրաքաղաք Մագասից 40 կմ (ուղիղ գծով) հեռավորությամբ։ Մալգոբեկը տեղակայված է հովտի արևմտյան մասում, հյուսիսից այն շրջապատված է Տերսկի լեռնաշղթայով, իսկ հարավից՝ Սեժենսկու լեռնաշղթայով (Արիկ-Պապսա լեռ, 510.9 մ), ձգվում է դեպի Նիժնի Կուրպ գյուղը ( Կաբարդինո-Բալկարիա), որտեղ այն սահմանափակվում է Կուրպ գետի հովտով, որը ձգվում է միջօրեագծի ուղղությամբ՝ հարավից հյուսիս։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1934 թվականի Համառուսական կենտրոնական գործադիր կոմիտեի որոշմամբ, Չեչեն-Ինգուշական ինքնավար մարզի Սոժենսկու շրջանի Վոզնեսենսկի գյուղական խորհրդի ենթակայության տակ գտնվող բնակավայրը վերանվանվեց Մալգոբեկ գյուղ։ ՌՍՖՍՀ Գերագույն խորհրդի 1939 թվականի օգոստոսի 27-ի հրամանագրով գյուղը ստացավ քաղաքի կարգավիճակ։
Հայրենական մեծ Պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մալգոբեկի պատմության հերոսական էջերը կապված են Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակաշրջանի հետ։ 1942 թվականին Կովկասում գերմանական հարձակողական գործողությունների հիմնական նպատակներից մեկը ԽՍՀՄ-ում նավթի արդյունահանման հիմնական տարածքների գրավումն էր, հիմնականում Գրոզնին և Բաքուն։ Հետևաբար, այն բանից հետո, երբ գերմանացիները օգոստոսին լքեցին Թերեքի սահմանը Մոզդոկի և Պրոխլադնիի մերձակայքում, Մալգոբեկի ուղղությունը դարձավ հետագա հարձակողական գործողությունների գերակայություններից մեկը։
Հետպատեազմյան շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խորհրդային շրջանում Մալգոբեկի տնտեսության հիմքը մնաց նավթի արդյունահանումը։ Գործում էր աղյուսի գործարան, ինչպես նաև սննդի փոքր ձեռնարկություններ[12]։ Քաղաքի բնակչության մեծ աճ գրանցվեց մինչև 1970-ական թվականները, այնուհետև, մոտավորապես նույն մակարդակի վրա մնաց մինչև 1990-ական թվականների սկիզբը։ Միևնույն ժամանակ, աստիճանաբար փոխվում էր բնակչության էթնիկ կազմը։ Աստիճանաբար ռուսների թիվը նվազում էր, իսկ ինգուշների թիվը՝ աճում[13][14][15]։ 2010 թվականի մայիսի 9 -ին քաղաքում հանդիսավոր կերպով բացվեց ռազմական փառքի կոթողը [18], որն անմիջապես դարձավ Մալգոբեկի խորհրդանիշներից մեկը[16] Պաշտոնական բացումից առաջ, 2010 թվականի հունվարին, փոխվեց քաղաքի զինանշանը և Հուշակոթողը դարձավ նրա հիմնական տարրը[17]։ 2015 թվականի մայիսի 10-ին Ռազմական փառքի քաղաքը Մալգոբեկը և բելառուսական Բրեստ քաղաքը դարձան եղբայր քաղաքներ[18][19][20][21].
-
Տանկ ИС-3, հուշարձան 52-րդ տանկային դիվիզիայի մարտիկների հիշատակին,ովքեր զոհվեցին քաղաքի պաշտպանության համար (1942—1943 թվականներ): 2011 թվական
-
Նախագահ Վլադիմիր Պուտինի մասնակցությամբ Մալգոբեկի «Քաղաքացիական փառքի քաղաք» պատվավոր կոչման դիպլոմներ շնորհելու արարողությունը, քաղաքապետարանի ղեկավար Մ. Ալիխանով (կենտրոն): 7 նոյեմբերի, 2007 թվական
-
Հուշադրամ՝ նվիրված ռազմական փառքի քաղաք Մալգոբեկին: 2011 թվական
-
Փոստային նամականիշերի շարք՝ նվիրված ռազմական փառքի քաղաքներին՝ Մալգոբեկ, Ելնյա, Ելց, Վորոնեժ, Լուգա: 2010 թվական:
-
2010—2013 թվականների զինանշան
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ Ռուսաստանի տնտեսական զարգացման նախարարություն կանխատեսման, բնակչությունը կլինի.[22]
- 2024 թվական — 39,69 հազար մարդ
- 2035 թվական — 41,89 հազար մարդ
Մալգոբեկը Ինգուշեթիայի չորրորդ խոշոր բնակավայրն է նարզանից, Սունժայից և Քարաբուլակից հետո։
- Ազգային կազմը
2002 թվականի և 2010 թվականի համառուսական մարդահամարների համաձայն[23] и 2010 года[24].
Մարդահամարի տարին | 2002 թվական | 2010 թվական |
---|---|---|
ինգուշներ | 34 368 (82,07 %) |
27 829 (89,72 %) |
չեչեններ | 6 044 (14,43 %) |
2 038 (6,57 %) |
ռուսներ | 1 063 (2,54 %) |
492 (1,59 %) |
թուրքեր | 130 (0,31 %) |
301 (0,97 %) |
այլ | 254 (0,61 %) |
144 (0,46 %) |
նշված չէ | 17 (0,04 %) |
214 (0,69 %) |
ընդամենը | 41 876 (100,0 %) |
31 018 (100,0 %) |
Տեղական ինքնակառավարում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մալգոբեկ քաղաքի տեղական ինքնակառավարման կառուցվածքը հետևյալն է[25]՝
- քաղաքապետարանի ներկայացուցչական մարմին՝ քաղաքային խորհուրդ,
- քաղաքապետ` Մալգոբեկ քաղաքի ղեկավար,
- Մալգոբեկ քաղաքի վարչություն վարչապետ (տեղական ինքնակառավարում),
- ժողովրդական կրթության վերահսկողություն և հաշվապահություն իրականացնող
օրգան
- Նախագահներ՝
- 2009 - 2013 թվականներ՝ Երակի Այուպովիչ Գանտեմիրով
- 2013 - 2016 թվական՝ Շարպուդին Սարբեկովիչ Մամիլով
- 2016 թվականից՝ Ուսման Սուլիմանովիչ Եվլոև
- Վարչակազմի ղեկավարներ
- Urուրով Մուստաֆա Տուգանովիչ (2001—2002)
- Մամիլով Տուգան Ալաուդինովիչ (2002)
- Ալիխանով Մուխմատխան Ախմետովիչ (2002—2008)
- Կորիգով Մուխխադ Փաշաևիչ (2008—2012)
- Դոդով Ահմեդ Մուխարբովովիչ (2012—2014)
- Եվլոև Մուպաժիր Նարուդինովիչ (2014—2016)
- Մամիլով Շարպուդին Սավարբեկովիչ (2016—2018)
- Էգիև Սուլեյման Մագոմետովիչ (с 2018)
Արդյունաբերություն և ենթակառուցվածքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Ինգուշնեֆտեգազպրոմ» նավթարտադրող ընկերություն
- «Մալգոբեկ—Տիխորեցկк» նավթամուղ
- «Մալգոբեկ-3» 110/35/6 կՎ Էլեկտրական ենթակայան[26]
Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երեք քաղաքային ավտոբուսների երթուղիներ, որոնք սպասարկվում են պետականոեն արտոնագրված Ingushavtotrans- ի կողմից։ Բայց այս երթուղիներում գործող ավտոբուսները օրական ընդամենը մի քանի (1-8) չվերթ են կատարում։ Շարժակազմ՝ ПАЗ-3205.
Անհատականություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Բնիկներ
Մալգոբեկում ծնվածներ
- Մուխարբեկ Իզմայլովիչ Աուշև — Պետդումայի երկրորդ և չորրորդ գումարումների պատգամավոր
- Բորիս Եֆիմովիչ Սերեբրյակով — Սովետական սերիական մոլագար մարդասպան։
- Շեստոպալով, Վլադիմիր Ալեքսեևիչ — Պյատիգորսկի քաղաքապետ (2004—2006 թվականներ)
- 1942—1943 թվականի հերոսներ՝
- Թեմիկ Ավթանդիլյան — Խորհրդային Միության հերոս, 1942-ի նոյեմբերին Մալգոբեկի մոտ տեղի ունեցած մարտերի ընթացքում մարտական առաքելությունը հաջողությամբ իրականացնելու համար նրան շնորհվել է Կարմիր դրոշի շքանշան։
- Միխայիլ վասիլևիչ Մարկովին — Խորհրդային Միության հերոս, խորհրդային զորապետ, 1942-ի աշնանը և ձմռանը, կիրառելով ռազմական հնարքներ, պաշտպանում էր Մալգոբեքի տարածքում գտնվող Ալխանխուրտի ջրանցքը։
- Վլադիմիր Յակովլևիչ Պետրով — Խորհրդային Միության հերոս [27]։
Եղբայր քաղաքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ https://web.archive.org/web/20180726010024/http://www.gks.ru/free_doc/doc_2018/bul_dr/mun_obr2018.rar
- ↑ 26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года — Federal State Statistics Service.
- ↑ «Краткая историческая справка об административно-территориальном делении Чечено-Ингушетии. Центральный государственный архив Чечено-Ингушской АССР, г. Грозный /1785—1946 гг./»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-22
- ↑ Կաղապար:Карта
- ↑ Климат Малгобека // Climate-Data.org
- ↑ Կաղապար:Книга:Русские названия жителей: Словарь-справочник
- ↑ Оздоев И. А. Русско-ингушский словарь: 40 000 слов / Под. ред. Ф. Г. Оздоевой, А. С. Куркиева. — М.: Русский язык, 1980. — 832 с. — С. 831.
- ↑ Карасаев А. Т., Мациев А. Г. Русско-чеченский словарь. — М.: Русский язык, 1978. — 728 с. — С. 728.
- ↑ Закон от 23 февраля 2009 года № 5-РЗ «Об установлении границ муниципальных образований Республики Ингушетия и наделении их статусом сельского поселения, муниципального района и городского округа»
- ↑ Апажев М. Л., Коков Дж. Н. Кабардино-черкесско-русский словарь. Около 27 000 слов / Под ред. доктора филологических наук Б. Ч. Бижоева. Нальчик: «Эльбрус», 2008. С. 675
- ↑ Поспелов, 2008, էջ 281
- ↑ Малгобек // БСЭ. — Москва: «Советская Энциклопедия», 1973.
- ↑ Национальный состав населения Малгобекского района по переписи 1939 года
- ↑ Национальный состав населения Малгобекского горсовета по переписи 1959 года
- ↑ Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
- ↑ «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. Малгобек — Город воинской славы. История города»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-01
- ↑ «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. Символика города. Герб города Малгобек»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-01
- ↑ «В Малгобеке открыли аллею имени Гейдара Алиева и памятник Алексею Бересту (Ингушетия) // REGNUM, 05.11.2013»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-11-05-ին։ Վերցված է 2013-11-05
- ↑ Фото памятного знака на Аллее имени Гейдара Алиева на сайте Главы Республики Ингушетия
- ↑ «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. В г. Малгобек открыли памятник Алексею Бересту. 06.11.2013»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-01
- ↑ «Брест и ингушский Малгобек стали побратимами»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-05-21-ին։ Վերցված է 2015-05-18
- ↑ Стратегия пространственного развития Российской Федерации на период до 2025 года (проект)
- ↑ Этнокавказ. Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
- ↑ «Том 4. Таблица 04-04. Население Ингушетии по национальности и владению русским языком»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-06-ին։ Վերցված է 2015-02-01
- ↑ Устав муниципального образования «Городской округ город Малгобек»
- ↑ Новая подстанция обеспечит электроэнергией Малгобек // ГТРК «Ставрополье». 26.12.2012
- ↑ «Когда настал час — они не дрогнули // Газета Ингушетия, 24.11.2014»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2020-06-05