Մալգոբեկ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բնակավայր
ինգուշ.՝ МагӀалбике
Դրոշ

ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
Հիմնադրված է1934 թ.
Մակերես17 կմ²
ԲԾՄ409 մետր
Պաշտոնական լեզուինգուշերեն և ռուսերեն
Բնակչություն37 442 մարդ (հունվարի 1, 2018)[1][2]
Ժամային գոտիUTC+3
Հեռախոսային կոդ8734
Փոստային դասիչ386300
Պաշտոնական կայքmalgobek.ru(ռուս.)
НаградыГород воинской славы
Մալգոբեկ (Ռուսաստան)##
Մալգոբեկ (Ռուսաստան)

Մալգոբեկը (ինգուշ.՝ МагӀалбике[7], չեչեներեն՝ Малхабек[8]) — Ռուսաստանի Դաշնության Ինգուշիայի քաղաքներից է։ Մալգոբեկի մունիցիպալ շրջանի վարչական կենտրոնն է, սակայն շրջանի կազմի մեջ չի մտնում։ Հանրապետական ​​նշանակություն ունեցող քաղաք է[9] և ունի ինքնուրույն կառավարման համակարգ։

Անվան ծագումնաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ վարկածների, «Մալգոբեկ» տեղանունը առաջացել է Տերսկի լեռնաշղթայի արևմտյան մասում բնակվող քաբարդյան ժողովուրդների Կաբարդա-չերքեզերեն լեզվից։ կաբ.-չերք.՝ Мэлгъэбэг ստուգաբանության համաձայն, мэл բառը թարգմանվում է «ոչխար», իսկ բառի շարունակությունը թարգմանվում է «ուռած» (թույնից կամ թունավոր բույսից ուռած իմաստով)[10]։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ քաղաքի անվանումը գալիս է Մագիալ-Բեկ բնավայրի (ճահիճ անտառի մեջ, անտառ դաշտերի մեջ և այլն) անունից, որի տեղում, ենթադրաբար, հայտնվել է քաղաքը։ Ինգուշերեն լեզվից այս տեղանունը թարգմանվում է որպես «Բանակի գերագույն հրամանատար»՝ ի պատիվ է այդ հողերի նախկին սեփականատիրոջ[11]։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքը տեղակայված է Ալխանխուրտի հովտում՝ Տերսկի լեռնաշղթայի հարավային լանջին, հանրապետության մայրաքաղաք Մագասից 40 կմ (ուղիղ գծով) հեռավորությամբ։ Մալգոբեկը տեղակայված է հովտի արևմտյան մասում, հյուսիսից այն շրջապատված է Տերսկի լեռնաշղթայով, իսկ հարավից՝ Սեժենսկու լեռնաշղթայով (Արիկ-Պապսա լեռ, 510.9 մ), ձգվում է դեպի Նիժնի Կուրպ գյուղը ( Կաբարդինո-Բալկարիա), որտեղ այն սահմանափակվում է Կուրպ գետի հովտով, որը ձգվում է միջօրեագծի ուղղությամբ՝ հարավից հյուսիս։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1934 թվականի Համառուսական կենտրոնական գործադիր կոմիտեի որոշմամբ, Չեչեն-Ինգուշական ինքնավար մարզի Սոժենսկու շրջանի Վոզնեսենսկի գյուղական խորհրդի ենթակայության տակ գտնվող բնակավայրը վերանվանվեց Մալգոբեկ գյուղ։ ՌՍՖՍՀ Գերագույն խորհրդի 1939 թվականի օգոստոսի 27-ի հրամանագրով գյուղը ստացավ քաղաքի կարգավիճակ։

Հայրենական մեծ Պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մալգոբեկի պատմության հերոսական էջերը կապված են Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակաշրջանի հետ։ 1942 թվականին Կովկասում գերմանական հարձակողական գործողությունների հիմնական նպատակներից մեկը ԽՍՀՄ-ում նավթի արդյունահանման հիմնական տարածքների գրավումն էր, հիմնականում Գրոզնին և Բաքուն։ Հետևաբար, այն բանից հետո, երբ գերմանացիները օգոստոսին լքեցին Թերեքի սահմանը Մոզդոկի և Պրոխլադնիի մերձակայքում, Մալգոբեկի ուղղությունը դարձավ հետագա հարձակողական գործողությունների գերակայություններից մեկը։

Հետպատեազմյան շրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորհրդային շրջանում Մալգոբեկի տնտեսության հիմքը մնաց նավթի արդյունահանումը։ Գործում էր աղյուսի գործարան, ինչպես նաև սննդի փոքր ձեռնարկություններ[12]։ Քաղաքի բնակչության մեծ աճ գրանցվեց մինչև 1970-ական թվականները, այնուհետև, մոտավորապես նույն մակարդակի վրա մնաց մինչև 1990-ական թվականների սկիզբը։ Միևնույն ժամանակ, աստիճանաբար փոխվում էր բնակչության էթնիկ կազմը։ Աստիճանաբար ռուսների թիվը նվազում էր, իսկ ինգուշների թիվը՝ աճում[13][14][15]։ 2010 թվականի մայիսի 9 -ին քաղաքում հանդիսավոր կերպով բացվեց ռազմական փառքի կոթողը [18], որն անմիջապես դարձավ Մալգոբեկի խորհրդանիշներից մեկը[16] Պաշտոնական բացումից առաջ, 2010 թվականի հունվարին, փոխվեց քաղաքի զինանշանը և Հուշակոթողը դարձավ նրա հիմնական տարրը[17]։ 2015 թվականի մայիսի 10-ին Ռազմական փառքի քաղաքը Մալգոբեկը և բելառուսական Բրեստ քաղաքը դարձան եղբայր քաղաքներ[18][19][20][21].

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Ռուսաստանի տնտեսական զարգացման նախարարություն կանխատեսման, բնակչությունը կլինի.[22]

  • 2024 թվական — 39,69 հազար մարդ
  • 2035 թվական — 41,89 հազար մարդ

Մալգոբեկը Ինգուշեթիայի չորրորդ խոշոր բնակավայրն է նարզանից, Սունժայից և Քարաբուլակից հետո։

Ազգային կազմը

2002 թվականի և 2010 թվականի համառուսական մարդահամարների համաձայն[23] и 2010 года[24].

Մարդահամարի տարին 2002 թվական 2010 թվական
ինգուշներ 34 368
(82,07 %)
27 829
(89,72 %)
չեչեններ 6 044
(14,43 %)
2 038
(6,57 %)
ռուսներ 1 063
(2,54 %)
492
(1,59 %)
թուրքեր 130
(0,31 %)
301
(0,97 %)
այլ 254
(0,61 %)
144
(0,46 %)
նշված չէ 17
(0,04 %)
214
(0,69 %)
ընդամենը 41 876
(100,0 %)
31 018
(100,0 %)

Տեղական ինքնակառավարում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մալգոբեկ քաղաքի տեղական ինքնակառավարման կառուցվածքը հետևյալն է[25]՝

  • քաղաքապետարանի ներկայացուցչական մարմին՝ քաղաքային խորհուրդ,
  • քաղաքապետ` Մալգոբեկ քաղաքի ղեկավար,
  • Մալգոբեկ քաղաքի վարչություն վարչապետ (տեղական ինքնակառավարում),
  • ժողովրդական կրթության վերահսկողություն և հաշվապահություն իրականացնող

օրգան

Նախագահներ՝
  • 2009 - 2013 թվականներ՝ Երակի Այուպովիչ Գանտեմիրով
  • 2013 - 2016 թվական՝ Շարպուդին Սարբեկովիչ Մամիլով
  • 2016 թվականից՝ Ուսման Սուլիմանովիչ Եվլոև
Վարչակազմի ղեկավարներ
  • Urուրով Մուստաֆա Տուգանովիչ (2001—2002)
  • Մամիլով Տուգան Ալաուդինովիչ (2002)
  • Ալիխանով Մուխմատխան Ախմետովիչ (2002—2008)
  • Կորիգով Մուխխադ Փաշաևիչ (2008—2012)
  • Դոդով Ահմեդ Մուխարբովովիչ (2012—2014)
  • Եվլոև Մուպաժիր Նարուդինովիչ (2014—2016)
  • Մամիլով Շարպուդին Սավարբեկովիչ (2016—2018)
  • Էգիև Սուլեյման Մագոմետովիչ (с 2018)

Արդյունաբերություն և ենթակառուցվածքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Ինգուշնեֆտեգազպրոմ» նավթարտադրող ընկերություն
  • «Մալգոբեկ—Տիխորեցկк» նավթամուղ
  • «Մալգոբեկ-3» 110/35/6 կՎ Էլեկտրական ենթակայան[26]

Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երեք քաղաքային ավտոբուսների երթուղիներ, որոնք սպասարկվում են պետականոեն ​​արտոնագրված Ingushavtotrans- ի կողմից։ Բայց այս երթուղիներում գործող ավտոբուսները օրական ընդամենը մի քանի (1-8) չվերթ են կատարում։ Շարժակազմ՝ ПАЗ-3205.

Անհատականություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնիկներ

Մալգոբեկում ծնվածներ

1942—1943 թվականի հերոսներ՝
  • Թեմիկ Ավթանդիլյան — Խորհրդային Միության հերոս, 1942-ի նոյեմբերին Մալգոբեկի մոտ տեղի ունեցած մարտերի ընթացքում մարտական ​​առաքելությունը հաջողությամբ իրականացնելու համար նրան շնորհվել է Կարմիր դրոշի շքանշան։
  • Միխայիլ վասիլևիչ Մարկովին — Խորհրդային Միության հերոս, խորհրդային զորապետ, 1942-ի աշնանը և ձմռանը, կիրառելով ռազմական հնարքներ, պաշտպանում էր Մալգոբեքի տարածքում գտնվող Ալխանխուրտի ջրանցքը։
  • Վլադիմիր Յակովլևիչ Պետրով — Խորհրդային Միության հերոս [27]։

Եղբայր քաղաքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. https://web.archive.org/web/20180726010024/http://www.gks.ru/free_doc/doc_2018/bul_dr/mun_obr2018.rar
  2. 26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 годаFederal State Statistics Service.
  3. «Краткая историческая справка об административно-территориальном делении Чечено-Ингушетии. Центральный государственный архив Чечено-Ингушской АССР, г. Грозный /1785—1946 гг./»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-22 
  4. Կաղապար:Карта
  5. Климат Малгобека // Climate-Data.org
  6. Կաղապար:Книга:Русские названия жителей: Словарь-справочник
  7. Оздоев И. А. Русско-ингушский словарь: 40 000 слов / Под. ред. Ф. Г. Оздоевой, А. С. Куркиева. — М.: Русский язык, 1980. — 832 с. — С. 831.
  8. Карасаев А. Т., Мациев А. Г. Русско-чеченский словарь. — М.: Русский язык, 1978. — 728 с. — С. 728.
  9. Закон от 23 февраля 2009 года № 5-РЗ «Об установлении границ муниципальных образований Республики Ингушетия и наделении их статусом сельского поселения, муниципального района и городского округа»
  10. Апажев М. Л., Коков Дж. Н. Кабардино-черкесско-русский словарь. Около 27 000 слов / Под ред. доктора филологических наук Б. Ч. Бижоева. Нальчик: «Эльбрус», 2008. С. 675
  11. Поспелов, 2008, էջ 281
  12. Малгобек // БСЭ. — Москва: «Советская Энциклопедия», 1973.
  13. Национальный состав населения Малгобекского района по переписи 1939 года
  14. Национальный состав населения Малгобекского горсовета по переписи 1959 года
  15. Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
  16. «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. Малгобек — Город воинской славы. История города»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-01 
  17. «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. Символика города. Герб города Малгобек»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-01 
  18. «В Малгобеке открыли аллею имени Гейдара Алиева и памятник Алексею Бересту (Ингушетия) // REGNUM, 05.11.2013»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-11-05-ին։ Վերցված է 2013-11-05 
  19. Фото памятного знака на Аллее имени Гейдара Алиева на сайте Главы Республики Ингушетия
  20. «Официальный сайт Администрации г. Малгобек. В г. Малгобек открыли памятник Алексею Бересту. 06.11.2013»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2015-02-01 
  21. «Брест и ингушский Малгобек стали побратимами»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-05-21-ին։ Վերցված է 2015-05-18 
  22. Стратегия пространственного развития Российской Федерации на период до 2025 года (проект)
  23. Этнокавказ. Национальный состав населения Ингушетии по переписям 1926—2010 годов
  24. «Том 4. Таблица 04-04. Население Ингушетии по национальности и владению русским языком»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-06-ին։ Վերցված է 2015-02-01 
  25. Устав муниципального образования «Городской округ город Малгобек»
  26. Новая подстанция обеспечит электроэнергией Малгобек // ГТРК «Ставрополье». 26.12.2012
  27. «Когда настал час — они не дрогнули // Газета Ингушетия, 24.11.2014»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-02-02-ին։ Վերցված է 2020-06-05