Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հովհաննես Հարությունյան (այլ կիրառումներ) Հովհաննես (Վալերի) Մնացականի Հարությունյան (հոկտեմբերի 10 , 1948 (1948-10-10 ) Բագրավան Աղինի շրջան Հայկական ԽՍՀ ԽՍՀՄ հայ բանաստեղծ , թարգմանիչ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1980 թվականից։
Հովհաննես Հարությունյանը ծնվել է 1948 թվականի հոկտեմբերի 10-ին, ՀԽՍՀ Անիի շրջանի Բուղդաշեն (այժմ՝ Բագրավան ) գյուղում։ 1967 թվականին ավարտել է Երևանի մեքենաշինական տեխնիկումը, 1974 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ժուռնալիստիկայի բաժինը։ Ուսանել է նաև Կիևի ու Պրահայի համալսարաններում ։ 1975 թվականից աշխատել է ՀԽՍՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեի արվեստի բաժնում որպես խմբագիր[ 1]
Չեխիայի մշակույթի նախարարության մեդալ (1983) Աշխարհի իմաստուն հեքիաթներ.- Երևան։ Էդիթ Պրինտ, 2014.- 224 էջ.- Բովանդ-ից՝ Մարդն իր համար չի ծնվում; Արծաթե դրամը; Մոր սերը։
Բորովիչկա Վացլավ։ Մահափորձեր, որոնք պիտի փոխեին աշխարհը.- Երևան։ Լույս, 1987.- 507 էջ։
Կոզակ Յան։ Մարիանա Ռադվակովա։ Վիպակ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1986.- 127 էջ։
Հանզլիկ Յոզեֆ։ Փայտե սրով արքայազնի մասին։ Հեքիաթ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1980.- 16 էջ։
Հաշեկ Յարոսլավ։ Երգիծանքի և հումորի այբբենարան.- Երևան։ Սովետական գրող, 1983.- 152 էջ։
Մինարիկ Յոզեֆ։ Սլովակյան դեկամերոն։ Փոքր մականվանյալ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1985.- 156 էջ։
Մորից Ռուդո։ Վարպետ Նաղաշի ձիուկը։ Հեքիաթ-վիպակ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1983.- 30 էջ։
Չեխ բանաստեղծներ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1979.- 107 էջ։
Պրիշվին Միխայիլ։ Ոսկի մարգագետին.- Երևան։ Արևիկ, 1989.- 770 էջ.- (Համաշխարհային գրականություն պատանիների համար).- Բովանդ-ից՝ «Գյուտարարը»; Մանուկները և բադիկները; Կռունկը։
Սելիմովիչ Մեշա։ Դերվիշն ու մահը։ Վեպ.- Երևան։ Խորհրդային գրող, 1989.- 414 էջ։
Սեկորա Օնդրժեյ։ Գավառաշեն քաղաքի տարեգրությունը.- Երևան։ Սովետական գրող, 1982.- 64 էջ։
Վալեկ Միրոսլավ։ Մեծ հուզում.- Երևան։ Սովետական գրող, 1984.- 48 էջ։
↑ Գրական տեղեկատու։ Երևան։ «Սովետական գրող»։ 1986։ էջ 239։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հովհաննես Հարությունյան (այլ կիրառումներ)
ԽՍՀՄ և 
Հայաստան
