Հավասարության երթ
Հավասարության երթ, հանրային գործողություններ` ի պաշտպանություն կանանց և ԼԳԲՏ (լեսբուհի, գեյ, բիսեքսուալ և տրանսգենդեր) անձանց իրավունքների, ինչպես նաև` խտրականության բոլոր տեսակների դեմ։ Միջոցառումներն անցկացվում են Մոսկվայում։ Ակցիայի կազմկոմիտեի կազմում են «Ձախ սոցիալիստական գործողությունը»[1], «Աշխատանքային միջազգային կոմիտեն»[2], «Ծիածանագույն ասոցիացիան», ֆեմինիստուհիները և իրավապաշտպանները։ Ակցիային տարբեր ժամանակներում մասնակցել են նաև անարխիստներն ու «Համերաշխություն» շարժման ակտիվիստները։
Նպատակներ և խնդիրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Հավասարության երթի» հրապարակային ակցիաների հայեցակարգը կանանց և ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ խտրականության թեմաների միավորումն է[3]։
«Հավասարության երթի» կազմակերպիչները ուշադրություն են դարձնում այն բանին, որ ժամանակակից հասարակության մեջ կանայք, իրենց կարծիքով, ենթարկվում են խտրականության և ավելի վատ վիճակում են, քան տղամարդիկ[4]։ Օրինակ, կանանց միջին աշխատավարձը զգալիորեն ավելի քիչ է տղամարդկանց կողմից կատարված նույն աշխատանքի համար վճարից[5]։
Երթի կազմակերպիչներն ուշադրություն են հրավիրում այն հանգամանքի վրա, որ, իրենց կարծիքով, նահապետական բարոյականությունը, որը հասարակությանը բաժանում է մասկուլինային և ֆեմինիստական դերի, սեռական հարաբերությունները հանգեցնում է տիրապետման/ենթակայության, որի դեպքում տղամարդը հարաբերությունների սուբյեկտ է, իսկ կինը՝ դրանց օբյեկտը[6]։
«Հավասարության երթերը» ուղղված են նաև ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտպանությանը։ Նրանց մասնակիցները մատնանշում են նույնասեռական տղամարդկանց խտրականությունը «կանանց նմանվելու» և լեսբուհիների հանդեպ խտրականությունը` նահապետական հայեցակարգի շրջանակներից դուրս գալու համար, որի դեպքում կանայք պետք է դեր խաղան «տղամարդկանց կցորդի» դերում[7]։
«Հավասարության երթի» կազմակերպիչները կարծում են, որ կառավարությունը, թաքնվելով հոմոֆոբ օրենքների հետևում, փորձում է նվազեցնել սոցիալական երաշխիքները, բյուջեի կրճատումները և այլն[4]։ Այսպիսով, Սանկտ Պետերբուրգի օրենսդիր ժողովը մերժում է ընտանիքի օրինականությանն ուղղված հինգ օրինագիծ` փոխարենը ընդունելով անչափահասների շրջանում «համասեռամոլների քարոզչությունը» արգելող օրենք[8]։
Ավելին, «քարոզչությունը» արգելող օրենքները հարվածում են, առաջին հերթին, հոմոսեքսուալ դեռահասներին, քանի որ նրանք ատում և ահաբեկում են նրանց, ինչպես նաև` այդպիսի դեռահասների համար անհնարին է դառնում օբյեկտիվ տեղեկություններ ստանալ իրենց սեռական կյանքի մասին։ Այս առումով, հոմոսեքսուալ դեռահասների շրջանում ինքնասպանությունների թիվը զգալիորեն ավելի բարձր է, քան իրենց տարասեռական հասակակիցների շրջանում[9]։
Երթի մասնակիցները նաև դեմ են կնոջ` աբորտի իրավունքի սահմանափակմանը, քանի որ իրենք` կանայք, ունեն իրավունք ընտրելու ընդհատել հղիությունը, թե ոչ[3]։ Բացի այդ, բռնության ենթարկված կանայք, ԼԳԲՏ-ները և այլ խմբերը պետք է հնարավորություն ունենան օգնություն ստանալ ճգնաժամային կենտրոններում, ինչի համար պետք է մշակվեն ադապտացման ծրագրեր[3]։
«Հավասարության երթի» ակտիվիստների կարծիքով` միայն բոլոր ճնշված խմբերի համերաշխության դեպքում, անկախ սեռից, ազգությունից, տարիքից, սեքսուալությունից, հնարավոր կլինի հաղթահարել խտրականությունը[3]։
Ակցիաներ և արշավներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հավասարության առաջին երթը տեղի է ունեցել 2010 թվականի մայիսի 29-ին[10], երկրորդը` 2011 թվականի մայիսի 22-ին[10], երրորդը` 2011 թվականի հոկտեմբերի 1-ին[11] և չորրորդը` «այրվող սրտերի երթ» անվամբ, տեղի է ունեցել 2012 թվականի հունիսի 2-ին[12][13]։
Հավասարության առաջին երթը տեղի է ունեցել հին Արբաթում։ Տարբեր գնահատականների համաձայն` դրան մասնակցում էր 20-30 մարդ։ Գործողությունը տեղի է ունեցել առանց իշխանությունների համաձայնության, և ոչ ոք չի բերման ենթարկվել։ Բողոքողները մատնանշել են գեյերի և լեսբուհիների` որպես ծնողների նկատմամբ խտրականությունը, ինչպես նաև նշել են, որ այժմ ԼԳԲՏ ակտիվիստների նպատակը ոչ թե բարեկենդանն է, այլ հավասար իրավունքները[10]։ Երթի ընթացքում նրանք վանկարկել են «Համասեռամոլների հավասարություն առանց փոխզիջման», «Սեռով և կողմնորոշմամբ խտրականություն չկա», և այլ կարգախոսներ[14]։
Երկրորդ երթը, ինչպես և առաջինը, անցել է Գոգոլյան պուրակով` չհամաձայնեցված երթի ձևով և հավաքել է ավելի քան հիսուն մարդ։ Ակցիայի անցկացման հայտ էր ներկայացվել քաղաքապետարան, սակայն համաձայնեցումը մերժվել էր այն հիմնավորմամբ, որ ակցիայի նպատակները կարող են բացասական արձագանք առաջացնել հասարակության շրջանում[15]։ Ակցիային առաջին անգամ մասնակցել են անարխիստները[16]։
Երրորդ երթը համաձայնեցվել էր քաղաքապետարանի հետ, սակայն ԼԳԲՏ սիմվոլիկայով ակտիվիստները ձերբակալվել են Օմոնի կողմից[17]։ Ակցիայի հիմնական թեման «միասեռականության քարոզ» օրինագծերն էին։ Ակցիային մասնակցել է շուրջ 70 մարդ, հանրահավաքն անցկացվել է Գրիբոյեդովի արձանի մոտ։
Մեկ ժամ շուտ, մոտավորապես նույն տեղում, տեղի է ունեցել ազգայնականների հանրահավաք։ Ազգայնականների առաջնորդները նախօրոք կոչ են արել իրենց կողմնակիցներին մերժել Հավասարության երթի մասնակիցներին։ Ակցիայի ընթացքում բախումներ տեղի չեն ունեցել ազգայնականների հետ, քանի որ ակցիան պահպանվում էր ոստիկանության կողմից և պարբերաբար բերման ենթարկվում ազգայնականների տեսք ունեցող անձանց։ Սակայն ակցիայի ավարտից հետո մի կողմից ցուցարարների և մյուս կողմից ազգայնականների միջև ֆիզիկական առճակատում եղավ։ Բախումները շարունակվել են մետրոյում։
Չորրորդ «հավասարության երթը» («Այրվող սրտերի երթը»), երրորդի նման երկրորդ փորձից համաձայնեցվել է Մոսկվայի իշխանությունների հետ։ Սակայն այս անգամ ոստիկանությունը չի խոչընդոտել դրա անցկացմանը և նույնիսկ պաշտպանել է այն հոմոֆոբներից, որոնք եկել են նրան խոչընդոտելու։ Տարաս Շևչենկոյի առափնյա շրջանում տեղի ունեցած հանրահավաքին մասնակցել է մոտ 100 մարդ, հանրահավաքի ավարտից հետո ակտիվիստները, տապալելով սիմվոլիկան, կազմակերպված ոստիկանության պահպանության ներքո անցել են մինչև «Կիևսկայա» մետրոյի կայարան։ «Այրվող սրտերի երթն» այսպես է կոչվել լրագրող Դմիտրի Կիսելյովի արտահայտության արդյունքում, որն առաջարկել է այրել գեյերի սրտերը, որպեսզի դրանք չօգտագործվեն որպես դոնորական օրգաններ[18]։ Հավասարության երթի կազմակերպիչները արձագանքել են` ասելով, որ «Անբարեխիղճները այրվում են ատելությունից և վախից, և մեր սրտերն այրվում են զայրույթից և վրդովմունքից։ Նրանք ցանկանում են արդարության հասնել և ունակ են բորբոքել ուրիշների սրտերը»: «Այրվող սրտերի երթին» փակցված պաստառների մի զգալի մասը նվիրված էր հաշմանդամություն ունեցող անձանց խնդիրներին։ Չորրորդը «Իրավահավասարության Մարտն» արժանացել է հասարակական լայն լուսաբանման, որպես առաջին լայնածավալ ԼԳԲՏ ակցիան Մոսկվայում, որը համաձայնեցվել է իշխանությունների հետ[19][20]։ Պետդումայի պատգամավորներն ու սենատորները հայտարարություններ են արել այս հարցի վերաբերյալ[21]։
Բացի քայլերթերից, «հավասարության երթ» կազմկոմիտեն ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտպանությանն ուղղված այլ միջոցառումներ է իրականացնում. Մոսկվայում մասնակցում է ընդդիմադիր երթերին, այնտեղ առանձին շարասյուն ձևավորելով, պիկետներ է անցկացնում «հոմոսեքսուալիզմի քարոզչության» մասին օրենքների և այլ առիթների դեմ[22][23], ինչպես նաև կլոր սեղաններ և մամուլի ասուլիսներ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ В Москве прошел Марш горящих сердец. сайт ЛевСД
- ↑ «Марш горящих сердец. Российская секция Комитета за Рабочий Интернационал». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 26-ին.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Марш равенства: взгляд слева. сайт КРИ». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 26-ին.
- ↑ 4,0 4,1 Осенний «Марш Равенства». сайт КРИ(չաշխատող հղում)
- ↑ Гендерная зарплатная несправедливость // Независимая Газета
- ↑ Какую мораль защищают ретрограды? Արխիվացված 2012-10-14 Wayback Machine // сайт КРИ
- ↑ Женя Отто, КРИ на Поеднике (Россия 1). youtube.com
- ↑ Благая весть ЗакСа «убита» Смольным… после выборов. Фонтанка.ру
- ↑ Названа причина высокой смертности геев. yтро.ru
- ↑ 10,0 10,1 10,2 ««Марш равенства»: как, зачем, для кого? Российская секция Комитета за Рабочий Интернационал». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 26-ին.
- ↑ Полиция разогнала «Марш равенства», как только прозвучали лозунги в поддержку ЛГБТ // GAY.RU
- ↑ «Полиция защитила «Марш равенства». Радио Свобода». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
- ↑ ЛГБТ-сообщество перехитрило мэрию Москвы. Мнения.ру
- ↑ ГраниТВ: Гей парад в Москве 2010
- ↑ Столичные власти запретили проводить «Марш равенства». Regnum.ru
- ↑ Московские анархисты приняли участие в Марше равенства. avtonom.org
- ↑ Акция геев и феминисток на Чистых прудах: столкновения и задержания. Грани. Ру
- ↑ ««Сердца геев надо сжигать и закапывать в землю». Чадолюбивый телеведущий предложил рецепт для спасения детей (Статья Ирины Петровской в «Новой газете»)». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
- ↑ Протест пошел нетрадиционным путём. Коммерсантъ
- ↑ В Москве фактически прошел первый легальный гей-парад — секс-меньшинства пошли на хитрость. NEWSru.com
- ↑ «Парламентарии о «Марше горящих сердец». regions.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
- ↑ У здания Госдумы состоялись одиночные пикеты против «антигейского закона». Серебряный дождь
- ↑ В Москве не будет секса. газета.ru
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Марш равенства» на Старом Арбате обошелся без задержаний Արխիվացված 2014-09-05 Wayback Machine // Новая Газета, 29.05.2010
- Марш равенства: взгляд слева // Socialist World, 28.09.2011
- Осенний «Марш Равенства»(չաշխատող հղում) // Socialist World, 16.10.2011
- Марш Равенства под памятником Грибоедову // Эхо Москвы, 01.10.2011.
- Московская полиция задержала пытавшихся сорвать «Марш равенства» // БалтИнфо, 03.06.2012
- Марш равенства в Москве обошёлся без задержаний // Regnum.ru, 22.05.2011