Կարմրեցում (քաղաքական)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կարմիրը պատմականորեն այն գույնն է, որը կապված է քաղաքական ձախ կողմի հետ:

Կարմրեցում, ստացվում է կարմիրի և սպիտակեցման համակցությունից, երբ պետությունը, կազմակերպությունը, քաղաքական կուսակցությունը կամ ընկերությունն իրենց ներկայացնում են որպես առաջադեմ և մտահոգված սոցիալական հավասարության և արդարության համար՝ այս ընկալումն օգտագործվում է հանրային կապերի կամ տնտեսական շահի համար։ Ինչ վերաբերում է կոնկրետ քաղաքականության ոլորտին, տերմինը սովորաբար վերաբերում է ձախակողմյան իդեալներ որդեգրող աջ պոպուլիստներին[1][2][3]։

Մեկնաբանների կարծիքով, աջակողմյան քաղաքական գործիչների շրջանում ընդունված պրակտիկա է որդեգրել ձախակողմյան քաղաքականության հռետորաբանությունը՝ ընտրողների ավելի լայն զանգվածին դիմելու համար։ Անգելա Մերկելը և Նիկոլա Սարկոզին քննադատել են շուկայի ավելցուկը, թեև իշխանության ժամանակ նրանք չեն առաջարկել որևէ քաղաքական փոփոխություն դրա դեմ պայքարելու համար։ Բրիտանական ազգային կուսակցությունը որդեգրեց պրոտեկցիոնիզմը՝ դիմելու սոցիալ-դեմոկրատ ընտրողներին, ովքեր բախվում են գլոբալացման հետ կապված խնդիրների[4][5]։

Կարմրեցում տերմինը երբեմն օգտագործվում է նաև որոշակի կազմակերպության կամ քաղաքական կուսակցության վարկաբեկման համար, որն իսկապես պաշտպանում է սոցիալական հավասարությունը։ Այս դեպքերում այն փորձում է ապալեգիտիմացնել այդ խմբավորումների փաստարկը՝ այն ներկայացնելով որպես ծայրահեղական կամ հնացած՝ փորձելով տպավորություն ստեղծել, թե դա սոցիալական խմբի համար վտանգավոր ձախ գաղափարախոսություն է և հակադրվում է մեկ այլ գաղափարի, որը ցույց է տրված ավելի խելամիտ[6]։

Տեղական կարմրեցում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կանադայում ընկերությունները տեղական լրատվամիջոցների կողմից հաճախ մեղադրվում էին կարմրեցման մեջ, եթե փորձում էին իրենց ցույց տալ բարեգործ՝ տեղի կրթության, արվեստի կամ մշակույթի հովանավորության միջոցով՝ պղտորելով վնասակար պրակտիկաներով և քողարկելով գաղութատիրության իրենց պատմությունը[7][8]։

Սինկրուդը և Պեդրո Կանադան տեղի բնակչության խոշորագույն գործատուներից են, սակայն նրանց էկոլոգիական ազդեցությունը երկարաժամկետ վնասակար ազդեցություն է ունենում տեղի հողի իրավունքների, ջրի և առողջության վրա։ Այս ընկերությունները հովանավորում են մշակութային հաստատությունները՝ միաժամանակ փորձելով քողարկել իրենց պատճառած խնդիրները[9]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Lakatos, Zsófia (2017 թ․ մարտի 2). Corporate Social Performance in Emerging Markets: Sustainable Leadership in an Interdependent World (անգլերեն). Routledge. ISBN 978-1-351-94846-3.
  2. Damiani, Marco (2017 թ․ հուլիսի 21). Rivista di Politica 2/2017: Il nuovo radicalismo politico: populismi di destra e di sinistra nella crisi della democrazia europea (իտալերեն). Rubbettino Editore. ISBN 978-88-498-5214-1.
  3. «The European radical left and the international economic crisis: opportunity wasted?». openDemocracy. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  4. March, Luke. «What's Left of the Left in Central and Eastern Europe?». russiancouncil.ru (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  5. «2016: The Ebbing of Europe's Radical Left Tide? | European Futures». 2016 թ․ նոյեմբերի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  6. «Whitewashing Hillary—By "Redwashing" Progressive Critics». CounterPunch.org (ամերիկյան անգլերեն). 2015 թ․ դեկտեմբերի 18. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  7. Millington, Rob; Giles, Audrey R.; Hayhurst, Lyndsay M. C.; Luijk, Nicolien van; McSweeney, Mitchell (2019 թ․ դեկտեմբերի 2). «'Calling out' corporate redwashing: the extractives industry, corporate social responsibility and sport for development in indigenous communities in Canada». Sport in Society. 22 (12): 2122–2140. doi:10.1080/17430437.2019.1567494. ISSN 1743-0437. S2CID 150720371.
  8. «First Nations - Land Rights and Environmentalism in British Columbia». www.firstnations.de. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  9. Clayton, Thomas-Müller (2017 թ․ մարտի 20). «We need to start calling out corporate 'redwashing'». CBC News.