Իվան Գորեմիկին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իվան Լոգինովիչ Գորեմիկին
Ива́н Лóггинович Горемы́кин
Իվան Գորեմիկին
Ռուսաստանի 2-րդ և 5-րդ վարչապետ
մայիսի 5, 1906 - հուլիսի 21, 1906
12 փետրվարի 12, 1914 - փետրվարի 2, 1916
 
Կրթություն՝ Իրավագիտության կայսերական ուսումնարան
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Ազգություն ռուս
Դավանանք ուղղափառ
Ծննդյան օր 8 նոյեմբեր, 1839
Ծննդավայր Մեծ Նովգորոդ,Ռուսական կայսրություն
Վախճանի օր 24 դեկտեմբերի, 1917
Վախճանի վայր Սոչի, Ռուսաստանի Խորհրդային Ֆեդերատիվ Սոցիալիստական Հանրապետություն
Թաղված Q24930629?
Քաղաքացիություն  Ռուսական կայսրություն
 
Պարգևներ
Անդրեաս առաքյալի շքանշան, Սուրբ Վլադիմիրի 1-ին աստիճանի շքանշան, Սուրբ Ալեքսանդր Նևսկու ասպետական շքանշան, Սպիտակ արծվի շքանշան, Սուրբ Աննայի Առաջին Փառքի շքանշան, Սուրբ Ստանիսլավի 1-ին աստիճանի շքանշան, Երկաթյա թագի շքանշան, Պատվավոր լեգեոնի շքանշանի սպա, Պիոս IX‎-ի շքանշանի Մեծ խաչի ասպետ, Կարմիր արծվի շքանշանի Մեծ խաչ, Medal For works on peasants organizing in Poland, Լեհական ապստամբությունը ճնշելու համար մեդալ, «Ալեքսանդր III կայսեր թագավորելու հիշատակի» մեդալ, Medal In memory of coronation of Nikolay II և «Ի հիշատակ Ռոմանովների արքայատոհմի գահակալման 300-ամյակի» մեդալ

Իվան Լոգինովիչ Գորեմիկին (ռուս.՝ Ива́н Лóггинович Горемы́кин, Ivan Logginovič Goremykin, նոյեմբերի 8, 1839(1839-11-08)[2] կամ 1840[3], Մեծ Նովգորոդ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 24, 1917(1917-10-24)[1], Սոչի, Սևծովյան նահանգ, Ռուսական հանրապետություն), ռուս պահպանողական քաղաքական գործիչ, ով 1906 թվականին և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին (1914-1916 թվականներին) եղել է Ռուսաստանի վարչապետը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1839 թվականի նոյեմբերի 8-ին, ազնվականների ընտանիքում։ 1860 թվականին ավարտել է Իրավագիտության կայսերական դպրոցը և Սանկտ Պետերբուրգում դարձել փաստաբան։ Ռուսական Սենատում Գորեմիկինը դառնում է Լեհական թագավորությունում գյուղատնտեսության հարցերով պատասխանատու։ 1866 թվականին նշանակվում է Պլոցկի, իսկ 1869 թվականին՝ Կելցեի փոխքաղաքապետ։ 1891 թվականին նշանակվում է արդարադատության փոխնախարար՝ համարվելով «գյուղացիական հարցեր»-ում մասնագետ։

Մեկ տարի անց տեղափոխվում է Ներքին գործերի նախարարություն և 1895-1899 թվականներին ղեկավարում այն։ Գորեմիկինը Նիկոլայ Երկրորդ ցարի հավատարիմ աջակիցն էր և հետևաբար պահպանողական քաղաքականություն էր վարում։ 1897 թվականին Գորեմիկինը կամ նրա ղեկավարած նախարարությունը արտաքսում են Վլադիմիր Չերտկովին, ով տոլստոյական շարժման առաջնորդներից էր[4]։ Ռուսաստանի Ներքին գործերի նախարարությունը ղեկավարելու տարիներին Գորեմիկինը Ցարին ներկայացրեց մի առաջարկ, որը ենթադրում էր վարչական բարեփոխումներ և զեմստվո ծրագրի ընդլայնում։ Ծրագիրը չընդունվեց, և արդյունքում 1899 թվականին նա պաշտոնաթող եղավ, իսկ ահա 1906 թվականին դարձավ վարչապետ։ Առաջին Դումայի պահանջած քաղաքական բարեփոխումներին կտրուկ դեմ լինելու պատճառով նա չկարողացավ համագործակցել դումայի հետ և 1906 թվականի հուլիսին հրաժարական տվեց։ Նրան հաջորդեց Ներքին գործերի նախարար Պյոտր Ստոլիպինը, ով ավելի երիտասարդ էր և ավելի ազդեցիկ։ Մի քանի տարի անց Ցարը ետ կանչեց Գորեմիկինին, ով կրկին դարձավ Նախարարների խորհրդի նախագահ (վարչապետ) 1914 թվականի ապրիլից մինչև 1916 թվականի փետրվար։ Սակայն ո՛չ Պետական Դուման, ո՛չ էլ Նախարարների խորհուրդը չէին ընդունում Գորեմիկինին, և այդ թշնամական վերաբերմունքը մեծապես թուլացնում էր նրա կառավարման արդյունավետությունը։ Նա ինքը այս ամենը շատ լավ գիտակցում էր և Նիկոլայ Երկրորդին խնդրում, որ իր փոխարեն ավելի ժամանակակից հայացքների տեր մեկին նշանակի վարչապետի պաշտոնում։ Գորեմիկինի ցանկությունն իրականացավ 1916 թվականի փետրվարի սկզբին, երբ նրան փոխարինեց Բորիս Շտյուրմերը։ 1917 թվականի Փետրվարյան հեղափոխությունից հետո Գորեմիկինը ձերբակալվում է։ Մայիսին Կերենսկին համաձայնում է նրան ազատ արձակել, եթե թոշակի անցնի և հեռանա ապրելու Սոչիի իր ամառանոցում։ 1917 թվականի դեկտեմբերի 24-ին ընտանիքը ենթարկվում է ավազակային հարձակման, ինչի արդյունքում սպանվում են Գորեմիկինը, նրա կինը, դուստրը և փեսան։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]