Jump to content

Ինքնանկար սև շան հետ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ինքնանկար սև շան հետ
տեսակգեղանկար
նկարիչԳյուստավ Կուրբե[1]
տարի1840[1]
բարձրություն46,5 սանտիմետր[1] և 69 սանտիմետր[1]
լայնություն55,5 սանտիմետր[1] և 77 սանտիմետր[1]
ուղղությունռեալիզմ
ժանրինքնապատկեր
նյություղաներկ[1] և կտավ
գտնվում էՓոքր պալատ[1]
հավաքածուՓարիզ քաղաքի գեղարվեստի թանգարան[1]
հիմնական թեմաԳյուստավ Կուրբե
https://www.petitpalais.paris.fr/en/oeuvre/courbet-black-dog, https://www.petitpalais.paris.fr/oeuvre/courbet-au-chien-noir կայք
Ծանոթագրություններ
 Autoportrait dit Courbet au chien noir (PPP731) by Gustave Courbet Վիքիպահեստում

Ինքնանկար սև շան հետ (ֆր.՝ Autoportrait au chien noir), ֆրանսիացի բնանկարիչ Գյուստավ Կուրբեի 1842 թվականին նկարած և 1844 թվականին վերջացրած կտավը։ Պահվում է Փարիզի Փոքր պալատում։

Նկարագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նկարի վրա պատկերված է գլխարկով երիտասարդ, ով նստած է գետնին՝ սև շան կողքին։ Մեծ ժայռակտորին հենված՝ նա նայում է հանդիսատեսին, իսկ ձեռքին փոքրիկ ծխամորճ կա։ Նրա մեջքի հետևում՝ խոտերի մեջ, դրված է գիրք և ձեռնափայտ։ Հեռվում մենք տեսնում ենք հովտի բնանակարը՝ ծառերն ու բլուրները մասամբ ամպամած երկնքի ֆոնին։ Նկարչի ստորագրությունն ու նկարման թիվը կապույտ գույնով գրված են ձախ կողմում։

Այս նկարը հանդիսանում է Կուրբեի առաջին աշխատանքը, որն ընդունվել է Փարիզյան սալոն։ Լուվրում կայացած ցուցահանդեսի պաշտոնական կատալոգի մեջ կտավն ունի 414 գույքային համարը և կոչվում է «Հեղինակի նկարը» (ֆր.՝ Portrait de l'auteur)[2]։

Կուրբեն 1844 թվականի փետրվարի 21-ի ծնողներին ուղղված նամակում գրում է, որ նկարիչ Նիկոլ-Օգյուստ Գեսեի խորհրդով, ով եկել է նրան այցելելու դը լա Արպ փողոցում գտնվող Նարբոնիի հին քոլեջում տեղակայված արհեստանոցում, նա չորրորդ անգամ սալոնի ժյուրիին կներկայացնի նկարների մի շարք[3]։ Բացի «Ինքնանկար» կտավից նա սալոն ուղարկեց «Լոտան ու իր աղջիկները» և «Բնանակար» կտավները։ Բայց ցուցահանդեսի մեջ է ընդգրկվել միայն «Ինքնանկարը»։ Կուրբեն այս նամակում հիշատակել է, որ նկարը թվագրվում է 1842 թվականին։ Նույն թվականին նա նկարում է շան հետ ավելի փոքր չափսերով ևս մի ինքնանկար («Հեղինակի նկարը շան հետ», Պոնտարլեի թանգարան)։ Շունը, որի մասին գնում է խոսքը սպանիել է, որին մինչև մայիս նվիրել էին նկարչին[4]։

Նկարի վերլուծությունը ցույց է տվել, որ կտավը օգտագործվել է կրկնակի անգամ և նկարի տակ գտնվում է ևս մեկ նմանատիպ մոտիվով նկար։ Ենթադրվում է, որ նկարը սալոնում ցուցադրվել է փոքր ինչ կորացած ձևով։

1844 թվականից հետո նկարը նորից ցուցադրվել է Կաստանյարի ցուցահանդեսում։ 1909 թվականին Ջուլիետա Կուրբեն այն փոխանցել է Փարիզին[5]։

Վերլուծություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կուրբեն իրեն պատկերել է այդ ժամանակվա բոհեմական ոճով հագնված՝ սև թիկնոցով, զոլավոր տաբատով և երկար մազերով։ Լանդշաֆտն ենթադրաբան իրենից ներկայացնում է մասամբ հորինված Բոնեվոյի հովիտը (Դու)[6]։ Կուրբեն՝ իրեն նկարելով բաց երկնքի տակ, շարունակում է 17-րդ դարի անգլիացի ինքնանկարիչների սովորույթը[7]։

Զգացվում է, որ ստեղծագործության ոճի և մոտիվի վրա իրենց ազդեցությունն են թողել Թեոդոր Ժերիկոյի աշխատանքները, իսկ Ֆրանշ-Կոնտե լանդշաֆտի «օձային գիծը» փոխ է առնված Ուիլյամ Հոգարթից[8]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 https://www.parismuseescollections.paris.fr/fr/petit-palais/oeuvres/autoportrait-dit-courbet-au-chien-noir
  2. Notice du Salon de 1844, base Salons, musée d’Orsay. Le catalogue a été publié par Vinchon, fils et successeur de Mme Ve Ballard, imprimeur des Musées Royaux, rue J.-J. Rousseau, n° 8.
  3. Petra Ten-Doesschate Chu, Correspondance de Courbet, Paris, Flammarion, 2007.
  4. Ten-Doesschate Chu.
  5. Hélène Toussaint, in Courbet (1819—1877), catalogue de l’exposition, Paris, RMN, 1977.
  6. " Addendum ", in Gustave Courbet (1819—1877), Paris, RMN, 1977.
  7. Hélène Toussaint.
  8. Ségolène Le Men, «Les „incipit“ de Courbet et l’autoportrait», in Fabrice Flahutez (dir.), Visage et portrait, visage ou portrait, Nanterre, Presses universitaires de Paris-Nanterre, 2010․
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ինքնանկար սև շան հետ» հոդվածին։