Ժերեմի Ֆերարի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ժերեմի Ֆերարի
Ծնվել էապրիլի 6, 1985(1985-04-06)[1] (39 տարեկան)
ԾննդավայրՎիլեր Սեմեզ
ԿրթությունՖլորան դասընթացներ
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտություներգիծաբան, դերասան և պրոդյուսեր
jeremyferrari.fr

Ժերեմի Ֆերարի (ֆր.՝ Jérémy Ferrari, ապրիլի 6, 1985(1985-04-06)[1], Վիլեր Սեմեզ), ֆրանսիացի կատակերգու դերասան և հեռուստատեսության ու ռադիոյի հաղորդավար։ Հիմնականում նկարահանվել է սև կատակերգություններում[2]։ Իր կատակերգական հաղորդումներում անդրադարձել է ռասիզմի, ատելության, կնատյացության և խտրականության այլ դրսևորումներին։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆերարին մեծացել է Ֆրանսիայի Արդեններ գավառի Շառլվիլ Մեզիեր կոմունայում։ Նրա ծնողները ծնվել են Իտալիայում և աշխատել տեղի խանութներում։ Ավագ դպրոցում Ֆերարին թողել է դպրոցական ուսումը՝ թատերական կրթություն ստանալու նպատակով։ Երիտասարդ տարիքում սկսել է ճանապարհորդել և ներկայացնել իր «Սքեթչերից մինչև սքեթչեր» սթենդափը։ 17 տարեկանում մեկնել է Փարիզ՝ սովորելու Ֆլորանի դրամատիկական դպրոցում։

Ժերեմի Ֆերարին Ֆրանսիայում հայտնի կատակերգու է։ Երբեմն կատակերգական մրցույթներում է ունենում կատակերգու Առնո Սեմերի հետ։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թատրոն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սքեթչերից մինչև սքեթչեր
  • Ես տգե՞ղ եմ
  • Ուեշ
  • Երկու դատարկ աթոռներ, Բերտրան Մեթյուի աշխատությունը, որտեղ նա մարմնավորել է բանաստեղծ Արթյուր Ռեմբոյի դերը
  • Իմ յոթ մահացու մեղքերը[3]
  • Ալելույա բորդել! (2013 թվականի նոյեմբերին թողարկվել է DVD-ի վրա)
  • Ավինյոն փառատոն
  • Ռիրի փառատոն[4]
  • Եռյակի շրջագայություն, խաղացել է Առնո Սեմերի և Բատիստ Լեկապլենի հետ
  • Կվաճառեմ երկսենյականոց բնակարան Բեյրութում

Հեռուստատեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2005՝ Առավոտյան սուրճ, M6
  • 2010-2012՝ Մենք միայն խնդրում ենք ծիծաղել, France 2
  • 2011՝ Մենք վերանայեցինք ամեն ինչ, France 2
  • 2011՝ Մենք չենք ստում, France 2
  • 2012-2013՝ ONDAR Show, France 2
  • 2013՝ Քարտ բլանշ Ժերեմի Ֆերարիի և Առնո Սեմերի համար, France 4
  • 2013՝ Ձեռք չտաս իմ հեռուստացույցին, D8
  • 2013՝ Ծիծաղի մարաթոն, M6 (TV channel)
  • 2014՝ Հեռարձակում բոլորի համար, France 2

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 BD Gest' (ֆր.)
  2. Eggermont, Olivier. «Entretien avec Jérémy Ferrari, prince de l'humour noir». Le Vif. Roularta Media Group. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 2-ին.
  3. Revue de presse Արխիվացված 2012-06-27 Wayback Machine sur le site officiel de Jérémy Ferrari
  4. «C'est Pour de Rire». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 8-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժերեմի Ֆերարի» հոդվածին։