Ժերեմի Ֆերարի

Ժերեմի Ֆերարի
Ծնվել է	ապրիլի 6, 1985 (40 տարեկան)
Ծննդավայր	Վիլեր Սեմեզ
Կրթություն	Ֆլորան դասընթացներ
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Մասնագիտություն	երգիծաբան, դերասան և պրոդյուսեր
Աշխատավայր	RTL և Europe 1
	jeremyferrari.fr

Ժերեմի Ֆերարի (ֆր.՝ Jérémy Ferrari, ապրիլի 6, 1985(1985-04-06)^[1], Վիլեր Սեմեզ^[2]), ֆրանսիացի կատակերգու դերասան և հեռուստատեսության ու ռադիոյի հաղորդավար։ Հիմնականում նկարահանվել է սև կատակերգություններում^[3]։ Իր կատակերգական հաղորդումներում անդրադարձել է ռասիզմի, ատելության, կնատյացության և խտրականության այլ դրսևորումներին։

Կենսագրություն

Ֆերարին մեծացել է Ֆրանսիայի Արդեններ գավառի Շառլվիլ Մեզիեր կոմունայում։ Նրա ծնողները ծնվել են Իտալիայում և աշխատել տեղի խանութներում։ Ավագ դպրոցում Ֆերարին թողել է դպրոցական ուսումը՝ թատերական կրթություն ստանալու նպատակով։ Երիտասարդ տարիքում սկսել է ճանապարհորդել և ներկայացնել իր «Սքեթչերից մինչև սքեթչեր» սթենդափը։ 17 տարեկանում մեկնել է Փարիզ՝ սովորելու Ֆլորանի դրամատիկական դպրոցում։

Ժերեմի Ֆերարին Ֆրանսիայում հայտնի կատակերգու է։ Երբեմն կատակերգական մրցույթներում է ունենում կատակերգու Առնո Սեմերի հետ։

Կարիերա

Թատրոն

Սքեթչերից մինչև սքեթչեր
Ես տգե՞ղ եմ
Ուեշ
Երկու դատարկ աթոռներ, Բերտրան Մեթյուի աշխատությունը, որտեղ նա մարմնավորել է բանաստեղծ Արթյուր Ռեմբոյի դերը
Իմ յոթ մահացու մեղքերը^[4]
Ալելույա բորդել! (2013 թվականի նոյեմբերին թողարկվել է DVD-ի վրա)
Ավինյոն փառատոն
Ռիրի փառատոն^[5]
Եռյակի շրջագայություն, խաղացել է Առնո Սեմերի և Բատիստ Լեկապլենի հետ
Կվաճառեմ երկսենյականոց բնակարան Բեյրութում

Հեռուստատեսություն

2005՝ Առավոտյան սուրճ, M6
2010-2012՝ Մենք միայն խնդրում ենք ծիծաղել, France 2
2011՝ Մենք վերանայեցինք ամեն ինչ, France 2
2011՝ Մենք չենք ստում, France 2
2012-2013՝ ONDAR Show, France 2
2013՝ Քարտ բլանշ Ժերեմի Ֆերարիի և Առնո Սեմերի համար, France 4
2013՝ Ձեռք չտաս իմ հեռուստացույցին, D8
2013՝ Ծիծաղի մարաթոն, M6 (TV channel)
2014՝ Հեռարձակում բոլորի համար, France 2

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 BD Gest' (ֆր.)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Jérémy Ferrari : "La majorité de mes troubles n’ont aucun traitement médicamenteux" (ֆր.) — 2025.
↑ Eggermont, Olivier. «Entretien avec Jérémy Ferrari, prince de l'humour noir». Le Vif. Roularta Media Group. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 2-ին.
↑ Revue de presse Արխիվացված 2012-06-27 Wayback Machine sur le site officiel de Jérémy Ferrari
↑ «C'est Pour de Rire». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 8-ին.

Արտաքին հղումներ

Ժերեմի Ֆերարի Internet Movie Database կայքում

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժերեմի Ֆերարի» հոդվածին։

[_30b911aa3ee75697-1] 1,0 ^1,1 BD Gest' (ֆր.)

[_bf528a928d4b22ee-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Jérémy Ferrari : "La majorité de mes troubles n’ont aucun traitement médicamenteux" (ֆր.) — 2025.

[3] Eggermont, Olivier. «Entretien avec Jérémy Ferrari, prince de l'humour noir». Le Vif. Roularta Media Group. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 2-ին.

[4] Revue de presse Արխիվացված 2012-06-27 Wayback Machine sur le site officiel de Jérémy Ferrari

[5] «C'est Pour de Rire». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 8-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]