Զարուհի Պահրի
Զարուհի Պահրի | |
|---|---|
 | |
| Ծննդյան անուն | Զարուհի Շահբազ |
| Ծնվել է | մայիսի 31, 1880 |
| Ծննդավայր | Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն |
| Վախճանվել է | մայիսի 13, 1958 (77 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Բուլոն Բիյանկուր[1] |
| Գերեզման | Պեր Լաշեզ և Էջմիածնի Մայր Տաճար |
| Մասնագիտություն | արձակագիր, գրող, սոցիալական աշխատող և ակտիվիստ |
| Ազգություն | հայ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Օսմանյան կայսրություն |
| Աշխատավայր | Հայ կին և Դպրոցասէր վարժարան |
| Զարուհի Պահրի Վիքիդարանում | |
 Zarouhi Bahri Վիքիպահեստում | |
Զարուհի Պահրի (մայիսի 31, 1880, Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն - մայիսի 13, 1958, Բուլոն Բիյանկուր[1]), հայ արձակագիր։
Կրթությունն ստացել Կ. Պոլսում։ Ունեցել է գրական-հրապարակախոսական գործունեություն։ Աշխատակցել է Կ. Պոլսի «Հայ կին» հանդեսին, 1920-ականնների սկզբներին։ Հետագայում ապրել է Փարիզում։ Գրել է երեք վեպ՝ «Ոսփորի ափերուն վրայ» ընդհանուր խորագրով։ Այդ վեպեր են՝ «Տայան Գեւորգ պեյ կամ պատրիարքարանի փողոցին բնակիչները», «Տագրը» (1946) և «Խավարին մէջ»։ Սրանցից բացի՝ գրել է «Լուիզիթ» և «Ամպրոպը» վեպերը՝ ֆրանսահայ կյանքից, «Փառանձեմը»՝ Մեծ եղեռնից[2]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 https://archives.paris.fr/arkotheque/visionneuse/visionneuse.php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjItMTItMTkiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6MjQ7czo0OiJyZWYyIjtpOjgxNzc7czoxNjoidmlzaW9ubmV1c2VfaHRtbCI7YjoxO3M6MjE6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWxfbW9kZSI7czo0OiJwcm9kIjt9#uielem_move=-172%2C-248&uielem_islocked=1&uielem_zoom=95&uielem_brightness=0&uielem_contrast=0&uielem_isinverted=0&uielem_rotate=F
- ↑ Գառնիկ Ստեփանյան, Կենսագրական բառարան, հատոր Գ, Ե., «Խորհրդային գրող», 1990, էջ 235։
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Զարուհի Պահրի» հոդվածին։ |
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Զարուհի Պահրի» հոդվածին։ |
