Դժնիկ մանրապտուղ (լատին․՝ Rhamnus microcarpa), դժնիկազգիներ ընտանիքի, դժնիկ ցեղի բույս։
Գետնատարած և խիտ ճյուղավորված, ցածրաճ տերևաթափ թուփ է, մինչև 30 սմ բարձրությամբ կոշտուկավոր, մոխրավուն կամ մուգ դարչնագույն ճյուղերով և մերկ կամ կարճ մազմզուկապատ ընձյուղներով։ Տերևները հավաքված են կարճացած ընձյուղների վրա, լայն էլիպսաձև են կամ ձվաձև, երբեմն՝ գրեթե կլոր, 3-5 սմ երկարությամբ և 2-3 սմ լայնությամբ, մանր ատամնասղոցաեզր, վերևի կողմից անփայլ, կանաչավուն, ներքևի կողմից դեղնավուն կամ ոսկեգույն, փայլուն, երբեմն կապտավուն, մերկ։ Ծաղիկները լայն զանգականման են, մանր, 2-5 մմ երկարությամբ, աննշան, դեղնականաչավուն։ Պտուղը հակառակ ձվաձև է, մոտ 4 մմ երկարությամբ, չոր, մուգ գորշավուն։ Ծաղկում է մայիսի վերջին, հունիսին, պտուղները հասունանում են հուլիս-սեպտեմբեր ամիսներին։
Տարածված է Կովկասում և Փոքր Ասիայում։ Հայաստանի սահմաններում հանդիպում է Թումանյանի, Գուգարքի շրջաններում, Սևանի ավազանում, մերձալպյան և ալպյան գոտիներում, հաճախ չոր, քարքարոտ, արևոտ լանջերում, ժայռերի ճեղքերում, կիրճերի պատերին ու քարաժայռերին։ Աչքի է ընկնում մեծ դիմացկունությամբ, ցրտադիմացկուն է, երաշտադիմացկուն, լուսասեր (կարող է աճել նաև ստվերում), պահանջկոտ չէ հողի նկատմամբ։
Կարելի է օգտագործել քարապարտեզներում, ալպինարիաներում, ծաղկապարտեզային ձևավորումներում։ Էկոլոգիական խումբը' XI: Մշակության հավանական շրջանները՝ 1։
[1]:
