Գաբրիել Բորիչ
| Գաբրիել Բորիչ | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Social Convergence? |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Պունտա Արենասի բրիտանական դպրոցը |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ |
| Դավանանք | ագնոստիցիզմ[1] |
| Ծննդյան օր | փետրվարի 11, 1986 (39 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Պունտա Արենաս, Չիլի |
| Քաղաքացիություն |  Չիլի
|
| Հայր | Luis Javier Boric Scarpa? |
| Մայր | María Soledad Font Aguilera? |
| Կայք՝ | gabrielboric.cl |
| Ինքնագիր | 
|
| Պարգևներ | |
Գաբրիել Բորիչ Ֆոնտ (իսպ.՝ Gabriel Boric Font, փետրվարի 11, 1986, Պունտա Արենաս, Չիլի), չիլիացի ձախակենտրոն քաղաքական գործիչ։ Չիլիի ընտրված նախագահն է՝ լինելով իր երկրի պատմության մեջ ամենաբարձր ձայներ հավաքած թեկնածուն՝ այդպիսով հաղթելով ծայրահեղ աջ թեկնածու Խոսե Անտոնիո Կաստին[5][6]։
2011 թվականին իր երկրի ուսանողական մոբիլիզացիաների ժամանակ եղել է առանցքային առաջնորդ, իսկ 2014 թվականից հանրապետության պատգամավոր է։ Ծագումով Պունտա Արենասից է[7]։
Չիլիի նախագահ ի պաշտոնը ստանձնել է 2022 թվականի մարտի 11-ին՝ 36 տարեկանում, դառնալով մոլորակի երկրորդ ամենաերիտասարդ առաջնորդը[8]։
Սովորել է Չիլիի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում և 2012 թվականին եղել է համալսարանի ուսանողական ֆեդերացիայի նախագահը[9][10][11]։ Ակտիվորեն մասնակցել է «Ինքնավար ձախեր» (Izquierda Autónoma) ուսանողական շարժմանը։ «Նոդո XXI» հասարակական կազմակերպության տնօրենն է[12]։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գաբրիել Բորիչը ծնվել է 1986 թվականին Պունտա Արենասում՝ խորվաթական ծագմամբ ճարտարագետ-քիմիկոս Լուիս Բորիչի, որն ավելի քան 40 տարի աշխատել է Empresa Nacional del Petróleo նավթագազային ընկերությունում[13], և կատալոնական ծագմամբ իսպանուհի Մարիա Ֆոնտի ընտանիքում[14][15]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ https://www.t13.cl/videos/elecciones-2021/politica/gabriel-boric-y-su-relacion-fe-estoy-permanente-busqueda-espiritual
- ↑ https://www.elnacional.cat/ca/confidencial/catala-cola-100-persones-influents-revista-time_761691_102.html
- ↑ https://www.elmostrador.cl/noticias/pais/2023/01/09/presidente-boric-recibe-a-mandatario-colombiano-gustavo-petro-en-el-palacio-de-la-moneda/
- ↑ https://mercury.bloomberg.com/images/414730351
- ↑ El País: La nueva cara de la izquierda en América Latina.
- ↑ Biobio Chile: Boric rompe récords y es el presidente electo con mayor votación de la historia
- ↑ Congreso Nacional de Chile
- ↑ El Sol de México: Gabriel Boric, Nayib Bukele y los presidentes más jóvenes en asumir el puesto.
- ↑ «Nuevo presidente de la FECh se desmarca de "partidos políticos tradicionales" y critica a Gajardo». LaSegunda.com (իսպաներեն). 2011 թ․ դեկտեմբերի 7. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ «Boric tras vencer en elecciones Fech: 'Los adversarios no están en la universidad, están en el gobierno y el parlamento' – Nacional – LA TERCERA». La Tercera (իսպաներեն). Grupo Copesa. 2011 թ․ դեկտեմբերի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ «Andrés Fielbaum asume presidencia de la FECh». Terra (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ «Quiénes Somos». Fundación Nodo XII (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 17-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ «Familia Boric Font» (PDF). laprensaaustral.cl (իսպաներեն). 2013 թ․ հոկտեմբերի 13. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ «Mi manifiesto: Gabriel Boric, presidente de la Fech». La Tercera (իսպաներեն). Grupo Copesa. 2012 թ․ մայիսի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ Andrés, Marcela (2011 թ․ դեկտեմբերի 12). «El magallánico que llega a tomar el control de la Fech». La Tercera (իսպաներեն). Grupo Copesa. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 4-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գաբրիել Բորիչ» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||||
