Գաբրիել Բորիչ
| Գաբրիել Բորիչ | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Social Convergence? |
|---|---|
| Կրթություն՝ | The British School? |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և líder del pueblo y estudiantes |
| Դավանանք | ագնոստիցիզմ[1] |
| Ծննդյան օր | փետրվարի 11, 1986 (37 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Պունտա Արենաս, Չիլի |
| Քաղաքացիություն |  Չիլի
|
| Հայր | Luis Javier Boric Scarpa? |
| Մայր | María Soledad Font Aguilera? |
| Կայք՝ | gabrielboric.cl |
| Ինքնագիր | 
|
| Պարգևներ | |
Գաբրիել Բորիչ Ֆոնտ (իսպ.՝ Gabriel Boric Font, փետրվարի 11, 1986, Պունտա Արենաս, Չիլի), չիլիացի ձախակենտրոն քաղաքական գործիչ։ Չիլիի ընտրված նախագահն է՝ լինելով իր երկրի պատմության մեջ ամենաբարձր ձայներ հավաքած թեկնածուն՝ այդպիսով հաղթելով ծայրահեղ աջ թեկնածու Խոսե Անտոնիո Կաստին[2] [3]։
2011 թվականին իր երկրի ուսանողական մոբիլիզացիաների ժամանակ եղել է առանցքային առաջնորդ, իսկ 2014 թվականից հանրապետության պատգամավոր է։ Ծագումով Պունտա Արենասից է[4]։
Չիլիի նախագահ ի պաշտոնը ստանձնել է 2022 թվականի մարտի 11-ին՝ 36 տարեկանում, դառնալով մոլորակի երկրորդ ամենաերիտասարդ առաջնորդը[5]։
Սովորել է Չիլիի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում և 2012 թվականին եղել է համալսարանի ուսանողական ֆեդերացիայի նախագահը[6][7][8]։ Ակտիվորեն մասնակցել է «Ինքնավար ձախեր» (Izquierda Autónoma) ուսանողական շարժմանը։ «Նոդո XXI» հասարակական կազմակերպության տնօրենն է[9]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գաբրիել Բորիչը ծնվել է 1986 թվականին Պունտա Արենասում՝ խորվաթական ծագմամբ ճարտարագետ-քիմիկոս Լուիս Բորիչի, որն ավելի քան 40 տարի աշխատել է Empresa Nacional del Petróleo նավթագազային ընկերությունում[10], և կատալոնական ծագմամբ իսպանուհի Մարիա Ֆոնտի ընտանիքում[11][12]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ https://www.t13.cl/videos/elecciones-2021/politica/gabriel-boric-y-su-relacion-fe-estoy-permanente-busqueda-espiritual
- ↑ El País: La nueva cara de la izquierda en América Latina.
- ↑ Biobio Chile: Boric rompe récords y es el presidente electo con mayor votación de la historia
- ↑ Congreso Nacional de Chile
- ↑ El Sol de México: Gabriel Boric, Nayib Bukele y los presidentes más jóvenes en asumir el puesto.
- ↑ «Nuevo presidente de la FECh se desmarca de "partidos políticos tradicionales" y critica a Gajardo»։ LaSegunda.com (իսպաներեն)։ 7 December 2011։ Վերցված է 4 August 2015
- ↑ «Boric tras vencer en elecciones Fech: 'Los adversarios no están en la universidad, están en el gobierno y el parlamento' – Nacional – LA TERCERA»։ La Tercera (իսպաներեն)։ Grupo Copesa։ 7 December 2011։ Արխիվացված է օրիգինալից 12 January 2012-ին։ Վերցված է 4 August 2015
- ↑ «Andrés Fielbaum asume presidencia de la FECh»։ Terra (իսպաներեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 1 December 2012-ին։ Վերցված է 4 August 2015
- ↑ «Quiénes Somos»։ Fundación Nodo XII (իսպաներեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 17 November 2013-ին։ Վերցված է 24 July 2015
- ↑ «Familia Boric Font»։ laprensaaustral.cl (իսպաներեն)։ 13 October 2013։ Արխիվացված է օրիգինալից 2 December 2013-ին։ Վերցված է 24 July 2015
- ↑ «Mi manifiesto: Gabriel Boric, presidente de la Fech»։ La Tercera (իսպաներեն)։ Grupo Copesa։ 6 May 2012։ Արխիվացված է օրիգինալից 9 May 2012-ին։ Վերցված է 4 August 2015
- ↑ Andrés Marcela (12 December 2011)։ «El magallánico que llega a tomar el control de la Fech»։ La Tercera (իսպաներեն)։ Grupo Copesa։ Արխիվացված է օրիգինալից 13 February 2012-ին։ Վերցված է 4 August 2015
| ||||||||||||||||||
