Բենիկ Հարությունյան
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հարությունյան (այլ կիրառումներ)
 | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 8, 1946 (77 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Հաթերք, Մարդակերտի շրջան, ԼՂՀ |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Երևանի պետական բժշկական ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն | բժիշկ |
| Գիտական աստիճան | բժշկական գիտությունների դոկտոր և պրոֆեսոր |
| Աշխատավայր | ՀՀ ԱՆ Կուրորտաբանության և ֆիզիկական բժշկության գիտահետազոտական ինստիտուտ |
| Պաշտոն | Տնօրեն |
| Պարգևներ |  և  |
Բենիկ Նիկոլայի Հարությունյան (հունիսի 8, 1946, Մարտակերտի շրջան, ԼՂԻՄ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բժիշկ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր (1991), պրոֆեսոր (1992), բուժծառայության գնդապետ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1964-1970 թվականներին սովորել է Երևանի պետական բժշկական ինստիտուտի բուժական ֆակուլտետում, 1977-1979 թվականներին՝ Մոսկվայի բժիշկների կատարելագործման կենտրոնական ինստիտուտի վիրաբուժության գծով հատուկ կլինիկական օրդինատուրան, 1987-1989 թվականներին՝ Մոսկվայի Իվան Սեչենովի անվան առաջին բժշկական ինստիտուտի ընդհանուր վիրաբուժության գծով դոկտորանտուրան։
Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1970-1972 թվականներին եղել է Խորհրդային բանակի գնդի ավագ բժիշկ, 1972-1974 թվականներին աշխատել է Արագածի շրջանում որպես գլխավոր բժշկի բուժական գծով տեղակալ, վիրաբույժ, 1974-1977 թվականներին՝ Վարդենիսի բուժմիավորման գլխավոր բժիշկ, 1979-1980 թվականներին աշխատել է ՀՀ առողջապահության նախարարության բուժական վարչությունում, 1980-1983 թվականներին՝ Մալիի հանրապետության Գաբրիել Տուրէի անվան հոսպիտալում որպես ավագ վիրաբույժ, 1983-1984 թվականներին՝ Չարենցավանի քաղաքային հիվանդանոցում, գլխավոր բժիշկ, վիրաբույժ, 1984-1987 թվականներին՝ Հրազդանի բուժմիավորման գլխավոր բժիշկ, վիրաբույժ, 1990-1993 թվականներին՝ Երևանի պետական բժշկական համալսարանի վիրաբուժական հիվանդությունների թիվ 1 ամբիոնի պրոֆեսոր, 1991-1992 թվականներին՝ ՀՀ ԱՆ բուժ-կանխարգելիչ օգնության գլխավոր վարչության պետ, 1992-1993 թվականներին՝ ԵՊԲՀ աղետների բժշկության ամբիոնի վարիչ, 1993-1995 թվականներին՝ ՀՀ ՊՆ Ռազմաբժշկական վարչության պետ, 1993-1997 թվականներին՝ ԵՊԲՀ ռազմադաշտային վիրաբուժության ամբիոնի պետ, 2001 թվականից՝ ՌԴ Բժշկատեխնիկական գիտությունների ակադեմիայի հայաստանյան մասնաճյուղի նախագահ, 2002 թվականից՝ ՀՀ ԱՆ Կուրորտաբանության և ֆիզիկական բժշկության գիտահետազոտական ինստիտուտի տնօրեն, 2003-2011 թվականներին՝ ՀՀ ԱՆ Ս. Ավդալբեկյանի անվան առողջապահության ազգային ինստիտուտի վերականգնողական թերապիայի և կուրորտաբանության ամբիոնի վարիչ, 2010 թվականից՝ ՀՀ պաշտպանության նախարարի խորհրդական ռազմաբժշկական հարցերով, 2011 թվականից՝ ԵՊԲՀ ռեաբիլիտալոգիայի, ֆիզիոթերապիայի և սպորտային բժշկության ամբիոնի վարիչ[1][2]։
Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Արցախ» Հայրենակցական ԲՄ նախագահության անդամ (1998)։
- Ռուսաստանի Դաշնության Բնական գիտությունների Ակադեմիայի իսկական անդամ (1998)
- Ռուսաստանի Դաշնության Բժշկա-տեխնիկական գիտությունների Ակադեմիայի իսկական անդամ (2001)։
- «Բալնեոլոգների և կուրորտաբանների հայկական ընկերության» նախագահ (2004)։
- «Առողջապահության կազմակերպիչների միավորում» Հ/Կ նախագահության անդամ (2006)։
- ՀՀ Նախագահին կից Հանրային խորհրդի անդամ, առողջապահության և սոցիալական հարցերի հանձնաժողովի կոլեգիայի անդամ (2008)։
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ԽՍՀՄ բարձրագույն պարգև, «Առողջապահության գերազանցիկ» մեդալ
- «Պատվո նշան» շքանշան
- «Պիրոգովի մեդալ» շքանշան
- «Գիտության և արվեստի ասպետ» շքանշան
- «Վերնադսկու ոսկե աստղ» շքանշան
- «Չիժևսկու ոսկե մեդալ շքանշան
- «Ռոբերտ Կոխի ոսկե մեդալ»
- ՀՀ զինված ուժերի 20-ամյակի ոսկե մեդալ
- ՀՀ ՊՆ Մարշալ Բաղրամյանի մեդալ
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Բենիկ Նիկոլայի Հարությունյան, Զինվորական բժիշկների հայկական ասոցիացիա». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 15-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
- ↑ Բենիկ Հարությունյանի կենսագրությունը ՀՀ ԱՆ Կուրորտաբանության և ֆիզիկական բժշկության գիտահետազոտական ինստիտուտի կայքում(չաշխատող հղում)
|
