Հասունի մարմինը կարճ է, լայն, պարանոցը վատ է արտահայտված։ Կերպարանափոխության ընթացքում պոչն անհետանում է։ Զույգ վերջավորությունները լավ են զարգացած, հետինները 2-3 անգամ ավելի երկար են առջևիններից և լավ հարմարված են թռիչքային տեղաշարժմանը։ Թմբկաթաղանթը զարգացած է։
Վարում են ցամաքային կամ կիսաջրային կյանք, որոշ տեսակներ ապրում են միայն ջրում։ Ցամաքայինները լինում են ծառաբնակ (ծառագորտեր) և գետնափոր։ Ծառաբնակների որոշ տեսակներ որսի հետևից ծառից ծառ կարող են թռչել 12 մ և ավելի։ Գետնափորները ցերեկները թաղվում են հողի մեջ՝ երբեմն հասնելով 75 սմ խորության։
Օգտակար են. ոչնչացնում են վնասակար միջատներին, որոշ տեսակներ սնունդ են թռչունների և մի շարք մուշտակավոր կենդանիների համար։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 433)։
