Ախուլգո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ախուլգո
ավարերեն՝ АхΙулгохΙ
Թունել Ախուլգո լեռան տակ
Տեսակլեռ
Երկիր Ռուսաստան
Վարչատարածքային միավորԴաղստանի Հանրապետություն
ԼեռնաշղթաՄեծ Կովկաս

Ախուլգո, լեռ Դաղստանում, Ունցուկուլսկի շրջանում, Անդյան Կոյսու գետի ափին։ Ախուլգո լեռան հետ համանուն պատմական աուլները (Ախուլգո Նոր և Հին) ներկայումս չունեն մշտական բնակչություն։ Լեռան միջով անցնում է թունել (Մախաչկալա-Բոտլիխ ավտոճանապարհ)։

Ավարերենից Ախուլգո բառը (АхІул гохI) բառացի թարգմանվում է որպես «Կանչի լեռ»։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1838-1839 թվականներին լեռը և երկու ամրացված աուլ նրա գագաթին (Ախուլգո Հին և Նոր) ծառայեցին որպես մայրաքաղաք լեռնականների առաջնորդ Շամիլի համար[1][2]։

1839-ի հունիսի 13-ից օգոստոսի 22-ը Ախուլգո ամրոցում լեռնականները Շամիլի գլխավորությամբ դիմակայեցին ռուսական զորքերի պաշարմանը։ Միայն օգոստոսի 22-ին ռուսական զորքերը արյունահեղության միջոցով տիրացան Ախուլգո լեռանը[2]։

Պատմական գնահատականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժամանակակից դաղեստանցի հեղինակ Շապի Կազիևը իր «Իմամ Շամիլ» գրքում նկարագրում է Ախուլգո լեռան պայքարը ոչ միայն որպես Կովկասի լեռնականների տղամարդկության օրինակ, ովքեր ապստամբել էին, այլև ցույց տալու համար ռուսական զենքի ուժը։

«Ախուլգոն պաշտպանողների արիությունն աննկարագրելի էր։ Շամիլի ընկեր և զինակից Ալիբեկ Խուզանսկին, երբ թնդանոթային ռումբը փշրում է նրա աջ ուսը և նրա ձեռքը կախվում է միայն ջլերից, խնդրում էր ընկերներին կտրել այն, որպեսզի չխանգարի պայքարել»։

«Պակաս ապշեցուցիչ չէր ռուս զինվորների քաջությունը։ Նրանք պաշարում էին Ախուլգոն իրար ուսի կանգնած, բարձրանալով պարաններով և գլխապտույտ բարձրության վրա աստիճաններով, մյուրիդների կրակի և քարերի կույտերի տակ։ Ցավոք պատմությունը այդ հուսահատ քաջերին դարձրեց ոչ թե բարեկամ, այլ թշնամի»[3]։

Իլյուստրացիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կերպարը գրականության և արվեստի մեջ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1880-1890 թվականներին, Մյունխենում նկարիչ Ռուբո Ֆրանցը նկարել է «Ախուլգո աուլի պաշարումը» պատկերը։ Այնուհետև նա նկարել է նաև «Սևաստոպոլի պաշտպանությունը» և «Բորոդինյան պայքար» նկարները։ «Ախուլգո աուլի պաշարումը» պատկերի հատվածներ պահպանվել են և այժմ գտնվում են Մախաչկալա քաղաքի թանգարանում[4]։
  • Շապի Կազիևը «Ախուլգո» անվանումով վեպ է գրել. Ахульго. Роман. — Махачкала: Эпоха, 2008. — ISBN 978-598390-047-9

Հետաքրքիր փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1839 թվականի Ախուլգոյի ամրոցի պաշարմանը մասնակցել է Նիկոլայ Մարտինովը, ով սպանել է հռչակավոր ռուս պոետ Միխայիլ Լերմոնտովին[2].

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Ибрагимов М.-Н.А. Муса Балаханский. — Махачкала, 2009. — С. 83. — 298 с. — ISBN 978-5-904017-16-3
  2. 2,0 2,1 2,2 «Штурм Ахульго | Журнал «Воздушно-космическая оборона»». webmail.vko.ru. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
  3. Казиев Шапи Имам Шамиль. — Москва: Молодая Гвардия, 2001. — 378 с.
  4. «Дагестанский Музей Изобразительных Искусств » Панорама Рубо». www.dmii.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.