Ալայի լեռնաշղթա, Պամիրա-Ալայան լեռնային համակարգի լեռնաշղթա՝ Ղրղզստանում և մասամբ Տաջիկստանում. միմյանցից անջատում է Ֆերգանայի և Ալայի հովիտները։ Երկարությունը շուրջ 400 կմ։ Բարձրությունը մինչև 5539 մետր։
Հյուսիսային լանջերը մեղմաթեք իջնում են դեպի Ֆերգանայի հովիտը, հարավային լանջերը՝ զառիթափ դեպի Ալայան հովիտը։ Կազմված է ավազակավերից և բյուրեղային թերթաքարերից։ Նախալեռները ծածկված են կիսաանապատային, լանջերը՝ տափաստանային բուսականությամբ և անտառով, ավելի բարձր՝ ալպյան մարգագետիններ են։ Կատարին, հատկապես արևմտյան բարձրադիր մասում՝ ձյուն և սառցադաշտեր (568 կմ)։
Անվանումն առաջացել է սանսկրիտերենալայ «կացարան, բնակվելու վայր» բառից[2]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 136)։