Ազիզիեն կոչվել է նաև Բաշփունար։ XX դարի սկզբին ուներ 1600 բնակիչ, որից 400-ը՝ հայ։ Ազիզիեի բնակիչները զբաղվում էին արհեստագործությամբ և առևտրով, նաև երկրագործությամբ, այգեգործությամբ։ Ազիզիեում կար հայկական եկեղեցի՝ կառուցված 1884 թվականին, երկու վարժարան։ 1915 թվականին Մեծ եղեռնի ժամանակ Ազիզիեի հայ բնակչության մեծ մասը զոհվեց[1]։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ազիզիե (այլ կիրառումներ)
Թուրքիա
