Ադոնիս

Ադոնիս;
Տեսակ	հունական դիացաբանության աստված
Դիցաբանություն	հին հունական դիցաբանություն
Սեռ	արական
Զբաղմունք	Որսորդություն
Սպանված է	S. scrofa
Հայր	Cinyras?, Theias? և Ֆենիքս
Մայր	Myrrha? և Alphesiboea?
Քույր/Եղբայր	Myrrha?, Braesia?, Laogore? և Orsedice?
Կողակից	Աֆրոդիտե և Պերսեփոնե
Զավակներ	Beroe? և Golgos?
Ասպարեզ	գեղեցկություն և ցանկություն
	Adonis Վիքիպահեստում

Ադոնիս (հին հունարեն՝ Ἄδωνις - «իմ Տեր», փյունիկ, դոն-պարոն, տեր), փյունիկյան աստված, որն անձնավորում էր մահացող և վերակենդանացող բնությունը։

Ադոնիսի պաշտամունքը հայտնի է մեր թվարկությունից առաջ 2-րդ հազարամյակից։ Մեր թվարկությունից առաջ V դարում թափանցել է Հունաստան և ապա՝ Հռոմ։

Ըստ հունական դիցաբանության^[3], Մյուռան (կամ Զմյուռնիան) սիրահարվում է իր հորը՝ Կիպրոսի արքա Կինյուրասին և, թաքցնելով իր ինքնությունը, կենակցում նրա հետ։ Իմանալով ճշմարտությունը՝ հայրը ցանկանում է սպանել դստերը, բայց աստվածները, խղճալով նրան դարձնում են զմուռսի ծառ, որից ծնվում է որդին՝ Ադոնիսը։

Մահկանացու Ադոնիսը հրաշալի որսորդ էր։ Նա չլսեց Ափրոդիտեի զգուշացումները՝ հեռու մնալ վայրի կենդանիներից, և դարձավ Արեսի կողմից ուղարկված ահռելի վարազի զոհը։

Բացառիկ գեղեցկությամբ օժտված Ադոնիսը դառնում է Աֆրոդիտեի սիրելին։ Երբ որսի ժամանակ Ադոնիսը մեռնում է վարազի հասցրած վերքերից, Աֆրոդիտեի խնդրանքով Զևսը նրան ետ է բերում մեռելների աշխարհից (Հադեսից) և համաձայնում, որ տարվա կեսը Ադոնիսը մնա այնտեղ, իսկ մյուս կեսը՝ երկրի վրա, Աֆրոդիտեի մոտ՝ կարմերփյան անիմոն ծաղկի տեսքով։ Ադոնիսի առասպելը մեծ ազդեցություն է ունեցել Քրիստոսի մասին ստեղծված առասպելների վրա։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Любкер Ф. Adonis (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 17—18.
↑ ^2,0 ^2,1 Любкер Ф. Cinyras (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 290.
↑
- Мифы народов мира. В 2 т. — М., 1991-92. — Т.1. — С.46-49;
- Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. В 3 т. — М., 2001. — Т.1. — С.24-26

Արտաքին հղումներ

См. также Орфика, фр.201 Керн; Гигин. Мифы 248.
Афродита и Адонис

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ադոնիս» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 76)։

[_d7e05519b1291e93-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Любкер Ф. Adonis (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 17—18.

[_3f8958f6f666aeb3-2] 2,0 ^2,1 Любкер Ф. Cinyras (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 290.

[3] 
Мифы народов мира. В 2 т. — М., 1991-92. — Т.1. — С.46-49;

Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. В 3 т. — М., 2001. — Т.1. — С.24-26

[4] Мифы народов мира. В 2 т. — М., 1991-92. — Т.1. — С.46-49;

[5] Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. В 3 т. — М., 2001. — Т.1. — С.24-26

[1]

[2]

[3]