Ադել Հանել
 ֆր.՝ Adèle Haenel | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 11, 1989[1][2][3] (34 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Փարիզ |
| Կրթություն | Մոնտենի լիցեյ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | դերասանուհի, կինոդերասանուհի և թատրոնի դերասանուհի |
| Համատեղ ապրող(ներ) | Սելին Սյամմա |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Ադել Հանել (ֆր.՝ Adèle Haenel, փետրվարի 11, 1989[1][2][3], Փարիզ), ֆրանսիացի դերասանուհի։
Կյանքը և կարիերան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանելը ծնվել է Փարիզում և մեծացել է Սեն Սեն Դենիում։ Մայրը ուսուցիչ է, իսկ հայրը թարգմանիչ[4]։ Նա մասնակցել է Մոնտրեում գործող թատերական դասընթացներին։
Հանելը առաջին անգամ հայտնվել է էկրանին «Դևերը» ֆիլմում նկարահանվելով, կերտելով Հլոյաի դերը։ 2007 թվականին նրան մեծ ճանաչում բերեց «Դևերը» ֆիլմը, որտեղ նա կերտում էր Ֆլորիանի դերը։ Այս դերի համար նա արժանացել է «Սեզար» մրցանակին՝ «Լավագույն կանացի դեր» անվանակարգում։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականից հանդիպում է ռեժիսոր Սելին Սքամբմանի հետ, ում հետ ծանոթացել է «Դևերը» ֆիլմի ժամանակ[5][6]։
Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Թվական | Անվանում | Դեր | Ծանոթագրություններ |
|---|---|---|---|
| 2002 | Դևերը | Հլոյե | |
| 2006 | Ջրաշուշաններ | Ֆլորինա | |
| 2009 | Կանանց ազատություն | Լուսի | Հեռուստատեսային ֆիլմ |
| 2010 | Հրաժեշտ Մոլիտորին | Պոլինի ընկերուհին | Կարճ ֆիլմ |
| 2010 | Մեծ անտառներ | Լիս | Կարճ ֆիլմ |
| 2010 | Պոլինե | Կարճ ֆիլմ | |
| 2011 | Իզաբել | ||
| 2011 | Հանդուրժողականության տուն | Լեա | |
| 2011 | Ջերմային ալիք | Ամելի | |
| 2011 | Գիշերվա երեխաները | Հերիետե | Կարճ ֆիլմ |
| 2011 | Գոլդման | Ժաննա | Հեռուստատեսային ֆիլմ |
| 2012 | Մարդիկ | Կարճ ֆիլմ | |
| 2012 | Ալլա | Ժաննա | |
| 2012 | Երեք աշխարհներ | Մարիոն Թեսթեր | |
| 2012 | Ճոպան | Մաշա | Հեռուստատեսային ֆիլմ |
| 2013 | Սուզաննա | Մարիա | |
| 2014 | Սիրո առաջին պայքարում | Մադելինա | |
| 2014 | Իմ դստեր անունով | ||
| 2015 | Արգելված սենյակ | ||
| 2015 | Օգրես | Մոնա | |
| 2016 | Անչափահաս աղջիկը | Ջենի | |
| 2016 | Նոկտուրամա | Հեծանիվով աղջիկ | |
| 2016 | Որբը | Ռենի | |
| 2016 | Հանդիպումներ | ||
| 2016 | Երեկվա ծաղրանկար | Զազի | |
| 2017 | 120 րոպե տևողությամբ | Սոֆի | |
| 2018 | Ազատության մեջ | ||
| 2018 | Մեկ ազգ, մեկ թագավոր |
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Géliot C. Interview d'Adèle Haenel : "La relation avec un réalisateur fait tout" (ֆր.) // Version Femina — 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Adèle Haenel (ֆր.) — Paris Match.
- ↑ 3,0 3,1 Adèle Haenel • Actress – Interview — Cineuropa, 2012.
- ↑ «Adèle Haenel, la belle insurgée»։ Libération.fr (ֆրանսերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-10-19-ին։ Վերցված է 2017-09-10
- ↑ Romney Interview by Jonathan (2016-12-04)։ «Adèle Haenel: ‘Recycling cliches is a sign that a film lacks courage’»։ The Guardian (en-GB)։ 0261-3077։ Վերցված է 2017-09-10
- ↑ «FIFF: les photos du début du festival et notre coup de coeur» (fr-FR)։ Վերցված է 2017-09-10
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- shooting-stars.eu կայքէջ Archived 2017-07-24 at the Wayback Machine.
| ||||||||||||
