Աբդուլա Ալիշ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աբդուլա Ալիշ
Ծնվել էսեպտեմբերի 15, 1908(1908-09-15)
ԾննդավայրKöyek, Q50078898?, Spassky Uyezd, Կազանի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էօգոստոսի 25, 1944(1944-08-25) (35 տարեկան)
Վախճանի վայրՊլյոտցենզեե բանտ, Բեռլին, Նացիստական Գերմանիա
Մասնագիտությունբանաստեղծ, գրող և մանկագիր
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
 Abdulla Alish Վիքիպահեստում

Աբդուլա Ալիշ (թաթարերեն՝ Abdulla Aliş, իսկական անունը՝ Габдуллаҗан Габделбари улы Алишев, Ğabdullacan Ğabdelbarıy uğlı Alişev, սեպտեմբերի 15, 1908(1908-09-15), Köyek, Q50078898?, Spassky Uyezd, Կազանի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 25, 1944(1944-08-25), Պլյոտցենզեե բանտ, Բեռլին, Նացիստական Գերմանիա), թաթար խորհրդային բանաստեղծ, արձակագիր, թատերագիր, ժուռնալիստ. ստեղծագործել է հիմնականում մանուկների համար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1908 թվականին, Թաթարստանի Կայուկի գյուղում։ 1927 թվականին ընդունվել է Կազանի հողաշինարարական տեխնիկումը, ավարտելուց հետո աշխատել որպես մելիորատոր, շինարար։ 1933 թվականից անցել է ժուռնալիստական աշխատանքի, դարձել «Пионер каляме» («Պիոների գրիչ») ամսագրի պատասխանատու քարտուղար։ 1938—1941 թթ. սովորել է Կազանի մանկավարժական ինստիտուտում։

1939 թվականին ընդունվել է ԽՍՀՄ գրողների միության շարքերը։ 1941-ին նշանակվել է թաթարական ռադիոկոմիտեի խմբագիր[1]։

Հայրենական մեծ պատերազմի առաջին իսկ օրերից մեկնել է ռազմաճակատ, 1941 թվականի հոկտեմբերին Բրյանսկի մատույցներում գերի ընկել գերմանացիներին, նետվել համակենտրոնացման ճամբար, որտեղ հանդիպել է թաթար անվանի բանաստեղծ Մուսա Ջալիլին։ Ալիշին անդամագրել են «Իդել-Ուրալ» լեգեոնին, որտեղ աշխատել է որպես թարգմանիչ[2]։ Համակենտրոնացման ճամբարում նա Մուսա Ջալիլի հետ հակաֆաշիստական բովանդակությամբ թռուցիկներ է պատրաստել ու ցրել։ Ընդհատակյա իր գործունեության համար 1944 թվականի օգոստոսի 25-ին գիլիոտինահարվել է Բեռլինի Պլյոտցենզեե զինվորական բանտում։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Պիոներական ջոկատի դրոշը» (1931);
  • Dulqınnar («Ալիքներ» (1934);
  • Ant («Երդում» (1935);
  • «Իլգիզի հետ» (բանաստեղծությունների ժողովածու);
  • Minem abí («Իմ եղբայրը», (բանաստեղծությունների ժողովածու, 1940)[3];
  • «Հարևաններ» (պիես),
  • «Փոքրիկ բանտարկյալը» (պիես)
  • Ana äkiätläre («Մորս հեքիաթները», 1941)
  • Sertotmas ürdäk («Բլբլացող բադը», պիես)

Հիշատակը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1965 թ. Կազանի պիոներների պալատը կոչվել է Աբդուլա Ալիշի անունով[4]։

Թաթարստանի մայրաքաղաքի Մայիսի 1-ի հրապարակում՝ կազանյան Կրեմլի աշտարակի մոտ, կառուցվել է հուշահամալիր, որի հուշասյան վրա փորագրված է նաև Ալիշի դիմապատկերը։

2002 թվականին Բեռլինի Պլյոտցենզեե բանտի թանգարանի հարևանությամբ գործող Դիմադրության շարժման թանգարանում տեղադրվել է թաթար գրողներ Մուսա Ջալիլին ու Աբդուլա Ալիշին նվիրված ցուցավահանակ։

2018 թ. Թաթարստանի Բոլգար գյուղում՝ պատմա-հնագիտական համալիրի տարածքում բացվել է Աբդուլա Ալիշի թանգարանը[5]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Биография Абдуллы Алиша
  2. «Журнал «Лексикон», № 50 від 22 травня 2010 (ռուս.)». Արխիվացված է օրիգինալից 5 березень 2016-ին. Վերցված է 25 серпень 2012-ին.
  3. Стихи Абдуллы Алиша
  4. Популярная заметка об Алише в Казанской газете
  5. https://www.tatar-inform.ru/news/2018/07/21/619945/

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աբդուլա Ալիշ» հոդվածին։