«Սալարկ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Փոխվում է էջը ''''Սալարկ''', ավտոմոբիլային ճանապարհի կամ փողոցի բանուկ մասի պատվածք։ Պատրաստվում է բնակ...'-ով Պիտակ՝ Փոխարինում |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Սալարկ''', [[ավտոմոբիլ]]ային ճանապարհի կամ փողոցի բանուկ մասի պատվածք։ Պատրաստվում է բնական և արհեստական հատային նյութերից, [[գրանիտ]]ե չորսվակասալ, [[գետաքար]], [[բետոնաքար]], գերթըրծած [[աղյուս]], [[բիտում]]ով հագեցված սիլիկատային աղյուս, ասֆալտ[[բետոն]]ե աղյուս, [[փայտ]]ե (ճակատափայտի սալարկ) չորսվակասալ, թուջե բլոկ, [[ռետին]]ի շերտով բլոկ և այլն։ Առավել տարածված է քարե սալարկը։ ՀԽՍՀ-ում կիրառվում են գրանիտե չորսվակասալեր, որոնք արտադրվում են [[Վանաձոր]]ի քարամշակման կոմբինատում։ |
'''Սալարկ''', [[ավտոմոբիլ]]ային ճանապարհի կամ փողոցի բանուկ մասի պատվածք։ Պատրաստվում է բնական և արհեստական հատային նյութերից, [[գրանիտ]]ե չորսվակասալ, [[գետաքար]], [[բետոնաքար]], գերթըրծած [[աղյուս]], [[բիտում]]ով հագեցված սիլիկատային աղյուս, ասֆալտ[[բետոն]]ե աղյուս, [[փայտ]]ե (ճակատափայտի սալարկ) չորսվակասալ, թուջե բլոկ, [[ռետին]]ի շերտով բլոկ և այլն։ Առավել տարածված է քարե սալարկը։ ՀԽՍՀ-ում կիրառվում են գրանիտե չորսվակասալեր, որոնք արտադրվում են [[Վանաձոր]]ի քարամշակման կոմբինատում։ |
||
== Պատմություն == |
|||
[[File:Palatine Hill.Pavement.jpg|thumb| Հռոմեական սալարկված ճանապարհները [[Պալատին (բլուր)|Պալատինում]], [[Հին Հռոմ]] ]] |
|||
Փողոցների և ճանապարհների ամուր ծածկույթը հին հռոմեական մշակույթի տարբերակիչ հատկանիշն է եղել։ Առաջին քայլը, որ կատարել են հռոմեացիները զավթած տարածքներում, եղել է զորքերի արագ տեղափոխման համար համապատասխան[[ինֆրակառուցվածք| ինֆրակառուցվածքներ]]ի ստեղծումը՝ ճանապարհների, ջրամատակարարման և կոյուղու համակարգերի կառուցումը։ Այդպիսին է, օրինակ, [[Պալատին (բլուր)|Պալատինի ճանապարհ]]ը [[Հռոմ|Հին Հռոմում]]։ |
|||
Լավ պահպանվել են [[Պոմպեյ]]ի ավերակների սալահատակները, ինչը վկայում է այն մասին, որ բնակիչները մեծ ուշադրություն են դարձրել տեղաշարժման համար անհրաժեշտ հարմարություններ ստեղծելուն։ Դրանք տարածական ճիշտ բաժանում են ունեցել բեռնափոխադրումների և սայլերի տեղաշարժման համար, որոնք հետիոտների համար նախատեսված այսօրվա մայթերի նախատիպ են հանդիսացել։ |
|||
Ռուսաստանի անտառներով հարուստ շրջաններում շատ հաճախ հետիոտների համար կառուցվել են տախտակյա ճանապարհներ<ref>{{ВТ-ЭСБЕ|Бревенчатые мостовые|[[Фрик, Эдмунд Леопольдович|Фрик Э. Л.]]}}</ref>։ Ցայտուն օրինակ են [[Մեծ Նովգորոդ]]ի փայտասալարկները, որոնք մի քանի դարերի ընթացքում շերտ առ շերտ դարսվել են իրար վրա։ Այդ սովորույթը պահպանվել է [[Արխանգելսկ]]ի տայգայաբնակ բնակավայրերում մինչև հիմա։ Ինչ վերաբերում է փողոցի երթևեկելի հատվածին, ապա պատմականորեն դրանց սալահատակելու հիմնական եղանակը եղել է անմշակ քարերը՝ [[Գլաքար|գլաքարերն]] իրար միացնելը<ref>{{Cite web |url=https://minecraft-ru.gamepedia.com/%D0%91%D1%83%D0%BB%D1%8B%D0%B6%D0%BD%D0%B8%D0%BA |title=Булыжник |website=Minecraft Wiki |language=ru |accessdate=2020-08-13}}</ref>։ |
|||
Ռուսաստանում խճուղիների կառուցման գործով առաջին պաշտոնական նիստը կայացել է 1914 թվականի հունվարի 28-ին, որտեղ [[Ռուսաստան|Ռուսաստանի կայսրության]] |
|||
ճանապարհային հաղորդակցման նախարար Սերգեյ Վասիլևիչ Ռուխլովը այսպես է ծրագել Ռուսաստանի ճանապարհների կապը ըստ ծածկույթի տիպերի․ |
|||
* 4%-ը կազմում է խճուղային ճանապարհը․ |
|||
* 2%-ը կազմում է սալահատակված ճանապարհը․ |
|||
* 94%-ը կազմում է գետնային (բնահողային) ճանապարհը։ |
|||
{{ՀՍՀ|հատոր=10|էջ=117}} |
{{ՀՍՀ|հատոր=10|էջ=117}} |
||
18:20, 13 Օգոստոսի 2020-ի տարբերակ
Սալարկ, ավտոմոբիլային ճանապարհի կամ փողոցի բանուկ մասի պատվածք։ Պատրաստվում է բնական և արհեստական հատային նյութերից, գրանիտե չորսվակասալ, գետաքար, բետոնաքար, գերթըրծած աղյուս, բիտումով հագեցված սիլիկատային աղյուս, ասֆալտբետոնե աղյուս, փայտե (ճակատափայտի սալարկ) չորսվակասալ, թուջե բլոկ, ռետինի շերտով բլոկ և այլն։ Առավել տարածված է քարե սալարկը։ ՀԽՍՀ-ում կիրառվում են գրանիտե չորսվակասալեր, որոնք արտադրվում են Վանաձորի քարամշակման կոմբինատում։
Պատմություն
Փողոցների և ճանապարհների ամուր ծածկույթը հին հռոմեական մշակույթի տարբերակիչ հատկանիշն է եղել։ Առաջին քայլը, որ կատարել են հռոմեացիները զավթած տարածքներում, եղել է զորքերի արագ տեղափոխման համար համապատասխան ինֆրակառուցվածքների ստեղծումը՝ ճանապարհների, ջրամատակարարման և կոյուղու համակարգերի կառուցումը։ Այդպիսին է, օրինակ, Պալատինի ճանապարհը Հին Հռոմում։
Լավ պահպանվել են Պոմպեյի ավերակների սալահատակները, ինչը վկայում է այն մասին, որ բնակիչները մեծ ուշադրություն են դարձրել տեղաշարժման համար անհրաժեշտ հարմարություններ ստեղծելուն։ Դրանք տարածական ճիշտ բաժանում են ունեցել բեռնափոխադրումների և սայլերի տեղաշարժման համար, որոնք հետիոտների համար նախատեսված այսօրվա մայթերի նախատիպ են հանդիսացել։
Ռուսաստանի անտառներով հարուստ շրջաններում շատ հաճախ հետիոտների համար կառուցվել են տախտակյա ճանապարհներ[1]։ Ցայտուն օրինակ են Մեծ Նովգորոդի փայտասալարկները, որոնք մի քանի դարերի ընթացքում շերտ առ շերտ դարսվել են իրար վրա։ Այդ սովորույթը պահպանվել է Արխանգելսկի տայգայաբնակ բնակավայրերում մինչև հիմա։ Ինչ վերաբերում է փողոցի երթևեկելի հատվածին, ապա պատմականորեն դրանց սալահատակելու հիմնական եղանակը եղել է անմշակ քարերը՝ գլաքարերն իրար միացնելը[2]։
Ռուսաստանում խճուղիների կառուցման գործով առաջին պաշտոնական նիստը կայացել է 1914 թվականի հունվարի 28-ին, որտեղ Ռուսաստանի կայսրության ճանապարհային հաղորդակցման նախարար Սերգեյ Վասիլևիչ Ռուխլովը այսպես է ծրագել Ռուսաստանի ճանապարհների կապը ըստ ծածկույթի տիպերի․
- 4%-ը կազմում է խճուղային ճանապարհը․
- 2%-ը կազմում է սալահատակված ճանապարհը․
- 94%-ը կազմում է գետնային (բնահողային) ճանապարհը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 117)։ 
|
- ↑ Фрик Э. Л. (1890–1907). «Бревенчатые мостовые». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ «Булыжник». Minecraft Wiki (ռուսերեն). Վերցված է 2020-08-13-ին.