Սերգեյ Գրիգորյան (ակադեմիկոս)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սերգեյ Գրիգորյան (այլ կիրառումներ)
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գրիգորյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Սերգեյ Վաղարշակի Գրիգորյան
Ծնվել է1934, ապրիլի 12
Վարդենիս
Մահացել էդեկտեմբերի 26, 2016(2016-12-26)
ԱզգությունՀայ
ՄասնագիտությունԵրկրաքիմիա
Հաստատություն(ներ)ՀՀ ԳԱԱ Երկրաբանական գիտությունների ինստիտուտ
Ալմա մատերՄոսկվայի գունավոր մետաղների և ոսկու ինստիտուտ
Կոչումպրոֆեսոր և ակադեմիկոս
Գիտական աստիճանԵրկրաբանա-հանքաբանական գիտությունների դոկտոր
Ինչով է հայտնիԵրկրաբան, երկրաքիմիկոս
Պարգևներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան

Սերգեյ Վաղարշակի Գրիգորյան (ապրիլի 12, 1934(1934-04-12)[1], Վարդենիս, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 26, 2016(2016-12-26)), հայ երկրաբան, երկրաքիմիկոս։ Երկրահանքաբանական գիտությունների դոկտոր (1971), պրոֆեսոր (1976), ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս (1990, թղթակից անդամ՝ 1986)[2]։ Կիրառական երկրաքիմիայի միջազգային (ԱՊՀ) ընկերակցության նախագահ (1993): «Ընդերքի պատվավոր հետախույզ» (1984):

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1958 թվականին ավարտել է Մոսկվայի գունավոր մետաղների և ոսկու ինստիտուտը։ 1964-1999 թվականներին դասավանդել է ԵՊՀ, ՄՊՀ։ 1966-1975 թվականներին եղել է Մոսկվայի Հազվագյուտ և ցրված տարրերի հանքաբանության, երկրաքիմիայի և բյուրեղաքիմիայի ԳՀԻ բաժնի վարիչ, 1975-1986 թվականներին՝ փոխտնօրեն, 1987-1992 թվականներին՝ ՀՀ ԳԱԱ Երկրաբանական գիտությունների ինստիտուտի տնօրեն, 1993-1999 թվականներին՝ Արտասահմանյան երկրների երկրաբանության ինստիտուտի փոխտնօրեն (Մոսկվա), 1993 թվականից՝ Կիրառական երկրաքիմիայի միջազգային (ԱՊՀ) ընկերակցության նախագահ, 1999 թվականից՝ ՀՀ ԳԱԱ Երկրի մասին գիտությունների պրոբլեմային խորհրդի նախագահ, 2000 թվականից՝ ՀՀ ԳԱԱ-ի Երկրաբանական գիտությունների ինստիտուտի տնօրենի խորհրդական, ՀՀ ԳԱԱ նախագահության անդամ։

Աշխատանքները վերաբերում են շահագործվող հանքավայրերի խորքային հորիզոններում թաքնված հանքամարմինների հայտնաբերմանը և բնապահպանության գնահատմանը[3]։ Հեղինակ է «Կույր» (ընդերքում թաքնված) հանքավայրերի երկրաքիմիական որոնումների ուսմունքի։ Հեղինակ է նաև 2 գիտական հայտնագործության՝ «Առաջնային եզրապսակների ուղղահայաց զոնալակայություն» (1979 ), «Մերձերկրյա մթնոլորտում քիմիական տարրերի բաշխման օրինաչափություն» (1990)[4]։

Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Երկրաքիմիայի և տիեզերաքիմիայի միջազգային ընկերակցության գերծադիր կոմիտեի անդամ (1982-1992)։
  • ՌԴ բնական ԳԱ անդամ (1990)։

Պարգևներ, կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
  • «Ընդերքի պատվավոր հետախույզ» կոչում, 1984 թ.

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Вторичные литохимические ореолы при поисках скрытого оруденения.- Москва, Наука, 1985, 238 с.
  • Геохимические критерии прогноза и оценки рудных месторождений․- Москва, Наука, 1988, 160 с.
  • Геохимические методы при геологическом картировании.- Москва, ИМГРЭ, 1985, 94 с.
  • Геохимические методы прогнозирования поисков и разведки рудных месторождений.- Москва, Б. и., 1975, 112, [1] с.[5]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. http://am.hayazg.info/index.php?curid=9379
  2. «ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի իսկական անդամներ». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 6-ին.(չաշխատող հղում)
  3. «ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոսների կենսամատենագիտություններ». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 6-ին.
  4. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
  5. «ՀՀ ԳԱԱ հիմնարար գիտական գրադարանի էլ․ քարտարան- Սերգեյ Գրիգորյան». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 6-ին.