Որոդես Պարթև
Որոդես Պարթև | |
|---|---|
| Մեծ Հայքի արքա | |
| Մահացել է՝ | ոչ վաղ քան 42 |
| Երկիր |  Մեծ Հայք |
| Նախորդ | Վոնոն |
| Հաջորդող | Զենոն-Արտաշես |
| Թագավորական Տուն | Պարթև Արշակունիներ |
| Տոհմ | Արշակունիներ |
| գերիշխան | |
| Հայր | Արտավան Գ |
Որոդես Պարթև նաև Օրոդես, Օրոդ (ծննդյան և մահվան թվականներն անհայտ, մ.թ.ա. 1-ին դար - մ.թ. 1-ին դար), Մեծ Հայքի չճանաչված արքա 18 թվականին, հաջորդել է Պարսից նախկին արքա Վոնոնին, որը Պարթևստանում գահազրկվելուց հետո հաստատվել էր Մեծ Հայքում։ Պարթևաց Արտավան Գ արքայի երկրորդ որդին, Մեծ Հայքի Արշակ Ա թագավորի կրտսեր եղբայրը, Պարթև Արշակունիների կրտսեր ճյուղից։
Իրադրությունը Մեծ Հայքում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ Հովսեպոս Փլավիոսի «Հրեական հնախոսության» Վոնոնը (Վոնոնես) Պարթևստանում գահընկեց լինելուց հետո, փախչելով Մեծ Հայք, ապաստան է գտնում այնտեղ[1] և օգտվելով երկրի խառնաշփոթ վիճակից իրեն հռչակում է Մեծ Հայքի թագավոր (12-16)։ Հռոմեական Կայսրությունը և Պարթևստանը չեն ճանաչում նրա թագավորությունը[2]։ Վոնոնը դեսպանություն է ուղարկում հռոմեացիների մոտ։ Հռոմի Տիբերիոս կայսրը նրա խնդրանքը մերժում է նրա փոքրոգության, ինչպես և պարթևական Արտավան Գ թագավորի սպառնալիքների պատճառով, քանի որ Արտավան Գ-ն (Արտաբանոս) դեսպանություն էր և սպառնացել էր պատերազմ սկսել։ Վոնոնը թագավոր դառնալու ոչ մի այլ հնարավորություն չուներ, քանի որ հայկական իշխանական վերնախավը հարել էր Արտավան Գ-ին, որոնք էլ Վոնոնեսին հանձնեցին Սիրիայի ստրատեգոս Սիլանոսին։ Վոնոնը իր Հռոմում ստացած դաստիարակության շնորհիվ ապաստան է գտնում Սիրիայում, իսկ Մեծ Հայքը Արտավան Գ-ն տալիս է իր որդիներից մեկին՝ Որոդեսին (Օրոդես)[1][3]։ Որոդեսն այդպես էլ Մեծ Հայքում գահ չի բարձրանում։ Հայ իշխանական վերնախավը գերադասում է պոնտական թագավորազն Զենոնին, որը 18 թվականին Տիբերիոսի եղբորորդու՝ Գերմանիկոսի ձեռքով թագադրվեց Մեծ Հայքի թագավոր[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հրեական հնախոսություն», Հովսեփոս Փլավիոս, գիրք 18
- «Հայ Ժողովրդի Պատմության Քրեստոմատիա», հատոր 1, էջ 313-314