Շոտլանդական խոհանոց

Շոտլանդական խոհանոց, Մեծ Բրիտանիայի կազմի մեջ մտնող Շոտլանդիայի Թագավորության ազգային խոհանոց։

Հագիս, շաղգամ և կարտոֆիլ

Տեղական խոհանոցն ինքնին ձևավորվել է կելտական ժողովուրդների խոհարարական ավանդույթների հիման վրա, որը հետագայում հակասական ազդեցությունն է ունեցել հյուսիսային և արևմտաեվրոպական բազմաթիվ խոհանոցների վրա՝ հատկապես ֆրանսիական և անգլիական։

Ընդհանրապես տեղի բնակչության մեծ մասի խոհանոցը (բացառությամբ արիստոկրատիայի և ազնվականության սովորույթների, որոնք գրեթե ամբողջությամբ փոխառնված են օտար, ավելի նորաձև ավանդույթներից) հիմնվում է հին շոտլանդական գյուղացիական ավանդույթների, ընտանեկան բաղադրատոմսերի և ազգային արտադրության մեթոդների վրա (թթու դնել, ծխեցնել)։ Այստեղի բերրի հողը, հարուստ ծովը և յուրահատուկ կլիման հնարավորություն են տվել շոտլանդացիներին, որ նրանց սեղաններին հայտնվեն բազմաթիվ հիանալի սննդամթերքներ, որոնք այժմ հայտնի են ամբողջ աշխարհում` գառ, ձուկ և բանջարեղեն։

Պատմություն

Շոտլանդիան, իր բարեխառն կլիմայով, հազարամյակներ ի վեր իր բնակիչներին ապահովել է բազմաթիվ սննդամթերքներով։ Ծովափնյա շրջաններում առկա ծովամթերքների հարստությունը ամենավաղ բնակիչներին ապահովում էր ծովային մթերքներով։ Զարկ է տրվում նաև գյուղատնտեսության զարգացմանը և վարսակը արագորեն դառնում է շոտլանդացիների կերակրատեսակների հիմնական բաղադրիչը։ Նախկինում շոտլանդական հասարակության շարժական բնույթը պահանջում էր այնպիսի սնունդ, որը չպետք է շուտ փչանար։ Սովորական երևույթ էր վերցնել վարսակի ալյուրի մի փոքրիկ տոպրակ, որը կարող էր վերածվել հիմնական շիլայի կամ վարսակի տորթի։ Կարծիքներ կան, որ Շոտլանդիայի ազգային ուտեստը՝ «հագիսը», ծագել է նման ձևով. փոքր քանակությամբ, ամենաէժան անորակ մսից` ոչխարի կամ խոզի փորոտիքից, որը տեղափոխվել է տոպրակի մեջ։ Առաջարկվել է նաև, որ այս ուտեստը ներկայացվի նորվեգացի զավթիչների կողմից, ովքեր փորձում էին պահպանել իրենց սնունդը Սկանդինավիա կատարվող երկար ճանապարհորդության ընթացքում։

Ավանդույթներ և ծեսեր

Ընդհանրապես, շոտլանդական խոհանոցի ինքնատիպությունը չի հենվում սննդամթերքի յուրօրինակության վրա, քանի որ դրանք և դրանց անալոգները լայնորեն հանդիպում են հարևան երկրների խոհանոցներում, բայց առանձնահատուկ են նրանց հատուկ համադրությունը, խնամքով պահպանված խոհարարության ավանդույթները, կազմը, խոհարարության գործընթացի մանրակրկիտությունը, օգտագործման առանձնահատկությունները և նույնիսկ որոշակի տեսակի մենյուի ժամկետները` նախատեսված որոշակի ժամանակի, ամսաթվի կամ իրադարձության համար։

Ապուրներ

Շոտլանդացիները շատ բազմազան են սնվում։ Տեղական թանձր, յուղալի ապուրներն իրենց խտությամբ հիշեցնում են գուլյաշ։ Հաճախ դրանց մեջ ավելացնում են «իմպրովիզացված» մթերքներ՝ բանջարեղեն, հացահատիկ և միս, մինչև անգամ ձուկ և խոտաբույսեր։

Հանրաճանաչ ապուրներ։

• «կոկի լոկի», ապուր`սոխով, հավի մսով և սալորաչրով
• «կուլեն սկինկ», ապուր` ապխտած ձկով
• բրնձով ապուր` խեցգետնի ձողիկներով
• ոսպով ապուր բեկոնով
• գարեձավարի ապուր` բանջարեղենով և գառան մսով

Երկրորդական ուտեստներ

Շոտլանդիայի բոլոր շրջանների ավանդական հիմնական ուտեստը գուլյաշն է, ուտեստ, որը պատրաստվում է շոգեխաշած մսից, թռչնամսից, բանջարեղենից և հացահատիկից` բաց կրակի վրա։ Թռչնամիսը (հավ, բադ) և միսը (հիմնականում գառ, տավար) նույնպես ապխտում կամ շոգեխաշում են գարեջրում (էլ), իսկ ձկներն ու ծովամթերքները խաշում կամ տապակում են։ Ձևավորման համար օգտագործում են տաք, պինդ հացահատիկային շիլաներ (վարսակի ալյուր) և խաշած բանջարեղեն (շաղգամ, ռուտաբագա, կարտոֆիլ, գազար, սոխ, ոլոռ), որոնք հաճախ նույնպես խառնում և տապակում են։

Հայտնի խավարտներ։

• «սքիրլի», ավանդական ճաշալրաց` տապակած սոխով և վարսակի ալյուրով
• «նիպս -տատիս», պյուրե՝ տապակած ռուտաբագայից և կարտոֆիլով
• «կլապսխոտ», կարտոֆիլի պյուրե և շաղգամ սև պղպեղով
• շոգեխաշած պրաս
• թանձր շիլաներ (վարսակի, գարեձավարի, ոսպի)

Երկրորդ հայտնի ուտեստներ։

• «հագիս», ոչխարի փորոք` լցոնված համեմունքների խառնուրդով
• կոլոլակ ձվով
• խոզի մսով գուլյաշ` գարեջրով և մարինացված ընկույզով
• կարկանդակ ոչխարի երիկամից
• ձկան կարկանդակ` սոխով և կարտոֆիլով
• հավ
• տավարի միս` գարեջրով տապակած
• լցոնած բադ
• սաղմոն` խաշած դոնդողում

Խմիչք և քաղցրավենիք

Շոտլանդական հիմնական ազգային ըմպելիքը տաք թեյն է, որն ուղեկցվում է բազմաթիվ քաղցրավենիքներով (բլիթներ, նրբաբլիթներ, վարսակի տորթեր, մաֆիններ, մուրաբաներ, մարմելաթ), ինչպես նաև ապխտած մսով։ Նման «մեծ թեյը» սովորաբար կազմակերպվում է ուշ երեկոյան՝ ի տարբերություն անգլիական ժամը հինգի թեյախմության։ Այսօր թեյի մեջ կարելի է ավելացնել անուշաբույր խոտաբույսեր կամ մրգահյութեր։ Ամբողջ աշխարհում հրուշակեղեններից հայտնի են հատապտուղներով տեղական կարկանդակները, ինչպես նաև կոճապղպեղը, կարճատևը և վարսակի ալյուրից պատրաստված բլիթները (Շոտլանդիան, ի դեպ, համարվում է վերջիններիս ծննդավայրը)։ Տոներին այստեղ պատրաստում են կոն խմիչքը, ինչպես նաև կեքս` նուշով և չամիչով։ Այնուամենայնիվ, ամենատարածված տեղական աղանդերը քրանահանն է` վարսակի ալյուրի, թարմ հատապտուղների, մեղիր և հարած սերուցքի խառնուրդի տապակա։

Թագավորության ամենատարածված սպիրտային խմիչքը շոտլանդական վիսկին է, ինչպես նաև դրա հիմքով պատրաստված տարատեսակ լիկյորներ։ Գրեթե յուրաքանչյուր գյուղ արտադրում է տնական գինիներ և գարեջուր։

Տես նաև

• Եվրոպական խոհանոց
• Շոտլանդական վիսկի

Արտաքին հղումներ

• Շոտլանդական խոհանոցի մասին
• Շոտլանդիայի խոհանոցը։ ինչ կհամտեսի զբոսաշրջիկը

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շոտլանդական խոհանոց» հոդվածին։