Միխայիլ Արցիբաշևը սերում է տեղի ազնվական տոհմերից։ Սովորել է Ախտիրյան գիմնազիայում, Խարկովի գեղանկարչության դպրոցում (1897-1898)։ 1894 թվականից նոթերով, ռեպորտաժներով և պատմվածքներով աշխատակցել է գավառական պարբերականներին (խարկովյան «Южный край» (Հարավային երկրամաս) թերթին և այլն)։ 1898 թվականին տեղափոխվել է Սանկտ-Պետերբուրգ, որտեղ «Պետերբուրգյան թերթ»-ում, «Պետերբուրգյան թռուցիկ»-ում, «Шут» ամսագրում ակնարկներ է գրել ցուցահանդեսների մասին և հրապարակել երգիծական պատմվածքներ։ 1899 թվականին Պետերբուրգում ծնվում է նրա որդին` Բորիսը, որը հետագայում հայտնի նկարիչ է դառնում։
Մ. Արցիբաշևի առաջին պատմվածքը հրատարակվել է 1895 թվականին, 20-րդ դարի առաջին տարիներին տպագրվում են տասնյակ այլ պատմվածքներ, որոնք շուտով ամփոփվում են պատմվածքների երկհատորյակում՝ արժանանալով ընթերցողների ուշադրությանը։ Վալերի Բրյուսովը, Անգել Բոգդանովիչը, Ալեքսանդր Կուպրինը իբրև գրական նշանակալից երևույթ առանձնացնում են «Կուպրիյան» (1902), «Ենթապրապորշիկ Գոլոլոբովը» (1902), «Ծիծաղ» (1902) պատմվածքները, «Լանդեի մահը» (1904) վիպակը[5]։
Սանին, Ե., Դարակ, 2022, 544 էջ։ Թարգմանությունը, ծանոթագրությունները և վերջաբանը («Հանիրավի մոռացված գրողի վերադարձը»)` Արմեն Ղազարյանի։ Խմբագիր` Աշոտ Գաբրիելյան։
Ռուսական կայսրություն
Mikhail Artsybashev Վիքիպահեստում
