Մարտուն Գրիգորյան (պատմաբան)
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մարտուն Գրիգորյան (այլ կիրառումներ)
Մարտուն Գրիգորյան | |
---|---|
Ծնվել է | 1925 |
Ծննդավայր | Ղարաքիլիսա, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մահացել է | 2013 |
Մահվան վայր | Երևան, Հայաստան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Կրթություն | Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան |
Մասնագիտություն | տնտեսագետ և պատմաբան |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Մարտուն Խաչատուրի Գրիգորյան (1925, Ղարաքիլիսա, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - 2013, Երևան, Հայաստան), պատմաբան, տնտեսագետ, կուսակցական-արհմիութենական գործիչ, Վանաձորի պատվավոր քաղաքացի[1]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարտուն Գրիգորյանը ծնվել է 1925 թվականին Ղարաքիլիսայում (այժմ՝ Վանաձոր)։ Ծնողները 1915 թվականին գաղթել են Կարսից։ Սովորել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի պատմության ֆակուլտետում։ Մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողություններին[1]։
Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1950-1952 թվականներին Գրիգորյանն աշխատել է ՀԿԿ-ի Կիրովականի շրջկոմում՝ որպես հրահանգիչ։ Դրանից հետո ընտրվել է ՀԼԿԵՄ-ի Կիրովականի քաղկոմի առաջին քարտուղար, իսկ 1954 թվականից եղել է Կիրովականի քաղգործկոմի մշակույթի բաժնի վարիչ։ 1959 թվականից եղել է ՀԿԿ քաղկոմի կուսակցության բաժնի վարիչ, ապա՝ քարտուղար։ Սովետական Միության Կոմունիստական Կուսակցության կենտկոմին կից բարձրագույն կուսակցական դպրոցն ավարտելուց հետո՝ ընտրվել է կուսքաղկոմի 2-րդ քարտուղար, դրանից հետո՝ քաղխորհրդի գործկոմի նախագահ։ 1974 թվականին հաստատվել է ՀԱՄԽ-ի հրահանգչական բաժնի վարիչ, իսկ 1982 թվականից՝ Հայաստանի արհեստակցական միությունների խորհրդի ճյուղային կոմիտեի նախագահ։ Մի քանի անգամ ընտրվել է ՀԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր։
Գրիգորյանի աշխատանքային գործունեության տարիներին ծավալուն աշխատանքներ են արվել՝ ուղղված Կիրովականի սոցիալ-տնտեսական, մշակութային, քաղաքաշինական վերելքին։ Նշանակալի է նրա դերը Կիրովականի մանկավարժական ինստիտուտի հիմնադրման գործում[1]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարտուն Գրիգորյանը պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի, «Հայրենական պատերազմի», Պատվո նշան շքանշաններով[1]։