Մարմնի նկարչություն
Մարմնի նկարչություն նկարչության, արվեստի մի ձև է, որը բաղկացած է մարդու մարմնից։ Մարմնի նկարչության ամենատարածված ձևերն են դաջվածքները և մարմնի պիրսինգը։ Այլ տեսակներ ներառում են սպիֆիկացում, բրենդավորում, եթամաշկային և գլխամաշկային իմպլանտավորում, ձևավորում (օրինակ, կորսետների սերտ քողարկմամբ), ամբողջ մարմնի դաջվածք և մարմնի ներկում։
Մարմնի նկարչությունը նաև կատարողական արվեստի ենթակարգ է, որում նկարիչները օգտագործում կամ չարաշահում են իրենց մարմինը՝ իրենց առանձնահատուկ մտահաղացումները իրականություն դարձնելու համար։ Ավելի ծայրահեղ մարմնի արվեստը կարող է ներառել խեղում կամ մարմնին մղել իր ֆիզիկական սահմաններից։
Վերջին ժամանակներում մարդիկ սկսել են ավելի քիչ ուշադրություն դարձնել իրենց մարմնին և այդ իսկ պատճառով ավելացել մարմնական հիվանդություների քանակը, որոնք մարմնի նկարչության հետևանքներն են։ Մարդու մարմինի առողջությունը կասկածի տակ դնող հիմնական հիվանդություններն են `իմպլանտները, մարմինի սիմբիոզի նոր տեխնոլոգիաները, վիրտուալ մարմինները և այլն։
Նախապատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիեննայի գործողությունների խումբը ձևավորվել է 1965 թվականին Հերման Նիցշի, Օտտո Մյոլի, Գյունթեր Բրուսի և Ռուդոլֆ Շվարցկոգլերի կողմից։ Նրանք կատարել են մարմնի նկարչության մի շարք աշխատանքներ, որոնք սովորաբար ներառում էին սոցիալական տաբուներ (օրինակ ՝ սեռական օրգանների խեղում)։
Մի անգամ Վիտո Ակոնցին լուսանկարների և տեքտերի օգնությամբ փաստեց, որ իր ամենօրյա մարզվելը կարող է մի քանի ամիս շարունակ քայլել և նստել աթոռին հնարավորինս երկար ամիսներ շարունակ։ Ակոնցին կատարել է նաև հաջորդ մասը, որում նա հետևել է պատահականորեն ընտրված Նյու Յորքցիներին։
Ֆրանսիայում մարմնական նկարչությունը կոչվում էր արվեստի դիակ և կիրառվում էին այնպիսի արվեստագետների կողմից, ինչպիսիք են Միշել Յուրնյակը և Ջինա Պեյնը։ Ինչպես նաև Իտալիայում 1980–ական թվականների շարժման հայտնի նկարիչներից մեկը՝ Քեթի Լա Ռոկանը[1]։
Մարինա Աբրամովիչը 1974 թվականին կատարել է Ռիթմ 0 պիեսը։ Վերջի հատվածում հանդիսատեսին հանձնարարվել է օգտագործել Աբրամովիչի մարմնին ցավի և հաճույքի համար նախատեսված 72 գործիքներից բաղկացած շարք, որոնց մեջ կային դանակներ, փետուրներ և լիցքավորված ատրճանակ։ Հանդիսականները կտրել են նրան, սեղմել կծիկները ստամոքսի վրա, շրթներկել նրան և հանել հագուստը։ Պիեսը ավարտվել է վեց ժամ անց, երբ ինչ-որ մեկը բերել է լիցքավորված ատրճանակ, և ծեծկռտուք է սկսվել։
Լուսանկարիչ Սպենսեր Թունիկը հայտնի է այն լուսանկարներով, որոնք ընդգրկում են մեծ թվով մերկ մարդկանց աշխարհի տարբեր անկյուններում[2]։
Արվեստագետները, որոնց գործերը զարգացել են ավելի ուղղորդված անձնական դիցաբանությունների մեջ, ընդգրկում են Ռեբեկա Հորնը, Ուուի Մեսեն-Յասկինը, Խավիեր Պերեսը և Յանա Ստերբակը[3] : Մարմնի նկարչությունը կարող է արտահայտվել ոչ միայն նկարելու միջոցով այլև գրելու։
Ծայրահեղ մարմնի նկարչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այսպիսի նկարչության վառ օրինակներից է Մարինա Աբրամովիչի գործերից մեկը, որը վերաբերվում էր պարելուն, երբ նա պարում էր մինչև որ սպառվեր։ Միևնույն ժամանակ Դենիս Օպպենհայը` ժամանակի լավագույն և ամենահայտնի գրողներից մեկը նկատել էր, որ մինչդեռ նա ուժասպառ, գիրքը կրծքին ընկած էր գետնին նրա մաշկը այրվում էր արևի ներքո։ Նա նշել էր, որ նրա մաշկը կարող է նույնիսկ բաղկացած լիներ գոյատևող մարմինների գեղարվեստական ձևով կազմակերպելուց և ցրելուց, ինչպես օրինակ ՝ մարմինների շարժական աշխարհների ցուցահանդեսում օգտագործված պլաստիկացված մարմինների դեպքում։
Մարմնի բացակայություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս ոլորտում գիտական հետազոտությունները` օրինակ Ստելարքի կողմից, կարելի է համարել այս գեղարվեստական երեսով։ Մարմնի նկարչության ռազմավարությունների հատուկ դեպքը մարմնի բացակայությունն է[4] : Որոշ նկարիչներ, ովքեր իրենց արվեստի գործերում կատարել են մարմնի «բացակայությունը», եղել են՝ Դավոր Դալալտոն, Անտոնի Գորմլին և Էնդի Ուորհոլը։
Մարմնի նկարչության տոներ և իրադարձություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Burning Man փառատոնը անցկացվում է ամեն տարի՝ հյուսիս-արևմտյան Նևադա նահանգի Բլեք ռոք անապատում (ԱՄՆ) սեպտեմբեր ամսին։ Ջեյք Լլոյդ Ոնսը`Սիդնեյում գործող նկարիչ է, ով բեղմնավորել է Սիդնեյի Մարմնի նկարչության ուղին, որը դարձել է ամենամյա իրադարձություն։ Մասնակիցները նկարվում են կենդանի ծիածան ձևավորելու համար, որը շրջում է Խաղաղ օվկիանոսով և ընկղմվում օվկիանոսի ալիքների մեջ[5]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Lea Vergine (1976). «Dall' Informale alla Body Art: dieci voci dell' Arte Contemporanea: 1960/1970». Gruppo Editoriale Forma.
- ↑ Matilda Battersby (2011 թ․ սեպտեմբերի 19). «Spencer Tunick creates 'naked Dead Sea'». Independent. Վերցված է 2011 թ․ փետրվարի 6-ին.
- ↑ Green, John (2005). Looking for Alaska. New York: Dutton Children's. էջեր 67–69.
- ↑ Dennis Publishing (2007). «Body Art». Bizarre.
- ↑ Elicia Murray (2007 թ․ փետրվարի 9). «Sydney Body Art Ride». The Sydney morning Herald.