Հրանտ Կարախանյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Կարախանյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Հրանտ Կարախանյան
Ծնվել էհունիսի 4, 1952(1952-06-04)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էհոկտեմբերի 18, 2005(2005-10-18) (53 տարեկան)
Մահվան վայրԵրևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունՌոմանոս Մելիքյանի անվան պետական երաժշտական քոլեջ և Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1975)
Մասնագիտություննկարիչ
ԱնդամակցությունՀայաստանի նկարիչների միություն

Հրանտ Գրիգորի Կարախանյան (հունիսի 4, 1952(1952-06-04), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 18, 2005(2005-10-18), Երևան, Հայաստան), հայ գեղանկարիչ-գրաֆիկ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սովորել է Երևանի Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանում, 1970-1975 թվականներին՝ Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի գեղարվեստի բաժնում։ 1985 թվականին աշխատել է Երևանի Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնում, 1989 թվականին՝ Հայաստանի պատմության պետական թանգարանում։ 1986 թվականից եղել է Հայաստանի նկարիչների միության, 1995 թվականից՝ Նկարիչների միջազգային ֆեդերացիայի (ՅՈՒՆԵՍԿՕ) անդամ։

Գործերը գտնվում են Մոսկվայի, Իջևանի, Վանաձորի արվեստի պատկերասրահներում[1][2]։

Մահացել է Երևանում, ծանր հիվանդությունից։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործել է գեղանկարչության և գրաֆիկայի բնագավառներում։

  • «Բյուրականի աշունը», 1986
  • «Արվեստանոցում», 1989
  • «Դերասանուհու դիմանկարը», 1991
  • «Ավետում» քրիստոնեության ընդունման 1700-ամյակի մրցանակ, 2001, գրաֆիկա
  • «Բնապատկեր», 1999, մեկական աշխատանքի ցուցահանդեսի մրցանակ, գրաֆիկա
  • «Փարիզյան տոն», 2003, գրաֆիկա

Անհատական ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեջբերումներ Հրանտ Կարախանյանի մասին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հրանտը համոզված էր, որ եթե մտքով ու սրտով չընկալես տեսանելին, չվստահես տեսածիդ, չես կարող փոխանցել անտեսանելին, չես կարող պարգևել երջանկության սպասվող ակնթարթը։ Սա է Հրանտի ստեղծագործության կորիզը։

Ինստիտուտն ավարտելուց հետո Հրանտը կողմնորոշվեց արագ ու հստակ։ Նա զերծ մնաց երիտասարդին հատուկ որոնումներից։ Հնաոճ է, թե ժամանակակից, դա չէ կարևորը։ Հարազատ է այն, ինչը ճշմարիտ է ու բնական։
Հրանտին ոգևորում են այն նկարիչները, որոնք անմնացորդ նվիրված են իրենց գործին, հաստատուն են ձգտումներում։ Նա անսահման հարգանքով էր արտասանում Ալեքսանդր Բաժբեուկ-Մելիքյանի, Ալբերտ Պարսամյանի, Էդուարդ Արծրունյանի, Ռաֆայել Շիշմանյանի, Վահրամ Գայֆեճյանի, Սեդրակ Ռաշմաճյանի անունները։ …

Հրանտի արվեստին հատուկ է լայնախոհությունը, ոճային բազմազանությունը։ Ժամանակի ամեն մի պահ նրա համար անկրկնելի է և դա ցանկացած ժանրում` լինի դա բնապատկեր, նատյուրմորտ թե ինտերյեր։ Նրա աշխատանքները համապատասխանում են գեղանկարչության լավագույն ավանդույթներին։ Ուրվագծերն ասես անհետանում են. գծանկարն իր տեղն է զիջում գունանկարին, որն իր հերթին սակավախոս է։ Փոխարենը հատուկ հոգեվիճակ` գերագույն լարվածությունից մինչև նուրբ զգայական։
- Մարինա Ստեփանյան, արվեստաբան[4]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
  2. «Հրանտ Կարախանյանի կենսագրությունը avproduction.am կայքում». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 19-ին.
  3. Հրանտ Կարախանյանի ապրած և չապրած տարիերը
  4. «Նրա աշխատանքները համապատասխանում են գեղանկարչության լավագույն ավանդույթներին»

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]