Կառլ Էդուարդ Օտտո
| Կառլ Էդուարդ Օտտո գերմ.՝ Karl Eduard Otto | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 14, 1795[1] |
| Ծննդավայր | Դրեզդեն, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն[2] |
| Մահացել է | ապրիլի 20, 1869[1] (73 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Ենա, Ապոլդա, Սաքսեն-Վեյմար-Էյզենախ[2] |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Գերմանիա |
| Մայրենի լեզու | գերմաներեն |
| Կրթություն | Լայպցիգի համալսարան |
| Կոչում | պրոֆեսոր |
| Գիտական աստիճան | փիլիսոփայության դոկտոր և իրավունքի դոկտոր |
| Մասնագիտություն | իրավագետ, իրավաբան և թարգմանիչ |
| Աշխատավայր | Լայպցիգի համալսարան և Դորպատի կայսերական համալսարան |
Կառլ Էդուարդ Օտտո (գերմ.՝ Karl Eduard Otto, օգոստոսի 14, 1795[1], Դրեզդեն, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն[2] - ապրիլի 20, 1869[1], Ենա, Ապոլդա, Սաքսեն-Վեյմար-Էյզենախ[2]), գերմանացի իրավաբան, թարգմանիչ, պրոֆեսոր Լայպցիգի և Դորպատի Կայսերական համալսարանում
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1795 թվականի օգոստոսի 14-ին Դրեզդենում և ստացել գերազանց նախնական կրթություն տանը՝ իր հոր՝ հայտնի մաթեմատիկոս Քրիստիան Գոտլոբ Օտտոյի ղեկավարությամբ. այնուհետև սովորել է Բաուտցեն քաղաքի (Սաքսոնիա) գիմնազիայում և Լայպցիգի համալսարանում, որտեղ 1817 թվականի հոկտեմբերին ստացել է բակալավրի կոչում, հաջորդ տարվա փետրվարին՝ մագիստրոսի կոչում, իսկ հետո` փիլիսոփայության դոկտորի կոչում։
Հետագա հատուկ վերապատրաստման համար Կ. Է. Օտտոն գնաց Գյոթինգեն, որտեղ սովորեց պրոֆեսոր Գուստավ ֆոն Հյուգոյի ղեկավարությամբ, ապա Համբուրգում կարճատև մնալուց հետո մեկնել է Բեռլին, որտեղ լսել է գերմանացի իրավաբան Ֆրիդրիխ Կարլ ֆոն Սավինիի դասախոսությունները[3]։
Լայպցիգ վերադառնալուց հետո Կառլ Էդուարդ Օտտոն արդեն 1819 թվականի ամառային կիսամյակում Լայպցիգի համալսարանում որպես դոցենտ սկսեց կարդալ դասախոսություններ հանրագիտարանի և իրավունքի գիտության մեթոդաբանության վերաբերյալ. կարճ ժամանակ անց պաշտպանեց «Actiones forenses Atheniensium» թեզը և ստացավ իրավաբանական գիտությունների դոկտորի աստիճան։
Օտտոն Լայպցիգի համալսարանում դասախոսեց 12 տարի։ Նրա դասախոսությունները տարածվում էին հռոմեական իրավունքի բոլոր ոլորտներում. ավելին, նա դասավանդել է բնական և միջազգային իրավունքի դասընթացներ։ Այս վերջին առարկայի դասավանդման հատուկ բաժնի ստեղծման վերաբերյալ Օտտոն 1822 թվականին նշանակվեց արտահերթ, իսկ 1826 թվականին այս ամբիոնի սովորական պրոֆեսոր, սակայն պարտավոր էր դասախոսել նաև հռոմեական իրավունքի մասին։
Այդ ժամանակ Օտտոն, ով արդեն պատվավոր համբավ էր ձեռք բերել՝ թարգմանելով «Corpus iuris civilis»-ը գերմաներեն, ըստ Շիլինգի և Սինտենիսի, սկսեց աշխատել Աթենքում դատավարության թեմայի շուրջ և շուտով հրատարակեց «De Atheniensium actionibus forensibus»: Բացի այդ, նա խմբագրել է «Gründsätze der deutschen Rechte»-ի երրորդ հրատարակությունը «Sprüchwörtern Haubold's»-ում և հրատարակել «Gaubold's Institutionum lineamenta»-ն։
Այս աշխատություններից բացի, Օտտոն պետք է նաև հիշվի «Gedächtnissfeier der dreizehnhundertjährigen Dauer des Römischen Rechts» և Հուստինիանոսի «Digesta»-ի չորս գրքերի «Corporis juris civilis»-ի` գերմաներեն հրատարակության համար թարգմանելու համար։
Հոր հիշատակի նկատմամբ հարգանքը դրդեց Կ.Է.Օտտոյին 1827 թվականին հրատարակել նրա ստեղծագործությունները։
1831 թվականի դեկտեմբերին Օտտոն Դորպտի Կայսերական համալսարանի խորհրդի կողմից ընտրվեց հռոմեական և գերմանական քաղաքացիական իրավունքի, ընդհանուր իրավագիտության և իրավագիտության պրակտիկայի ամբիոնի ղեկավարի պաշտոնում։ Դորպատի համալսարանում Օտտոյի գիտա-հետազոտական գործունեությունը տևել է մոտ 26 տարի (1832 թվականի նոյեմբերից մինչև 1858 թվականի հունիսը)։ Նա այստեղ դասավանդել է հռոմեական իրավունքի պատմության և ինստիտուտների, պանդեկտների, հռոմեա-գերմանական գործընթացի, արտադատական պրակտիկայի, եկեղեցական իրավունքի, Գերմանիայի քաղաքացիական իրավունքի և գերմանական իրավունքի պատմության վերաբերյալ դասընթացներ։
Բացի այդ, նա դասավանդել է իրավունքի հանրագիտարանի և մեթոդիկայի, իրավունքի փիլիսոփայության և իրավական գրականության պատմության դասընթացներ։ Վերջապես նա լատիներենի հատուկ դասընթացներ է տվել XII աղյուսակների օրենսդրության վերաբերյալ։
Երկու անգամ (1835 և 1840 թվականներին) Կարլ Էդուարդ Օտտոն ընտրվել է իրավագիտության ֆակուլտետի դեկան։ Ավելին, իր ողջ ծառայության ընթացքում նա եղել է համալսարանի վերաքննիչ դատարանի անփոխարինելի անդամ՝ ըստ իր զբաղեցրած պրոֆեսորի պաշտոնի և բազմիցս նախագահել է այն։
1858 թվականի հունիսին Օտտոն թողնում է Դորպատի համալսարանը` վաստակավոր պրոֆեսորի կոչումով և մեկնում արտասահման և հաստատվում Յենա քաղաքում։
Կառլ-Էդուարդ Օտտոն մահացել է 1869 թվականի ապրիլի 20-ին։
Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- De Atheniensium actionbus forensibus. 3 Teile, Leipzig 1820–1827.
- als Hrsg.: Das Corpus iuris civilis (Romani). 7 Bände, Leipzig 1831–1839.
- Gedächtnißfeier der 1300jährigen Dauer der Gesetzeskraft der Institutionen und Pandekten. 1833.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Петров А. Отто, Карл-Эдуард // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.—М., 1896—1918.
- Отто, Карл Эдуард // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
- Отто, Карл-Эдуард // Новый энциклопедический словарь: В 48 томах (вышло 29 томов). — СПб., Пг., 1911—1916.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Professorenkatalog der Universität Leipzig (գերմ.) — 2006.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 https://research.uni-leipzig.de/catalogus-professorum-lipsiensium/leipzig/Otto_1403/
- ↑ Otto, Karl Eduard von // Allgemeine Deutsche Biographie.